چه کسانی مشکوک هستند؟

هر چه از امضای توافق هسته ای بین ایران و کشورهای ۱+۵ می گذرد، انتقادهای مخالفان توافق هسته ای سیر صعودی می گیرد؛ به گونه ای که گویی تلاش برای برداشته شدن تحریم کار اشتباهی بوده و شش قطعنامه ای که بر ضد ایران صادر شده بود صحیح بوده است.
به گزارش پایگاه خبری فریادگر، در راستای تداوم انتقادات از تیم مذاکره کننده هسته ای ایران، روزنامه وطن امروز با انتشار عکسی از مذاکره کنندگان در صفحه اول خود، از تیتر "اصرار مشکوک" استفاده کرده و مدعی شده اصرار مجدد معاون وزیر امور خارجه برای عدم بررسی برجام در مجلس که نظر کارشناسی اوست مشکوک به نظر می رسد! اما این روزنامه به روال سابق توضیح نداده که چگونه می توان این موضع کارشناسی را از سوی فردی که تلاش فراوانی برای به ثمر رسیدن مذاکرات داشته مشکوک دانست؟
به نظر می رسد هر چه از مذاکرات هسته ای می گذرد، دلواپسی منتقدان از نتایج مذاکرات که نه تنها موجبات لغو تحریمها را فراهم ساخته، بلکه حقوق هسته ای ایران از جمله حق غنی سازی اورانیوم در داخل کشور را که از خطوط قرمز نظام محسوب می شد به رسمیت شناخته است، فزونی می گیرد و از هر روشی برای کمرنگ کردن نتایج مذاکرات استفاده می کنند. برجسته سازی مواضع مخالفان توافق در آمریکا از سوی رسانه های منتقد دولت و سانسور اظهارات شخصیتهای سیاسی آمریکایی که توافق را به سود ایران می دانند تنها بخشی از تلاشهای رسانه های منتقد دولت برای زیر سوال بردن مذاکرات هسته ای است.
از سوی دیگر عضویت برخی افراطیون در کمیسیون ویژه بررسی برجام در مجلس که به دلیل اطلاعات ناقص خود، بارها موجب عصبانیت سید عباس عراقچی معاون وزیر امور خارجه و مذاکره کننده ارشد هسته ای ایران در دو جلسه برگزارشده درباره برجام شده است، نشاندهنده برخورد سیاسی با یک موضوع کارشناسی است. عراقچی در جلسه اول بررسی برجام به صراحت اعلام کرد که تصور می کرد در این کمیسیون شاهد طرح مباحث حقوقی باشد و شگفتی خود را از طرح مسایل سیاسی در جلسه اعلام کرد. همچنین طرح برخی نظرات غیرکارشناسی و عجیب در کمیسیون ویژه برجام توسط برخی منتقدان با ابراز تعجب عراقچی روبرو شد بطوریکه یکی از همین نمایندگان مخالف دولت از عراقچی سوال کرد چرا شما پروتکل الحاقی را پذیرفته اید درحالیکه امریکا آن را امضا نکرده است؟ این سوال با تعجب عراقچی مواجه شد و در پاسخ به این نماینده گفت که من از سوال شما تعجب می کنم چراکه پروتکل الحاقی برای عدم دسترسی به سلاح هسته ای است و کشورهای عضو دایم شورای امنیت سازمان ملل از جمله آمریکا همگی رسما اعلام کرده اند که دارای سلاح هسته ای هستند و دلیلی برای امضای پروتکل الحاقی توسط آنها وجود ندارد. طرح چنین مواضعی در کنار برخی برخوردهای عجیب با تیم هسته ای از جمله جلوگیری از حضور بعیدی نژاد در برنامه زنده تلویزیونی یا دعوت های مکرر از سعید جلیلی به کمیسیون ویژه برجام یا حتی اجلاسیه خبرگان نشان می دهد که مشکوک بودن را باید در سمتی دیگر یافت؛ جایی که برخی با تمام وجود در تلاش برای کمرنگ کردن زحمات تیم مذاکره کننده هسته ای و دولت برای لغو تحریم ها هستند. آنها که در مقابل صدور شش قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل بر ضد جمهوری اسلامی ایران سکوت کردند اکنون اصرار مشکوکی بر نادرست بودن روند مذاکراتی دارند که موجب لغو تحریمها شده است و این امر بسیار مشکوک است؛ نه تلاش برای لغو تحریمها و اجرای صحیح برجام. گویی باید باور کنیم که تحریمها برای تعداد بیشتری از افراد، مسیر میان بر ارتزاق را فراهم کرده بود که اکنون از لغو تحریمها نگران و دلواپس شده اند. 
جالب اینجاست که منتقدان مذاکرات هسته ای در زمان ریاست سعید جلیلی بر تیم مذاکره کننده ایرانی که عملا هیچ دستاوردی نداشت در آن زمان مجبور به سکوت بودند اما منتقدان در دوره کنونی علیرغم به ثمر رسیدن تمام اموری که مذاکره کنندگان در دولت قبل موفق به انجام آن نشده بودند آزادند تا بدترین توهین ها را به دولت و دیپلمات های آن وارد سازند.