روز معلم با طعم انتخابات

ارديبهشت ماه كه از راه مي رسد يكي از باشكوهترين مناسبت ها و بارزترين وقايع اتفاقيه ي آن، روز دوازدهم ارديبهشت و گراميداشت ياد و خاطره شهيد مطهري و مقام شامخ معلمي است .مقامي كه متاسفانه در ذهن برخي، تجليل از آن فقط با تامين و رفاه معيشتي برابري مي كند و به تبع آن هر زمان نامي از معلم و معضلات كاري وي به ميان مي آيد ، تنها دغدغه اي كه بسيار از آن صحبت مي شود، مشكل معيشتي و رفاهي معلمان است.اما آيا به واقع اين گونه هست و معلمان با حل مشكلات رفاهي شان ديگر دغدغه و واهمه اي از ماندن و ساختن در آموزش و پرورش ندارند؟
دانش آموز سال اول دبستان كه بودم همه ي هنرم از مدرسه رفتن چشم دوختن به آموزگارم و به ذهن سپردن زمزمه هاي معلمي اش بود. در آن روزگارِ شور و شوق كودكي، آنقدر آينده برايم مبهم جلوه مي كرد كه انتظار ديگري، جز گوش سپاري به نواي معلم و تقليد از دانسته ها ي وي نبود. سال ها كه پيش رفت، بيشتر حضور پر رنگ معلمانم را با عمق جان و دل در زندگي درك كردم. در تمام آن روزها و سال ها كه آجر به آجر روي هم، آينده ام را مي ساختم و راه را براي خود ترسيم مي كردم ، معلم روشن ترين نوري بود كه با هدايت و راهنمايي هايش مسير من را هموار و ترس از ابهام را برايم معنا مي كرد و اكنون هرجا ايستاده ام وهستم پاسخ به خوبي ها و بودن هاي معلمانم در دوران تحصيل در مدرسه هست.
در اين مجال نكته اين است كه به آن معلمان نسل ساز و خوش انديشه ، كه در تمام جهان اساس پيشرفت و توسعه جوامع محسوب مي شوند و نقشي مهم در برنامه ريزي دول و آينده ي هر كشوري دارند ، در اينجا به چشم يك معضل تامين معيشتي نگاه مي شود. اين صحيح هست كه تامين ماديات و معيشت از نيازهاي اوليه و ضروري به شمار مي آيد و راحت خيالي از آن ، حركت در ابعاد ديگر زندگي را ميسر مي كند و در جامعه قبول شده كه معلمان نسبت به ديگر نهاد ها و ارگان ها، دريافتي و مزاياي كمتري دارند – كه البته جاي بسي تامل و تاسف دارد- اما آيا اين سياست كه با شروع هر نقد و تحليل و استيضاح وروشن تر عنوان شود هر انتخاباتي ، معلمان و مطالبات حقوقي شان ،تنها دستاويز فرار رو به جلوي آنان مي شود ، عقلاني و اخلاقي است؟ در هر دوره اي از انتخابات قشر پر مخاطب معلمان و خواسته هايشان،يكي از اصلي ترين اهداف و برنامه هاي دولت ها در كاركردهاي سياسي و اجتماعي و اقتصادي در نظر گرفته مي شود، چرا كه به شخصه مي توانند به دليل گستره ي ارتباطي كه دارند تاثيري شگفتي بر نتايج آرا داشته باشند. و اكنون پس از گذشت سال ها و برگزاري انتخابات هاي مختلف تجربه نشان داده، اين دست قول و قرارهاي انتخاباتي ره به جايي نبرده و ازآن برنامه هاي خوش و خط خال روزهاي داغ تبليغات ،تنها مواردي انگشت شماربه ثمر نشسته است. امسال روز معلم براي كانديدهاي رياست جمهوري خاص تر خواهد بود و به يقين ويژه تر معلمان از سوي آنان ديده خواهند شد به سبب همان وسعت نفوذي كه قشر معلم بر دلها و افكار عامه مردم دارند.بنابراين روز معلم را با طعمي انتخاباتي خواهيم داشت طعمي كه شايد به مذاق خيلي ها خوش نيايد چرا كه خاطره ي خوشي از به نتيجه رسيدن مطالباتشان ندارند و تنها به صرف بودن در اين صنف اخبار تبليغاتي را دنبال مي كنند ، بي آنكه اميدي اميدوارانه به نتايج درخواست هايشان داشته باشند.گذر از همه ي اين كج قولي ها و فراموش شدن ها، شايد بتوان ارديبهشت ماه امسال با توجه به فرصت همزماني روز معلم و ايام انتخابات رياست جمهوري و شوراي شهر، از زاويه اي ديگر – زاويه اي كه در آن نه تنها معيشت، بلكه همه ي ابعاد و شئون معلمي در نظر گرفته شود - پيگير مطالبات صنفي معلمان شد و معلمان بهتر از گذشته ، شرايط تعالي آموزش و پرورش را به رشته تحرير و درخواست درآورند و با درايت در برنامه هاي دولت آينده بگنجانند. به ياد داشته باشيم كه معلمان تنها ركن تاثيرگذار اجتماع ، بر انحطاط و پيشرفت جوامع هستند كه اگر خوش بدرخشند كشوري از آن بهره خواهد برد و اگر... . به اميد آنكه پذيرفته شود ، اهتمام ويژه به مسايل صنفي و شغلي معلمان، راهگشاي بسياري از مشكلات اقتصادي و اجتماعي و فرهنگي كشور خواهدبود و در حد يك شعار باقي نماند.
در كنار همه ي اين هياهوهاي انتخاباتي ، تنها كلامي كه مي توان از جان برآورد و تقديم به معلمان نمود اين است كه: هنر تعليم و تربيت زيبنده ي حرفه ي شما ، انديشه تان سرچشمه ي بصيرت ، كلام تان جانبخش روح دانش آموزان و وجودتان مطلع آزادي و حقيقت نگري است...معلم عزيز روزت مبارك...
زهرا علي اكبري