متاسفم؛ استاد دیگر چیز زیادی به خاطر نمی آورند

«سوسن اصلانی» همسر استاد حسین دهلوی با بیان این که استاد دهلوی از پیشکسوتان موسیقی ایران است که باید بیشتر از این ها به او رسیدگی شود گفت: متاسفم در شرایطی این آرزو و رنج و درد سی ساله ایشان به اجرا می رسد که ایشان دیگر چیز زیادی به خاطر نمی آورند.
وی در گفت وگو با پایگاه خبری فریادگر افزود: پس ازتوقیف چندین باره اجرای اپرای « مانی ومانا »، ایشان دستخوش سرخوردگی بسیار شدند که بسیاری از بیماریهایشان ریشه در همان یاس و سرخوردگی دارد .اصلانی اذعان کرد: این اپرا در حالی توقیف شد که بارها قول و وعده های زیادی توسط مسئولان گوناگون فرهنگی ، مبنی بر اجرا یا حداقل ضبط و انتشار این اپرا داده شده بود که بازهم دقیقا در لحظه آخر، این برنامه به تعطیلی کشانده شد . او درباره این که آیا این توقیف ها به بهانه استفاده از صدای زن در این اپرا نیست ، گفت: خیر؛ استاد دهلوی چندی پیش در مذاکره با سازمان فرهنگی هنری شهرداری اعلام کردند حاضرند در صورت حمایت های لازم از سوی این نهاد برای ضبط و انتشار این اپرا ، از گروه کر و خوانندگان کودک استفاده کنند که باز هم در لحظه آخر این پروژه متوقف شد. اصلانی با بیان این نکته که صحبت اعطای مجوز اجرا و ضبط و انتشار این اپرا و سپس لغوشدن آن ، یاس و افسردگی ایشان را روز به روز شدیدتر کرد تا کاملا از پا انداخت ، تاکید کرد: متاسفانه در تمام این سالها هیچ یک از مسئولان هرگز با خود فکر نکرده اند که با در نظر گرفتن این همه مشکلات بیمه ای که درکشور وجود دارد و این همه بی تعهدی سازمان های بیمه ای نسبت به برخی از داروهای

خاص ، آیا این هنرمند هرگز با مشکل تهیه دارو و درمانهای مخصوص بیماریشان روبرو نبوده است ؟
این نوازنده سنتوراذعان کرد: من پیش از این نیز گفته ام ، پشتوانه های اصلی هنرمندان در سال هایی که در عرصه فرهنگ و هنر فعالیت می کنند مردم و استقبال گرم آنها است و همین علاقه نوعی دلگرمی و آرامش خاطر نزد هنرمند را به وجود می آورد و به طور معنوی حمایت می شوند اما به هیچ وسیله ای نمی توان توجیه کرد و پذیرفت که مسئولان و نهادهای فرهنگی کشور که تا چندی پیش از افتخارات این هنرمند استفاده کرده و به آن فخر می فروختند اکنون او را در بستر بیماری تنها گذاشته و فراموش کنند. همسر استاد دهلوی تاکید کرد: البته برخی از شاگردان و دوستداران ایشان ، در طول این سال ها به ما سرزده و حتی گاهی ماشین گرفته و استاد دهلوی را با خود به کنسرت می برند اما حقیقت این است که این اتفاقات همگی جنبه فردی و خصوصی داشته وهیچ ارگان و نهاد فرهنگی هنری ای از استاد پیشکسوت سراغی نگرفته است . اصلانی درباره اجرای اپرای «مانا ومانی » توسط گروه موسیقی کودک بار دیگرتاکید کرد: تنها می توان گفت دریغ و حسرت ، زمانی که حال استاد خوب بود و آرزوی اجرای این اپرا داشتند به دلایل بیهوده در راه اجرای آن سنگ اندازی شد و حالا پس از سی و چند سال درست زمانی که ایشان این گونه بیمار هستند باید اجرا شود ؟ وی افزود: این اجرا، اگرچه به خودی خود خوب است اما دیگر سود زیادی به حال ایشان ندارد زیرا ایشان دیگرآن همه آرزوهای سی ساله را جملگی به فراموشی سپرده و دیگر کمتر چیزی را به خاطر می آورد .