هیس؛ وزرا توصیه کوچک هم نباید بکنند!

محمدجواد آذری جهرمی وزیر ارتباطات که به عنوان «وزیر جوان» دولت روحانی شناخته می شود از معدود اعضای کابینه است که سعی داشته ارتباطی نزدیک و خودمانی با مردم داشته باشد و تمام تلاش خویش را کرده که به بهترین وجه ممکن از رسانه بهره ببرد. با این حال به نظر می رسد حداقل در یک سال اخیر نتوانسته ارتباط موثر و مطلوبی با مردم داشته باشد و گاهی رفتارهای رسانه ای اش بیش از اینکه تاثیر مثبت داشته باشد، با واکنش منفی مردم روبرو شده است. دقیقا یک سال پیش، این وزیر در سومین همایش و نمایشگاه تهران هوشمند به مردم قول یک «سورپرایز» برای چند روز بعد را داد که باعث شد گمانه زنی های زیادی درباره آن شود. برای مردم سورپرایز این وزیر چیزی مثل رفع فیلتر از شبکه های اجتماعی فیسبوک، تلگرام و توئیتر بود، اما بعد از چند روز وقتی وزیر در فضای فیلتر شده توئیتر به مردم خبر داد که سورپرایزش « فراهم شدن امکان انتقال بسته‌های پستی با پهپاد» است، گویی آب سردی روی انتظارات مردم ریخته شد. اینکه یک وزیر نمی داند که سطح توقعات مردمش چیست و انتظاراتی که از وی دارند در چه زمینه ای است، واقعا برای او نقطه ضعفی بزرگ به شمار می رود.
حالا یک سال بعد از آن ماجرا، بار دیگر پیام کوتاهی از این وزیر جوان، باز هم در توئیتر و خطاب به دانشجویان، حاشیه ساز شده است.  آذری جهرمی به مناسبت 16 آذر در پیامی توئیتری نوشت: "دانشجویان عزیز روزتون مبارک. یک توصیه کوچک: «جوانی کنید»". این توصیه کوچک و البته غیرشفاف و قابل تحلیل و تعبیرهای مختلف، باعث شد که انواع و اقسام پاسخها به وی داده شود؛ به طوری که باعث جلب توجه عموم مردم به این پیام کم اهمیت و نه چندان معنی دار او شد. از جمله جوابهایی که به توئیت او داده شد، این موارد بود: «یک توصیه کوچک: بگذارید جوانی کنند»، «در مملکتی که به قول عبید زاکانی، پیران پربرکتی دارد، جوانی کردن چگونه باشد؟!»، «آخه با این سرعت اینترنت چجوری جوونی کنیم؟وزیر جوون؟!» و «دانشجویان عزیز روزتون مبارک. یک توصیه کوچک ولی مهم: جوانی کنید ولی به هر جوانی در انتخابات 1400 رای ندهید!!» 
انتقادها البته بسیار بیشتر و تندتر از این حرفها بود، ولی به نظر می رسد همین چند پاسخ کافی است تا بدانیم رویکرد مردم در مقابل این پیام وزیر جوان چه بود. در این میان آنچه مهم است و به نظر می رسد باید به آن توجه کرد ، این است که علت این واکنش ها در قبال این پیام کوتاه چیست و چرا عموما مخاطبان وزیر ارتباطات این توصیه کوچک او را با پاسخهایی نامطبوع و نیشدار همراه کردند.
1- این روزها انتقاد و نارضایتی از دولت روحانی به اوج خود رسیده است و دولت هم هیچ تلاشی برای پاسخگویی به حجم انتقادات ریز و درشت ندارد. شاید برای اهالی سیاست تقصیر آذری جهرمی با کسی مثل محمدباقر نوبخت یکی نباشد اما برای عموم مردم، عضو کابینه روحانی در همه تقصیرات و بی توجهی ها و یاس آفرینی ها شریک است.
از سوی دیگر انتقادات از دولت فقط در زمینه اقتصادی نیست که وزیر ارتباطات دامن خود را از آن مبرا بداند، بلکه مثلا در اموری مثل فیلترینگ، آذری جهرمی لازم بود که به مردم پاسخ دهد که چرا وزیری که قرار بود «انگشتش روی دکمه فیلترینگ نرود» تسلیم فشارها شد و چنین کرد. البته آذری جهرمی به تازگی در جایی عنوان کرده که نه برای فیلترینگ نظر او را خواسته اند و نه برای رفع فیلتر چنین می کنند. خوب، حالا سوال تازه این است که چرا دولتی که این اندازه اختیار ندارد، آنقدر شعارهای خارج از توان خود داده و هنوز هم گهگاهی از این وعده های رنگین می دهد؟
2- رفتارهای رسانه ای آذری جهرمی – درست یا نادرست –  در طول حداقل یک سال اخیر، تلاشی انتخاباتی تفسیر شده است. معمولا این تصور وجود دارد که مردم چندان متوجه فرق استفاده از رسانه برای خدمت رسانی با استفاده از رسانه برای تبلیغات شخصی نمی شوند اما تجربه نشان داده که چنین نیست.
متاسفانه آذری جهرمی و مشاورانش متوجه نشده اند که چه به دنبال کاندیداتوری باشند و چه نباشند، لازم است در بعضی رفتارها تجدید نظر کنند تا این شائبه کمرنگ شود. شاید هم متوجه شده اند اما نمی توانند تغییر لازم را صورت دهند. بهرحال ادامه این داستان زیان بزرگی را برای آذری جهرمی پدید آورده است و کار به جایی رسیده که حتی توصیه کوچک «جوانی کنید» او را به انتخابات ریاست جمهوری سال آینده مربوط می کنند.
3- اما مهمترین نکته در این باره این است که می توان از این حجم پاسخ به توئیت آذری جهرمی فهمید که فاصله مردم با دولتمردان تا چه اندازه زیاد شده و تحمل هیچ حرفی از آنها وجود ندارد. رسیدن جامعه به این وضعیت به نظر می رسد خطرناک است و عقلای قوم شاید بیش از اینکه نگران انتخابات ریاست جمهوری سال آینده باشند، نگران این وضعیت هستند. اما عجیب است که این عقلا کم هستند و نمودی در میان دولتمردان ندارند!
فاصله ای که امروز جامعه با دولتمردان و مسئولان پیدا کرده به اندازه ای است که حتی توصیه کوچک «جوانی کنید» یک دولتمرد هم آنها را به شدت می آزارد و گویی به زخمهایشان نمک می ریزد. آیا دولتمردی هست که به این فکر کند که چرا به اینجا رسیده ایم و عاقبت این فاصله چیست؟!
محمدحسین روانبخش