۰
دوشنبه ۴ مرداد ۱۴۰۰ ساعت ۱۷:۴۴

رژیم صهیونیستی در سازمان همکاری اسلامی!

سردبیر روزنامه رای الیوم در تحلیلی در واکنش به حضور رژیم صهیونیستی در اتحادیه آفریقا به عنوان عضو ناظر معتقد است این اقدام نتیجه سهل انگاری عرب‌ها و مسلمانان و شتاب عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی و نبود رهبران تاریخی است و این رژیم در آینده به اتحادیه عرب و سازمان همکاری اسلامی هم راه خواهد یافت.
رژیم صهیونیستی در سازمان همکاری اسلامی!
سردبیر روزنامه رای الیوم در تحلیلی در واکنش به حضور رژیم صهیونیستی در اتحادیه آفریقا به عنوان عضو ناظر معتقد است این اقدام نتیجه سهل انگاری عرب‌ها و مسلمانان و شتاب عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی و نبود رهبران تاریخی است و این رژیم در آینده به اتحادیه عرب و سازمان همکاری اسلامی هم راه خواهد یافت.
به گزارش ایسنا، عبدالباری عطوان، سردبیر روزنامه رای الیوم در این تحلیل آورده است، یائیر لاپید، وزیر خارجه رژیم صهیونیستی وقتی تصمیم اتحادیه آفریقا را که تل‌آویو را به عنوان عضو ناظر انتخاب کرد، یک روز تاریخی خواند که باید آن را جشن گرفت چون پس از دو دهه تلاش فشرده دیپلمات‌های صهیونیستی به دست آمده است، اصلا دور از حقیقت را نگفت.
این تصمیم نفوذی مهم به قاره‌ای است که در زمان حضور  رهبران عرب آفریقا امثال جمال عبدالناصر، هواری بومدین و معمر قذافی که همیشه و با قدرت در کنار مسائل عربی به ویژه مساله فلسطین می‌ایستاد؛ رهبرانی که برخی عامدانه یا غیرعامدانه تحت تاثیر شعارهای آمریکا و توطئه‌های پنهان در پس این شعارها با هدف تضعیف و تجزیه ملت‌ها و کشورهایشان و در نهایت خدمت به منافع رژیم صهیونیستی و تداوم سیطره این رژیم آنها را فریب داده و تحریک کردند. مساله دردناک‌تر در خصوص این تصمیم اتحادیه آفریقا اینجاست که هیچ واکنش رسمی عربی علیه این تصمیم جز از سوی الجزایر دیده نمی‌شود.
اما نباید دولت‌های آفریقایی که به این تصمیم رای مثبت دادند و در پایتخت کشورهای خود را به روی دیپلمات‌های صهیونیستی و سفارت‌های آنها گشودند، مقصر دانست بلکه مقصر عرب‌ها و مسلمانان و در صدر آنها فلسطینی‌ها هستند، کسانی که ادعا کردند نماینده مردم هستند توافقنامه‌های صلح با دولت اشغالگر را امضا کردند. نیروهای امنیتی تشکیلات خودگردان فلسطین که از سوی آمریکا و اسرائیل تامین بودجه و مجهز شدند، بزرگترین گناه را در تاریخ مرتکب شدند و آن هماهنگی امنیتی با اشغالگر، جاسوسی از شهروندان به نفع اشغالگر، برقراری امنیت برای شهرک نشینان و ممانعت از تمامی اشکال مقاومت است.
جمال عبدالناصر از اهمیت استراتژیک قاره آفریقا برای مصر و عرب آگاه بود و از امکانات سیاسی، اقتصادی و علمی مصر برای رشد و شکوفایی این قاره و آزادی آن از تمامی اشکال استعمار و مصونیت در برابر هر نوع نفوذ رژیم صهیونیستی استفاده می‌کرد. همین کار را هواری بومدین، معمر قذافی و نیز یاسر عرفات انجام دادند البته قبل از اینکه عرفات در دام خیانت معاهده اسلو گرفتار شود. این رهبران قاره آفریقا را حامی مساله فلسطین کرده و آن را مساله اصلی خود قرار دادند و حکم کردند درهای این قاره به روی استعمارگر و نوچه‌هایش بسته شوند.
در طرح نفوذ رژیم صهیونیستی به قاره آفریقا اتیوپی سردمدار است. این کشور وقتی که با کمک تجارب رژیم صهیونیستی و پول کشورهای عربی در برابر چشمان اعراب و مسلمانان سد النهضه را ساخت از پشت به امت عربی خنجر زد و تبدیل به در بزرگی برای نفوذ رژیم صهیونیستی نژادپرست به بزرگترین پایتخت‌های آفریقا شد. اصلا فراموش شدنی نیست که چطور بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر سابق رژیم صهیونیستی چند ماه پیش به عنوان سخنران از منبر اتحادیه آفریقا در آدیس آبابا بالا رفت.
اما مساله خنده دار اینجاست که رژیم صهیونیستی نژادپرست که اراضی عربی و اسلامی و مقدسات آنها را اشغال می‌کند و به گواه شورای بین‌المللی حقوق بشر و دادگاه کیفری بین‌المللی جنایت‌های جنگی ضد انسانی مرتکب می‌شود، ادعا می‌کند کمک‌های کلانی به اتحادیه آفریقا در زمینه مبارزه با تروریسم و ویروس کرونا خواهد کرد. حرفی که وزیر خارجه این رژیم زد. این اظهارات اوج دروغ، فریب و گمراه‌سازی است. اولا این رژیم نمی‌تواند از خودش حفاظت کند و بهترین شاهد برای این امر شکست اخیرش در نوار غزه است. ثانیا هیچ واکسنی برای ویروس کرونا تولید نکرده است و کاملا این واکسن‌ها را از شرکت‌های غربی دریافت کرده و در حال حاضر هم با عظیم‌ترین موج کرونا درگیر است.
در حال حاضر نزدیک به ۵۰ سفارتخانه عربی در پایتخت‌های آفریقایی وجود دارد و این سفارتخانه‌ها سالانه دهها میلیون دلار هزینه روی دست مردم کشورهای خود می‌گذارند. آیا این مردم حق ندارند از دولت‌های خود درمورد دستاوردهای این سفارتخانه در راستای منافع امت و مقابله با این نفوذ رژیم صهیونیستی سوال کنند. البته که به اصطلاح سفارتخانه‌های فلسطینی مملو از دیپلمات‌های فلسطین از این مساله استثنا نیستند.
همه چه آنهایی که قبلا با رژیم صهیونیستی سازش کردند و چه سازشگران جدید در حق امت خود، مسائل و مقدسات آن مقصر هستند و بزرگترین مقصر تشکیلات خودگردان فلسطین است که سال‌هاست رئیسش سری به آفریقا نزده و حتی در تشییع رهبر مبارز آن نلسون ماندلا که سفارت فلسطین را در ژوهانسبورگ قرار داد، شرکت نکرد.
مصر نیز در این نفوذ رژیم صهیونیستی بزرگترین مسؤولیت را دارد زیرا در برابر قاره آفریقا حداقل در ۴۰ سال اخیر و به صورت مشخص پس از امضای توافقنامه کمپ دیوید کوتاهی کرده و اکنون بهایش را می‌پردازد؛ اکنون که با تحریک رژیم صهیونیستی و آمریکا بیشتر کشورهای آفریقایی در بحران سد النهضه از مصر حمایت نکردند، سامانه‌های دفاعی رژیم صهیونیستی از سد حفاظت می‌کنند و دولت تل‌آویو کشورهای عربی را بسیج کرده که از تجاوز اتیوپی به حقوق مشروع آبی کشورهای ذیربط یعنی مصر و سودان به نوعی حمایت کنند.
امروز رژیم صهیونیستی در سایه همدستی و غفلت اعراب به اتحادیه آفریقا نفوذ می‌کند و فردا هم به اتحادیه عرب و سازمان همکاری اسلامی. البته اگر که تاکنون عملا با تشویق کشورهایی که با رژیم صهیونیستی صلح کردند و تعدادشان هم هر روز بیشتر می‌شود بر این دو نهاد سیطره پیدا نکرده باشد. حتی تعجبی نخواهد داشت اگر نتانیاهو به عنوان جانشین احمد ابوالغیط، دبیرکل اتحادیه عرب شود. در هر حال فرق چندانی میان این دو مرد وجود ندارد.
کد مطلب: 154103
برچسب ها: مسلمین
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *