چشم انداز شیرهای رام نشدنی در فصل جدید

دریافت ۷۹ گل در تمام رقابتها، خوردن ۳ گل یا بیشتر در ۸ بازی و شکست مفتضحانه در لیگ قهرمانان مقابل بایرن مونیخ. اما چلسی اینگونه نبوده و نمیخواهد بماند.
فصل جدید لیگ برتر انگلیس، در ایستگاه اول است  و چلسی با خریدهایی که انجام داده است میخواهد دوباره بر تخت سلطنت لیگ جزیره تکیه بزند. ۱۷ سال قبل رومن آبراموویچ، میلیاردر حوزه نفت و گاز روسیه؛ با ۱۴۰ میلیون پوند چلسی را خرید تا بزرگترین اتفاق اقتصادی لیگ جزیره رقم بخورد. در آن زمان کلودیو رانیری، سرمربی باشگاه بود اما آبراموویچ از عملکردش راضی نبود و با آوردن خوزه مورینیو و خریدهایی که انجام داد نظیر دروگبا، چک، ماکلله، روبن، فریرا و کاروالیو و بازیکنان فعلی یعنی کودیچینی، تری، لمپارد و داف، یک فصل رویایی را پشت سر گذاشتند و در شش بازی ابتدایی خود فقط یک گل خوردند و ۱۴ امتیاز کسب کردند و در پایان لیگ با کسب ۹۵ امتیاز که حاصل ۲۹ پیروزی و فقط یک شکست بود، رکورد امتیاز گیری را شکستند و با فقط و فقط ۱۵ گل خورده، رکورد کمترین گل خورده را هم شکستند و در جام اتحادیه هم به قهرمانی رسیدند ولی در لیگ قهرمانان در یک چهارم نهایی مقابل لیورپول تازه نفس رافائل بنیتز در یک بازی جنجالی شکست خوردند. اما هدف محقق شده بود و سرمایه گذاریهای آبراموویچ با هوش مورینیو جواب داد، زیرا مورینیو بجای خریدهای رویایی، به دنبال بازیکنانی عملگرا و تشنه موفقیت بود و نتیجهاش را هم دید. اما این اختلاف عقیده با مدیریت باعث شد در جذب شوچنکو و بالاک رابطه آنها تیره و تار شود، زیرا مورینیو معتقد بود که بازیکنی باید جذب شود که موفقیت را کامل لمس نکرده باشد و تشنه آن باشد و شوچنکو و بالاک اصلا مناسب باشگاه نیستند، پیشبینی که در مورد شوچنکو افسانهای درست از آب درآمد و عملکرد فاجعه باری را با وجود دقایق بالای بازی ثبت کرد، تا طوفان اوکراینی تمام شود و از سالهای اوج فاصله بگیرد.
بعد از جدایی مورینیو، آورام گرانت چلسی را برای اولین بار به فینال لیگ قهرمان رساند و آنچلوتی اعظم هم با تیمی که شاکله آن تغییر نکرده بود قهرمانی در لیگ و حذفی را دوباره برای باشگاه آورد. دیمتئو هم در مدت کوتاه سرمربیگری خود لیگ قهرمانان را برای اولین بار فتح کرد و قهرمان جام حذفی هم شد.  بنیتز هم لیگ اروپا را آورد و در ادامه مورینیو با بازگشت دوباره، فاتح لیگ برتر و جام اتحادیه و خیریه شد. بعد از آن هم کونته دوباره لیگ برتر و جام حذفی را کسب کرد و ساری بار دیگر آنها را به قهرمانی لیگ اروپا رساند.
داستان لمپارد اما فرق دارد. او که فقط هدایت دربی کانتی در لیگ دسته ۲ انگلیس را بر عهده داشته است، در حالی سرمربی چلسی شد که باشگاه از خرید بازیکن محروم بود و ستارگانی مثل کورتوا و هازارد به رئال رفته بودند و موراتا هم راهی، آتتیکو مادرید شده بود. در اولین گام؛ سوپر جام اروپا را در ضربات پنالتی مقابل لیورپول از دست دادند و در لیگ هم تا روز آخر برای کسب سهمیه جنگیدند و در فینال جام حذفی مغلوب آرسنال شدند، در لیگ قهرمانان اروپا هم در مجموع ۷ بر ۱ مغلوب بایرن شدند، اما همه ماجرا این نیست.
چلسی مملو بود از بازیکنان باتجربه و جوان اما پرتلاش مونت، لوفتوس چک، پولیشیچ و آبراهام کولاک کردند تا چلسی یک خط هافبک و هجومی رویایی در کنار ویلیان، ژیرود و پدرو داشته باشد و این تیم در امر گلزنی موفق بود، اما نقطه ضعف بزرگ تیم، عملکرد دفاعی آن بوده است: کانته، آزپکوئیلتا ثبات داشتند، اما جیمز  جوان و رودریگر و زوما همیشه در اوج نبودند، و این کپا یعنی دروازهبان تیم بود که آمار افتضاحی داشت، به طوری که ۸ درصد کل گلهای چلسی در تاریخ لیگ برتر را دریافت کرد و در آماری که در اواسط فصل منتشر شد، او حتی نیمی از توپهایی که به سمتش شوت میشد را نتوانسته بود مهار کند. کابایرو هم عملکرد کاملا قابل قبولی نداشت تا کلین شیت برای چلسی، یک شوخی تلخ باشد و اگر هوش تاکتیکی سوپر فرانکی نبود، جایگاه تیم مشخص نبود.
چلسی از قبل تعطیلی لیگ به دلیل کرونا، به دنبال تیمو ورنر بود و با لایپزیک بر سر ۵۳ میلیون یورو به توافق رسید تا نشان دهد چلسی به دنبال بهترینها است. در ادامه هم حکیم زیاش را جذب کرد تا خط حمله چلسی مهار ناپذیر باشد. برای تقویت دفاع هم بن چیلول، دفاع چپ لستر سیتی را جذب کرد، بازیکنی که نفوذهای خوبی هم دارد و برای قلب دفاع، تیاگو سیلوا با تجربه را جذب کرد. ۳۵ ساله بودن سیلوا، انتقادهایی را در پی داشت، اما کیفیت او آنجایی معلوم میشود که یکی از علل باخت ۷ بر ۱ معروف، مصدومیت سیلوا بود و ثبات دفاعی پاریسن ژرمن در این سالها یکی از آثار کیفیت اوست. کای هاورتز، هافبک هجومی بایرنلورکزن هم به تازگی با ۸۰ میلیون یورو به این تیم پیوست تا رکورد انتقال بازیکنان آلمانی را بشکند و ترافیک خط هافبک چلسی را بیشتر کند. برای دروازه هم صحبتهایی در مورد اوبلاک، ترشتگن و دوناروما هم شده بود که همگی بیثمر بوده است تا همچنان ترس اصلی لمپارد، باقی بماند. ویلیان با رفتن به آرسنال و پدرو به رم، باعث پایان کامل نسل قبلی باشگاه شدند، اما بازیکنان جوان کنونی و تازه واردهایی که آنها هم جز زیاش زیر ۲۵ سال دارند، نوید یک چلسی رویایی دیگر را میدهند، نسلی که هدف اصلی آن قهرمانی دوباره در لیگ قهرمانان است.
سید مهدی داودی