اندیشکده کوئینسی در گزارشی با عنوان «ترامپ باید اقدامات غیرقانونی و تجاوزکارانه اسرائیل را محکوم کند» نوشت: حمله اسرائیل به ایران یک اقدام تجاوزکارانه آشکار است که به‌وضوح ناقض قوانین بین‌المللی مندرج در منشور سازمان ملل متحد و هرگونه نظم بین‌المللی مبتنی بر قواعد است.
این حمله ادامه و گسترش سابقه اسرائیل در استفاده بی‌محابا از نیروی نظامی در سراسر منطقه است، از جمله حملات مکرر به سوریه، لبنان، یمن و سرزمین‌های فلسطینی، شامل ویرانی در نوار غزه که بسیاری از ناظران آگاه و بی‌طرف آن را نسل‌کشی می‌دانند. اسرائیل بیش از هر دولت دیگری در خاورمیانه از قدرت نظامی خود استفاده کرده و به همین دلیل بزرگ‌ترین عامل بی‌ثباتی در منطقه است.
ادعای اسرائیل مبنی بر اینکه این حمله «پیش‌دستانه» بوده، نادرست است. هیچ نشانه‌ای از حمله قریب‌الوقوع ایران در جهت مخالف وجود نداشت. هیچ‌چیز در گزارش‌های رسانه‌ای یا اطلاعات درز کرده چنین چیزی را نشان نمی‌داد. تهدید به آغاز حمله و اظهارات تحریک‌آمیز مرتبط با آن، سال‌هاست که بیشتر از سوی اسرائیل مطرح شده تا ایران، که تهدیداتش همواره به‌صورت هشدارهایی مبنی بر پاسخ قاطع در صورت حمله اسرائیل به آن بیان شده است.
حتی مفهوم گسترده‌تر جنگ پیشگیرانه نیز آنچه اسرائیل انجام داده را توجیه نمی‌کند. اسرائیل ادعا می‌کند که تمرکز حمله‌اش برنامه هسته‌ای ایران بوده و اهداف مرتبط با هسته‌ای را هدف قرار داده است اما ایران با امضای برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) و پایبندی به آن تا زمانی که رئیس‌جمهور ترامپ در دوره اول خود از این توافق خارج شد نشان داد که آماده است از طریق دیپلماسی صلح‌آمیز و نظارت دقیق بین‌المللی، تمام مسیرهای احتمالی به سمت سلاح هسته‌ای را ببندد.
در مورد سلاح‌های هسته‌ای، باید به این نکته توجه کرد که چه کسی مهاجم است و چه کسی مورد حمله قرار گرفته است. به‌طور کلی پذیرفته شده که اسرائیل مدت‌هاست تنها دارنده سلاح هسته‌ای در خاورمیانه است. این کشور این نیروی هسته‌ای را به‌صورت مخفیانه، خارج از هر رژیم کنترل بین‌المللی و تا حدی با سرقت مواد هسته‌ای از ایالات متحده به دست آورده است.