۲
دوشنبه ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۶ ساعت ۱۹:۵۸

آیا همیشه عقل سالم در بدن سالم است؟

مهدی مال میر
چند روز پیش بود که یکی از کارگردانان سینما که یکی از فیلم هایش به نام «قلاده های طلا» جنجال بزرگی به راه انداخت؛ در حمایت از کاندیدای مورد تاییدش و در ستاد انتخاباتی، به نقل قولی از دکتر روحانی اشاره داشت و او را متهم کرد به این که از یک هنرمند «سرطانی» برای صید رای مردم هزینه می کند!
آیا همیشه عقل سالم در بدن سالم است؟
چند روز پیش بود که یکی از کارگردانان سینما که یکی از فیلم هایش به نام «قلاده های طلا» جنجال بزرگی به راه انداخت؛ در حمایت از کاندیدای مورد تاییدش و در ستاد انتخاباتی، به نقل قولی از دکتر روحانی اشاره داشت و او را متهم کرد به این که از یک هنرمند «سرطانی» برای صید رای مردم هزینه می کند!
این که استاد محمدرضا شجریان چند صباحی است با بیماری سرطان دست و پنجه نرم می کند، نکته ای است که همه آنهایی که دل در گرو هنر این مرز و بوم دارند بدان آگاهند اما نکته قابل توجه در کنایه ای که سخن کارگردان قلاده های طلا درج است، بی احترامی است که به ناتوانان، معلولان و گرفتارانی که با انواع و اقسام مشکلات جسمی کلنجار می روند، روا داشته شده است و البته مصداق این جمله کلیشه شده و بی مبنایی است که «عقل سالم در بدن سالم است». در حالی که هیچ تحقیق معتبری نشان نداده است آنهایی که از بیماری های صعب العلاج در رنج و شکن هستند؛ از نظر قوای فکری نیز جز در شرایطی که بیماری به مراحل خطرناک می رسد، ناتوان باشند. (طرفه این که بسیاری از سیاستمدارانی که نام ننگی از خود بر جای گذاشته اند چهار ستون بدنشان سالم بود!)
می شود از این حرف نسنجیده کارگردان مذکور این نتیجه را گرفت که همپالکی های ایشان هیچ احترامی برای مخالفانشان قائل نیستند و در شرایطی که به کرسی قدرت تکیه زنند، به حذف همه آنهایی که زاویه ای با آنها می گیرند خواهند پرداخت. کارگردان سینمایی که به صرف سرطانی بودن یک هنرمند بزرگ که مایه مباهات میلیون ها شهروند ایرانی است؛ اورا از دایره انسانیت بیرون می گذارد، چندان دور نیست که با رسیدن همفکرانش به دفتر خیابان پاستور این نگاه گزینشی و حذفی را به منتقدان سیاست هایشان هم تسری ببخشند. چرا که در نظر این گروه «سرطان» تنها یک بیماری نیست که از بخت نامراد همانند صاعقه بر پیکرِ عزیز خانواده ای فرود آید، بلکه «سرطانی» هر آن کسی است که کوچکترین انتقادی به عملکرد آنها وارد می سازد! می شود از همین راه دور نیز دید که همفکران کارگردان قلاده های طلا از همین حالا در پی حذف همه آن کسانی هستند که به سرطان فکریِ انتقاد و ناهمرنگی با این جماعت مبتلا هستند. نگاه حذفی و گزینشی میان مردم و دسته بندی کردن مردم به سرطانی و غیر سرطانی و بخش کردن مردم به چهار درصدی ها و نود و شش درصدی ها نشان از این دارد که تفکر مزبور نمی تواند و اصلا در بند این نیست که رییس جمهور همه مردم باشد و با تیغ حذف و انگ زنی در صدد است تا قدرت را برای قشر طرفدار خود قبضه کند و مابقی را با بر چسب همیشه آماده خیانت و ناکارآمدی و... از میدان به در کند. تحقیر و دشنام تنها بر لسان کسانی جاری می شود که دست شان از استدلال ورزی کوتاه است و خود را تافته ای جدا بافته از مردم می دانند و نمی دانند که بر اثر ندانم کاری های دولتی که سنگش را هشت سال تمام به سینه می زدند امروز خانواده های بسیاری با بیماری سرطان عزیزان شان زندگی ناشادی را می گذرانند. ای کاش کارگردان محترم پیش از انکه چنین سخنی بر زبان جاری می ساخت، به حکم عقل مصلحت بین هم که شده چند دقیقه ای بدان می اندیشید و خود را از نگاه خشم و نفرت خانواده های «مریض دار» و گرفتار بیمارستان و مطب پوشیده می داشت!
کد مطلب: 70005
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *