راز استقبال گرم ملک عبدالله از احمدی نژاد

به گزارش «تابناک»، در پی شرکت رئیس جمهور ایران در اجلاس اضطراری سازمان همکاری اسلامی در عربستان، دو نکته بیش از بقیه در مرکز توجه رسانه ای قرار گرفت: نخست، دستور کار اجلاس که با تعلیق عضویت سوریه در این سازمان همراه شد و دوم، استقبال گرم ملک عبدالله، پادشاه عربستان از احمدی نژاد؛ تا جایی که عبدالله وی را در کنار دست خود نشاند.

در این میان، هرچند در اولین واکنش ها پس از برگزاری اجلاس، نکته اول بیشتر مورد توجه قرار گرفت و به ویژه بر حضور ایران در اجلاسی اشاره شد که در آن متحد منطقه ایش، یعنی سوریه با حکم تعلیق مواجه شده، اما اکنون به نظر می رسد نکته دوم هم از نظر اهمیت دست کمی از مورد اول نداشته و شاید حتی در جایگاهی بالاتر از آن قرار داشته باشد.

بر این اساس، استقبال گرم و کم سابقه عبدالله از احمدی نژاد، در کنار شماری دیگر از وقایع پیش و پس از آن سبب شکل گیری این گمانه در میان برخی از تحلیلگران شده که هدف اصلی وی از این کار، ارسال پیام هشداری به رژیم صهیونیستی بوده مبنی بر اینکه عربستان سعودی با حمله نظامی این رژیم به ایران موافقت نخواهد کرد.

این گمانه از آنجا بیشتر تقویت می شود که طی هفته های اخیر، افزایش تهدیدهای مقامات رژیم صهیونیستی درباره حمله به تأسیسات هسته ای ایران، با افزایش مخالفت دولت آمریکا و به تبع آن، هم پیمانان منطقه ای ایالات متحده همراه بوده است.

وقتی حدود دو هفته پیش دولت عربستان سعودی طی هشداری بی سابقه اعلام کرد که به هواپیماهای اسرائیلی اجازه استفاده از حریم هوایی کشورش را نمی دهد و در صورت عبور هواپیماهایی اسرائیلی، آن ها را با موشک ساقط خواهد نمود، هیچ کس تردیدی نداشت که این هشدار، در حقیقت پیام دولت آمریکاست که از زبان سعودی ها بیرون آمده است.

علاوه بر این، اجلاس کشورهای اسلامی در عربستان نیز بر خلاف انتظار نه تنها نهایتاً به زیر سوال رفتن اجلاس عدم تعهد منجر نشد، بلکه در پی آن، محمد مرسی، رئیس جمهوری مصر که پیش از آن نسبت به حضور در تهران مردد بود، تصمیم نهایی خود مبنی بر حضور در اجلاس مذکور را اعلام کرد.

می توان گفت همه این تحولات تاکنون به ضرر رژیم صهیونیستی و برنامه هایش بوده و از سوی این رژیم به مثابه نوعی جبهه گیری غیرمستقیم علیه سیاست های جنگ طلبانه اش تعبیر شده است.

بر همین مبنا، اقدام اخیر عبدالله را نیز نه اقدامی اتفاقی و برنامه ریزی نشده و نه بدون هماهنگی با آمریکا، بلکه باید به مثابه پیامی خطاب به بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی در نظر گرفت که امضای مشترک باراک اوباما و ملک عبدالله را پای خود دارد.