موجودات فضایی در آمریکا چه می‌کردند؟

وی اخیرا بیش از ۱۰۰ هزار صفحه از اسناد متعلق به پژوهش‌های نیروی هوایی آمریکا در این ارتباط را در اینترنت منتشر کرده است. در اینجا پنج مطلب مهم از پرونده‌های باز پروژه کتاب آبی را می‌خوانید:

پروژه کتاب آبی ماموریتی بسیار بزرگ داشت
آلخاندرو روخاس، پژوهشگر اشیای ناشناس پرنده، به بی بی سی در این رابطه گفت: «نقطه شروع این پروژه‌ی بلندپروازانه به اواسط سال ۱۹۴۷ میلادی برمی‌گردد.»

ویراستار مجله اُپن مایندز می‌گوید کنث آرنولد که یک تاجر و خلبان قابل احترام است در هنگام پرواز بر فراز ایالت واشنگتن چندین اشیای ناشناس پرنده را مشاهده کرده است.

آرنولد بعدها توضیح داد که آن‌ها مانند «بشقاب‌‌های دور شونده» بودند، که رسانه‌ها بعدها از آن با عنوان بشقاب پرنده یاد کردند.

این اتفاق مشهور - همراه با تعدادی اتفاق دیگر، از جمله شایعه به زمین نشستن یک بشقاب پرنده در شهر «راسول» در نیومکزیکو در همان سال – نیروی هوایی آمریکا را بر آن داشت تا تحقیقاتی را در این زمینه شروع کند.

پروژه کتاب آبی: انتشار اسناد نیروی هوایی آمریکا در ارتباط با اشیای ناشناس پرنده
نیروی هوایی آمریکا می‌گوید این لاشه را نزدیک راسوِل در نیومکزیکو پیدا کرده است.

این پروژه کتاب آبی نام گرفت که مرکز آن در پایگاه هوایی رایت-پترسون در اوهایو بود. گزارش‌ها حاکی بر این بود که این برنامه تنها شامل تعداد اندکی شی بود.

با این حال، آن گروه در یک دوره بیست ساله ۱۲.۶۱۸ بار اشیای ناشناس پرنده را گزارش کرد.

پروژه کتاب آبی در دوران نگرانی عمومی شروع شد
پروژه کتاب آبی در نخستین سال‌های پس از جنگ جهانی دوم آغاز شد و تصمیم داشت که به نگرانی عمومی حاصل از گزارش‌های در حال افزایش مشاهده اشیای ناشناس پرنده بر فراز مکان‌های مشهور مانند کاخ سفید و ساختمان کنگره آمریکا خاتمه دهد.

گرینوالد می‌گوید: «نوعی تشنج عمومی به وجود آمده بود و خود همین مسئله برای ارتش و دولت وقت یک تهدید محسوب می‌شد. مهم نبود که آن اشیای ناشناس پرنده بیگانه بودند یا خیر، اما هر چه که بود باعث وحشت مردم شده بود، بنابراین دولت آمریکا باید خیال همه را از این بابت راحت می‌کرد.»

گرچه حالا برخی با خنده از آن یاد می‌کنند، اما گفته می‌شود که اشیای ناشناس پرنده از مسائلی بود که در دهه‌های ۴۰ و ۵۰ میلادی در سطوح بالای دولت بحث می‌شد.

مسئولان آژانس اطلاعات مرکزی، سیا، از این مسئله به عنوان پدیده‌ای واقعی یاد کردند. روخا در این ارتباط می‌گوید: «در آن زمان به این مسئله اهمیت بسیار زیادی می‌دادند.» جرالد فورد که آن زمان در کنگره بود نیز هشدار داد که باید در رابطه با اشیای ناشناس پرنده تحقیقاتی انجام شود.

در سال ۱۹۶۶، یک کمیته مستقل‌ در نیروی هوایی تشکیل شد تا بر روی برخی پرونده‌های موجود در پروژه کتاب آبی تحقیقات بیشتری انجام دهد. آن گروه بعدها گزارش را منتشر کرد که نشان می‌داد هیچ‌گونه شواهدی از فعالیت اشیای ناشناس پرنده وجود ندارد.

پروژه کتاب آبی به طور رسمی در سال ۱۹۶۹ بسته شد.

بسیاری از پرونده‌های پروژه کتاب آبی پاسخی کاملا ساده داشتند
گرچه منابع معتبری مانند دریابدهای نیروی دریایی و خلابانان نظامی و غیرنظامی این گزارش‌ها را ارسال می‌کردند، اما اغلب این پرونده‌ها پاسخی ساده داشتند. پروژه کتاب آبی به این نتیجه رسید که آن اشیای ناشناس گزارش شده می‌توانسته بالون هواشناسی، گاز مرداب، اتفاقات هواسنجی و یا وارونگی دما بوده باشد.

طبق اسناد موجود، یک فرد در شهر سیاتل ایالت واشنگتن ادعا کرده که در ماه آوریل سال ۱۹۵۶ «شی‌ای سفید و گرد، به اندازه‌ی نصف ماه دیده ... که به دور خود می‌چرخیده است.»

محققان بعدها به این نتیجه رسیدند که آن شی یک شهاب سنگ بوده و پرونده را مختومه اعلام کردند.

پروژه کتاب آبی: انتشار اسناد نیروی هوایی آمریکا در ارتباط با اشیای ناشناس پرنده
محققان غیرحرفه‌ای معتقدند که آن‌ها هنوز از گفتن حقیقت سر باز می‌زنند

نیروی هوایی آمریکا می‌گوید این لاشه را نزدیک راسوِل در نیومکزیکو پیدا کرده است.


شاهدی دیگر در ماه ژانویه سال ۱۹۶۱در «نیووارکِ» ایالت نیوجرسی گزارش کرده شی‌ای تیره رنگ به اندازه یک جت بدون بال را دیده است.»

بعدها نتیجه گرفته شد که آن شی یک جت معمولی بوده که در آسمان آنجا پرواز می‌کرده است.

برای برخی از پرونده‌های پروژه کتاب آبی پاسخی وجود ندارد
طبق اظهارات گرینوالد و روخاس، بازجویان در نهایت برای بیش از ۷۰۰ پرونده کتاب آبی به پاسخی قانع‌کننده دست نیافتند. اغلب این پرونده‌ها به دلیل اطلاعات یا شواهد ناکافی مختومه اعلام شد.

اما برخی از همین پرونده‌های مختومه باعث شد که سوالات بیشتری برای پژوهشگران زمینه‌ی اشیای ناشناس پرنده مطرح شود.

در یکی از همین نمونه‌ها، یک افسر پلیس در سال ۱۹۶۴ در سوکوروی مکزیک مجبور شد به علت مشاهده یک شی پرنده تعقیب یک مجرم فراری را متوقف کند.

آن افسر به دنبال شی پرنده رفت. او مدعی شد که آن شی پرنده یک علامت قرمز رنگ عجیب نیز داشت. سپس مشاهده کرد که آن شی پرنده فرود آمده و دو موجود که اندازه‌ یک کودک بودند از آن خارج شدند. سپس آن شی عجیب از آنجا رفت و اثر سوختگی و ردپایی بر جا ماند.

گرینوالد می‌گوید: «پروژه کتاب آبی این پرونده را غیر شفاف خوانده، و حتی بعد از گذشت دهه‌ها، هنوز هیچ توضیحی برای آن ندارند.»

هنوز اطلاعات ناگفته‌ای در ارتباط با اشیای ناشناس پرنده وجود دارد
درست است که گرینوالد حجم سنگینی از اسناد دولتی را منتشر کرده، اما وی معتقد است که همچنان اسنادی وجود دارد که کسی به آن دسترسی ندارد.

او ادامه داد: «یک درخواست به آژانس امنیت ملی آمریکا باعث شد تا آن‌ها صدها صفحه را به من تحویل دهند، اما نحوه تحریر آن به شکلی بود که از هر صفحه تنها چند کلمه خوانا بود.»

گرینوالد می‌نویسد: «نهادهای دیگر دولت آمریکا، مانند سازمان سیا و آژانس اطلاعات دفاعی، هم بازجویی‌هایی در این رابطه انجام دادند که البته به صورت عمومی منتشر نشده است.» او اشاره کرد که به گردآوری و انتشار این اطلاعات ادامه خواهد داد و گفت: «من فکر می‌کنم پروژه کتاب آبی ... تنها قطره‌اي کوچک از این دریای بیکران است.»

او نتیجه‌گیری می‌کند که «در پی این توطئه‌ها و رسوایی‌ها، رازهایی وجود دارد که بالاخره فاش می‌شود. همیشه باید به دنبال هدفهایمان برویم.»