شنبه ۲۷ بهمن ۱۴۰۳
وزارت امورخارجه رسما اعلام کرد

مخالفت با هرگونه مذاکره در شرایط فشار حداکثری

گروه دیپلماسی: وزارت خارجه ایران اعلام کرد: ایران به یافتن راهکاری دیپلماتیک به منظور احقاق حقوق ملت ایران و رفع تحریم‌ها متعهد بوده و به رایزنی با طرف‌های مربوطه ادامه خواهد داد و در عین حال از تمام عناصر قدرت ملی خود برای پاسخ و مقابله با تهدیدات بهره خواهد گرفت.
وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در مورد اقدامات خصمانه دولت جدید آمریکا گزاره برگی را منتشر کرد که به شرح زیر است:
رئیس‌جمهوری آمریکا در تاریخ ۱۶ بهمن ۱۴۰۳ با امضای یک یادداشت «ریاستی امنیت ملی»، دستور احیای سیاست شکست خورده موسوم به «فشار حداکثری» علیه ملت ایران را صادر کرد.
دولت آمریکا مدعی احیای فشار حداکثری است اما فشار حداکثری هیچ زمان متوقف نشده بود که امروز بخواهد احیا شود دولت سابق آمریکا حتی یک مورد از تحریمهای وضع شده در گذشته را متوقف نکرده و به اذعان خود، صدها تحریم نیز بر تحریم‌های گذشته افزود.
جمهوری اسلامی ایران نشان داده است که فشار حداکثری را با مقاومت حداکثری پاسخ داده و می‌دهد و قویا اعتقاد دارد که هیچ ملتی نباید تحت فشارهای غیر منصفانه و تحریم‌های غیرقانونی قرار گیرد.
رویکرد ریاکارانه آمریکا
رئیس‌جمهوری آمریکا در حالی به هنگام امضای سند مذکور از تمایل خود برای گفت‌وگو و توافق با ایران در موضوع هسته‌ای سخن گفت که سند احیای سیاست موسوم به فشار حداکثری به تعبیر رئیس محترم جمهوری اسلامی ایران تمام توطئه‌های ممکن را برای مقابله با ایران و تشدید فشارها به مردم ایران در دستورکار قرار داده است.
جمهوری اسلامی ایران در استمرار رویکرد اصولی خود همواره از یافتن راهکارهای دیپلماتیک برای مسائل مختلف از جمله در موضوع هسته‌ای حمایت کرده و در طول دو دهه گذشته نیز تعهد خود به دیپلماسی و راهکارهای برآمده از آن را به اثبات رسانده است.
در عین حال پیشینه تاریخی، گواه آن است که ملت ایران هیچ‌گاه مذاکره زیر بار فشار را نمی‌پذیرد و شرط‌گذاری‌های یکجانبه، ارعاب و تهدید در قبال جمهوری اسلامی پاسخگو نبوده و نخواهد بود.
همزمانی صدور فرمان تشدید فشار علیه ملت ایران و ابراز تمایل برای گفت‌وگو و توافق تنها نشانگر استمرار رویکرد ریاکارانه ای است که از دیرباز در دستور کار دولت‌های آمریکا در قبال ایران بوده است.
اصرار واشنگتن بر این رویکرد دوگانه نه تنها به حل موضوعات کمکی نمی‌کند بلکه بر عمق بی اعتمادی به نیات و سیاست‌های آمریکا می‌افزاید.
سابقه عملکرد آمریکا در برجام
دولت آمریکا در شرایطی برای گفت‌وگو و توافق با ایران ابراز تمایل می‌کند که این کشور مکررا در آزمون پایبندی به تعهدات خود به ویژه در مورد برجام که توافقی مورد تأیید شورای امنیت سازمان ملل متحد است، شکست خورده است.
امروز رئیس‌جمهوریی از گفت‌وگو و معامله سخن می‌گوید که خود در سال ۲۰۱۸ به صورت یکجانبه حکم به خروج آمریکا از آن داد و شدیدترین فشارها را علیه ملت ایران اعمال کرد آن تصمیم در حالی اتخاذ شد که به گواه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ایران در انطباق کامل با تعهدات هسته‌ای گسترده خود قرار داشت.
حتی پیش از آن نیز عدم اجرای دقیق و کامل تعهدات آمریکا مانع از آن شده بود که جمهوری اسلامی ایران به طور کامل از منافع و مزایای رفع تحریم‌ها آن‌طور که در برجام پیش بینی شده بود، بهره‌مند گردد.
با تمام این تفاسیر ایران در چارچوب تعهد دیرینه خود به دیپلماسی تا یک سال پس از خروج آمریکا از برجام به اجرای کامل تعهدات خود ادامه داد و نهایتا نیز تنها در چارچوب حقوق مصرح در برجام و در تلاش برای احیای دیپلماسی، مجموعه ای از گام‌های جبرانی را در حوزه هسته ای برداشته و توقف اجرای اقدامات مندرج در برجام را متوقف کرد.
در طول چهار سال گذشته نیز با وجود گفت‌وگوهای فشرده‌ای که برای احیای برجام صورت گرفت واشنگتن با وجود ابراز تمایل کلامی به بازگشت به این توافق هیچ‌گاه حاضر نشد به تعهدات برجامی خود بازگشته و تحریم‌ها علیه ملت ایران را رفع نماید و هر بار به بهانه‌ای مانع از آن شد که مذاکرات احیای برجام به نتیجه نهایی دست یابد.
در حقیقت، تجربه توافق برجام را می‌توان آیینه تمام نمای رفتار دوگانه آمریکا در قبال ایران توصیف کرد.
موضع جمهوری اسلامی ایران در قبال رویکرد دوگانه امروز آمریکا برآمده از این تجربه تاریخی است.
سابقه عملکرد تاریخی آمریکا در قبال ایران
تاریخچه رفتاری دولت آمریکا در قبال دولت و ملت بزرگ ایران مشحون از بی‌اعتمادی ناشی از تداوم رویکرد استکباری، تهدید و ارعاب ،مداخلات مکرر در امور داخلی، دست اندازی به منابع و ثروت ملی تحت عناوین مختلف، محروم ساختن ملت ایران از فرصتهای متعارف تجاری از طریق تحریم‌ها، تحمیل جنگ، توسل به انواع و اشکال تروریسم به ویژه تروریسم اقتصادی، اقدامات ماجراجویانه و بسیاری دیگر از این موارد غیرانسانی و ظالمانه است.
این اقدامات با هیچ معیار انسانی و نیز حقوق و مقررات بین‌المللی سازگار نیست. اجرای کودتا علیه دولت قانونی ایران در ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، بلوکه‌شدن تمام دارایی‌های ایران در آغازین روزهای انقلاب اسلامی، حمایت‌های اطلاعاتی امنیتی و لجستیکی از رژیم بعث صدام در طول جنگ تحمیلی هشت ساله، حمله به سکوهای نفتی، حمله به هواپیمای مسافربری ایران ،خارج کردن نام منافقین از فهرست گروه‌های تروریستی، ارعاب و تهدید ایرانیان از طریق بازداشت و استرداد آن‌ها به آمریکا، خروج از توافق هسته‌ای، آمریت و عاملیت در ترور قهرمان ملی مبارزه با تروریسم شهید سردار سلیمانی، اعمال تحریم‌های فراسرزمینی و هدف قرار دادن گسترده شهروندان ایرانی از طریق این تحریم‌ها و دست داشتن در ترور دانشمندان هسته ای ایران از طریق حمایت از رژیم صهیونیستی، تنها بخشی از مصادیق این اقدامات و رفتارهای خصمانه هستند.
به گواه تاریخ، وضعیت امروز در روابط میان آمریکا و ایران حاصل مجموعه اقدامات خصمانه‌ای است که واشنگتن در طول قریب به یک قرن علیه ملت ایران دنبال کرده است. واشنگتن با اتهام‌زنی به ایران نمی‌تواند واقعیات تاریخی را تغییر داده و ایران را مسئول معرفی نماید.
سابقه عملکرد آمریکا در حمایت
از تروریسم و بی‌ثباتی در منطقه
آمریکا در حالی جمهوری اسلامی ایران را به حمایت از تروریسم متهم می‌کند که ایران خود بزرگترین قربانی تروریسم در جهان است و هیچ کشوری به اندازه ملت ایران و نیروهای مسلح آن در برابر ظهور این پدیده شوم در منطقه غرب آسیا مبارزه نکرده است.