۱
دوشنبه ۲۲ خرداد ۱۳۹۶ ساعت ۲۰:۱۵

انتخابات و توسعه سیاسی در ایران

امین عباسی*
انتخابات را می توان میدان مناسبی جهت محک زدن یک جامعه در خصوص میزان مشارکت اجتماعی و بلوغ سیاسی و همچنین توسعه سیاسی قلمداد کرد. از اوایل انقلاب اسلامی و با توجه به جمهوریت نظام ما شاهد برگزاری انتخابات های بسیاری بودیم.
انتخابات و توسعه سیاسی در ایران
انتخابات را می توان میدان مناسبی جهت محک زدن یک جامعه در خصوص میزان مشارکت اجتماعی و بلوغ سیاسی و همچنین توسعه سیاسی قلمداد کرد. از اوایل انقلاب اسلامی و با توجه به جمهوریت نظام ما شاهد برگزاری انتخابات های بسیاری بودیم. 
با توجه به ساختار سیاسی موجود در کشورمان خروجی انتخابات ها بیشتر کمی به نظر می رسید تا یک انتخاب کیفی . اما در چند انتخابات اخیر بویژه در کلان شهرها شهروندان نشان دادند که از آن انتخاب های خام و حرکتهای احساسی در حال فاصله گرفتن هستیم. در انتخابات مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان رهبری (سال 1394) در چند کلان شهر و حتی شهرهای کوچکتر و شهرستانها مردم به دور از هیاهوی سیاسی و هیجانات کاذب موجود در انتخابات ها به سمت کار گروهی و انتخاب عقلانی رفتند و این حرکت عقلانی امسال نیز در انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای اسلامی شهر و روستا به وضوح و پر رنگ تر از انتخابات های پیشین خود نمایی کرد به گونه ای که در شهرهایی همچون تهران و شیراز و اصفهان و یزد و ... بیشتر نمود داشت و در شهرهایی همچون شیراز و چند شهر دیگر این حرکت بسیار امیدوارکننده و جالب توجه بود بطوریکه می توان این حرکت میمون و مبارک را نوعی حرکت به سمت توسعه سیاسی قلمداد کرد. به کرات مشاهده می کردیم که هستند خانواده هایی که در تامین حداقل مایحتاج زندگی روزمره خودشان با مشکل جدی مواجه هستند و با وجود وعده یارانه 250 هزار تومانی از طرف یکی از کاندیداهای ریاست جمهوری ولی مردم به این یارانه نقدی نه گفتند و این یعنی افزایش آگاهی و حرکت به سمت توسعه پایدار سیاسی و اجتماعی. می توان به جرات گفت که ما اندکی از یک جامعه سنتی فاصله گرفته و به سمت مدرنیته در حال گذار هستیم که این اتفاق می تواند هم فرصت باشد هم تهدید. فرصت به این معنی که در جوامع غربی سالیان بسیاری به طول انجامید تا از سنت به سمت مدرنیته حرکت بکنند و حاکمیتها هزینه مالی، اجتماعی، سیاسی و زمانی بسیاری را متحمل شدند ولی در کشور ما کمتر از 40 سال این اتفاق در حال انجام است. لذا بر متولیان حاکمیتی ضروری است شرایط سیاسی و اجتماعی را بیش از پیش آماده کنند چرا که اگر این اتفاق را جدی نگرفته و جامعه را به حال خود رها بکنند می تواند عدم اعتماد و سرخوردگی اجتماعی و در نتیجه بازگشت به عقب را به دنبال داشته باشد. یکی از راهکارهایی که می توان پیشنهاد کرد توجه به تشکلهای دانشجویی، انجمن ها، و سازمان های مردم نهاد و همچنین احزاب است که می توانند به عنوان موتور محرکه تحولات اجتماعی سیاسی و رابط بین ملت و حکومت نقش ایفا نموده و موجب خیر و برکت ، دوام و قوام نظام و شادابی اجتماعی و رشد و توسعه شود.
*عضو شورای مرکزی حزب مردم سالاری و قائم مقام حزب مردم سالاری استان فارس
کد مطلب: 71497
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *