لبنان روزها و ساعات پرالتهابی را می‌گذراند. ارتش صهیونیستی صدها بار با نقض آتش‌بس، شهرها و روستاهای نزدیک مرز را ویران کرده، خانه‌ها، مساجد، حسینیه‌ها و زیرساخت منطقه را منفجر کرده، راه‌ها را بسته، عده زیادی از ساکنان را به شهادت رسانده و عملا با جنوب لبنان همان کاری را کرده که با شمال نوار غزه انجام داده است.
در همه این مدت، مقاومت دندان روی جگر گذاشته و واکنشی از خود نشان نداده چرا که آتش بس را دولت قانونی لبنان امضا کرده و مقابله با این تعدی‌ها مسئولیت دولت و ارتش لبنان بوده
است. در واقع، مقاومت می‌خواسته به همه کسانی که سنگ حاکمیت دولت لبنان را به سینه می‌زدند و مقاومت را مخل حاکمیت می‌دانستند، نشان دهد که دولت لبنان چگونه می‌تواند، بدون مقاومت، حاکمیت خود را حفظ کند. مسئولان دولتی، ارتش لبنان، نیروهای پاسدار صلح سازمان ملل (یونیفیل) و کمیته پنجگانه ناظر بر آتش بس هم فقط نظاره‌گر بوده‌اند و نتوانسته‌اند هیچ اقدامی برای جلوگیری از اعمال تجاوزکارانه اسرائیل انجام دهند.
فرض بر این بوده که ارتش صهیونیستی از همه نقاط اشغالی عقب‌نشینی کند اما این اتفاق نیفتاده و بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم، اعلام کرده که ارتش همچنان تا مدتی در چند نقطه در بخش شرقی جنوب لبنان می‌ماند. وی در این مورد موافقت آمریکا را نیز گرفته و دولت ایالات متحده موافقت خود را با این اقدام غیرقانونی اعلام کرده است. آنچه دولت لبنان می‌تواند انجام دهد و تصمیمش را نیز گرفته دست زدن به یک رشته اعتراضات و تبلیغات رسانه‌ای، تماس با اتحادیه عرب و برخی از کشورهای مؤثر عربی و نیز شکایت به شورای امنیت است. پر واضح است که این اقدامات عقب‌نشینی ارتش صهیونیستی را باعث نخواهد شد. از سوی دیگر، اهالی و ساکنان شهرها و روستاهای نزدیک مرز اعلام کرده‌اند که در نقاطی تجمع کرده و با پذیرش همه مخاطرات برای بازگشت به خانه‌هایشان هجوم خواهند برد.
احتمالا ارتش لبنان و نیروهای یونیفیل هم خواهند کوشید از این هجوم ممانعت کنند تا برخورد نظامی با اهالی ایجاد نشود. و اما مقاومت اعلام کرده است که از بامداد دیروز، با پایان مدت 60 روزه آتش بس، حضور واحدهای ارتش صهیونیستی در خاک لبنان را اشغالگر می‌داند و به وظیفه خود در مقابله با اشغالگران عمل می‌کند.
ادامه در صفحه 3