وقتی موسیقی هم فرهنگ رانندگی را ارتقا می دهد!

تغییر فرهنگِ گروهی در ابعاد مختلف جامعه کاری زمان بر و طولانی است که جز با همکاری مدیریتی و ملزومات آن میسر نمی شود . جهت دادن به غنای فرهنگ رانندگی نیز جزء آن دسته از تغییرات فرهنگی است که ضرورت آن بسیار حیاتی است .
به گزارش پایگاه خبری فریادگر، تزریق تفکر ناپسند بودن سرپیچی از قوانین در رانندگی به عموم مردم کاری بسیار سخت و پیچیده است در صورتی که راه حل را در دستان مردم ببینیم و تعریض ،‌ تعمیر و تجهیز جاده ها و بالابردن کیفیت خودروها را به باد فراموشی بسپریم و به صورت یک طرفه از مردم خواستار رعایت بسیار دقیق قوانین راهنمایی و رانندگی باشیم. در صورتی که در کشورهای پیشرفته که مدام در بین عموم مردم مثال زده می شوند (‌در خصوص رعایت قوانین رانندگی) ‌ابتدا مدیران در سطح کلان اقدامات بسیار خوبی برای تشویق مردم به قانون گرایی را انجام داده اند و در بستر مناسب مردم را به ارتقای فرهنگی دعوت می کنند .
به عنوان مثال در ژاپن برای تشویق رانندگان به رانندگی با سرعت پایین جاده هایی ساخته شده است که موزیکال هستند و می¬توانند با القای حس آرامش به شرط سرعت کمِ خودرو موسیقی ارائه دهند،‌ به این ترتیب که به وسیله خراشیدگی هایی هدفدار که توسط طراحان و سازندگان جاده در سطح آن ایجاد می¬شود، ‌بسته به عمق و فواصلشان، ‌حرکت اتومبیل روی آن ها نت های بالا و پایینی را تولید می کند و به این وسیله؛‌ طراح می تواند یک آهنگ خاص را بسازد. هرچه شیارها به هم نزدیک تر باشد نت تولید شده صدای زیرتری دارد. سرعت اتومبیل در نواختن موسیقی و نظم نت ها نقش اساسی را برعهده دارد. این نت ها طوری طراحی شده اند که فقط با سرعت 45 کیلومتر بر ساعت نواخته می شوند و اگر سرعت اتومبیل بالاتر باشد ریتم نامشخص و تندی به خود می گیرد. البته این شیارها در یک سمت و نزدیک به لبه ی جاده هستند و برای نواختن آنها تنها چرخهای یکطرف باید روی شیارها قرار بگیرد تا رانندگان به صورت انتخابی از این موسیقی لذت ببرند و البته چه کسی بدش می آید که با چرخ ها اتومبیلش یک آهنگ بنوازد؟
جاده و ماشین رفقای دیرین همدیگر،‌ سالهاست که به صدا و اصطکاک نامطبوع و مکانیکی بینشان عادت کرده اند و همین یکنواختی عاملی است برای اینکه رانندگان پایشان را بیشتر روی پدال گاز فشار بدهند تا از شر کسالت و یکنواختی جاده ها و وضعیت جسمی که در آن هستند خلاص شوند اما این یکنواختی قاتلی است که در هر سال جان هزاران انسان را در سرتاسر دنیا می¬گیرد.
خودروهای مجهز به دستگاه پخش موسیقی می توانند محرک این وضعیت باشند یعنی موسیقی های تند و خشن و پر سر و صدا می تواند اعصاب راننده را تحریک کند و احتمال تصادفات جاده ایی را بالا ببرد. ایده جاده های موزیکال می تواند در محل های خطرساز ومرگ آفرین جاده ها که به دلیل سرعت بالا و خواب آلودگی باعث مرگ و میر هستند بکار گرفته شوند. در این فرهنگ سازی و تشویق مردم به آرامش و سرعت پایین،‌ نه برگ جریمه ای وجود دارد و نه استرس دیدن مامور راهنمایی و رانندگی که با حالتی تقریبا خصمانه و مواخذه گر آنها را وادار به رعایت سرعت مطمئنه در جاده ها می کند. در حالیکه دیدن برگه جریمه می-تواند اثر تحریکی بیشتری بر اعصاب راننده داشته باشد که همچون کودکی خردسال سرزنش شده و خجالت کشیده است. اما در حال حاضر که هنوز برنامه ریزی های فرهنگی با همین روند پیش می¬رود امکان تغییر روش های تشویق گرایانه بسیار سخت و ناممکن می¬نماید.
فرهنگ سازی بر پایه آشتی با سیستم امنیتی و ناظم جامعه بسیار سیستم قوی و اثرگذاری خواهد بود که در عین آرامش؛‌ سختگیرانه است و منضبط ترین قوانین را با فرهنگی یکپارچه و سراسری بر جاده ها حاکم می کند.
سایق های فرهنگی همواره باید از اثرگذاری توام با آرامش برخوردار باشند تا بتوانند عملکرد مطلوب برای به اجرا رسیدن یک فرهنگ را بالا ببرند. شکل بندی های فرهنگی در قالب فشار و اجبار به سختی جواب می¬دهد و به جای اینکه جواب مثبتی بدهند برعکس باعث برانگیخته شدن مکانیسم دفاعی افراد می¬شود که اگرچه می¬تواند در لحظه، بازخورد مطلوب را به مجریان بدهد اما در عمل بسیار کند اجرا می¬شود و سالیان سال برای رسیدن به نتیجه صد در صدی باید انتظار کشید. جا انداختن یک فرهنگ مانند استفاده از کمربند ایمنی توسط جریمه های سنگین تا حدود زیادی در کشورمان جا افتاد اما سالها طول کشید تا به نتیجه قابل قبول و مطلوبی برسد. اما در مقابل هنوز خیلی از افراد به محض دور شدن از ماموران راهنمایی و رانندگی آن را باز می¬کنند تا به قول خودشان راحت باشند و در موارد بسیاری کسی آنها را توجیه نکرده که فواید این کمربند چیست و تا چه حد می¬تواند در تصادفات نقش حیاتی برای حفظ جان سرنشینان ایفا کند و یا با استفاده از مثبت گرایی و تشویق به سمت فرهنگ استفاده از کمربند ایمنی در حین رانندگی هدایت کند .
فرم دهی به مسایل فرهنگی با خشونت و اجبار راه به جایی نخواهد برد و پیک تغییر فرهنگِ اشتباه با فرهنگِ صحیح باید پیک شادی آور و مثبت گرایی باشد تا بتواند برای جایگزینی موفق شود و صد البته فرهنگ سازی در سایه ی مدیریتی قوی انجام می¬شود که زمینه ی رعایت قوانین را در هر جنبه ایی برای مردم و جامعه اش فراهم کرده است و در قبال تمام تسهیلات و امکانات ، مردم جامعه را به پربار کردن فرهنگی در سایه تشویق هدایت می¬کند .
ساغر شمسی