چهارشنبه ۱۶ آبان ۱۴۰۳

تصور می‌کردم روی سکوی جهانی بروم

ملی‌پوش جوان بوکس ایران که موفق شد نخستین مدال نقره تاریخ این رشته در مسابقات قهرمانی جهان را به ارمغان بیاورد گفت: پیش از حضور در این مسابقات بارها قرار گرفتن روی سکو را در ذهنم تصور کردم.
به گزارش مهر، رقابت‌های بوکس قهرمانی جوانان جهانی در شرایطی به پایان رسید که تیم ایران توانست به یک موفقیت بزرگ دست پیدا کند و مجددا خود را به عنوان یکی از رشته‌های موفق در ماه‌های اخیر مطرح کند. رشته ای که در دوره ریاست قبلی فدراسیون درگیر حواشی و اتفاقات عجیب بود و حالا به نتایج مطلوبی در رده جوانان دست پیدا کرده است. درخشان ترین چهره این رقابتها کسی نبود جز بوکسور سنگین وزن تیم ملی ؛ امیررضا ملک خطابی. پسر پر انرژی و قد بلند بوکس ایران که با اعتماد به نفس و تسلط خود در رینگ مستحق حتی مدال طلای مسابقات جهانی بود. ملک خطابی راه نسبتا طولانی برای رسیدن به فینال داشت؛ ابتدا حریف ترکیه ای، سپس روس، قرقیزستان و البته در مرحله نهایی حریف سرسخت ازبک. آنچه مسلم بود ملک خطابی با روحیه جنگندگی و تسلیم ناپذیری خود به تماشاگرانش این اطمینان را می داد که دست خالی از مسابقات بر نمی گردد، او حتی از تهدیدها فرصت ساخت، حتی در ثانیه‌های نفس گیر ناک دان نقشه پیروزی کشید و سزاوارانه خود را به فینال رقابتهای جهانی رساند، جایی که هیچ بوکسور ایرانی تا به حال موفق به رسیدن به آنجا نشده بود. ستاره بوکس ایران گفت: خدا را شکر که توانستم مدال ارزشمندی را در پیکارهای جهانی کسب کنم. چند ماه در اردو بودیم و تمرینات سختی را پشت‌ سر گذاشتیم. از همان روز اول اردو، نگاهم به کسب مدال بود و این موفقیت را در ذهن خودم ترسیم کرده بود. بارها تصویر سکوی جهانی را در خیالم مرور کرده بودم و خوشحالم که توانستم دل مردم را هم شاد کنم. بوکسور نقره ای ایران در مورد سطح این مسابقات نیز گفت: سطح مسابقات بسیار بالا بود و کشورها با تمام قدرت به میدان آمده بودند. تعداد تیم‌ها و نفرات شرکت کننده نسبت به دو دوره گذشته بیشتر بود و واقعا رسیدن به مدال کار بسیار سختی بود که خوشبختانه به آن رسیدم. برای این موفقیت افراد زیادی تلاش کرده بود که خوشبختانه برنامه ریزی‌ها به نتیجه رسید. وی در مورد دلایل موفقیتش در مبارزات برگزار شده گفت: یکی از مواردی که همواره با مربی‌ام‌ و کادر فنی تیم ملی کار کرده و تأکید زیادی روی آن می‌شود، جابه‌جایی‌ در رینگ هنگام مبارزه است. سعی کردم این تکنیک را پیاده کنم که فکر می کنم به لطف خدا تا حد زیادی موفق هم بودم.