سه شنبه ۱۳ آبان ۱۴۰۴
آیت الله جوادی آملی تشریح کرد

درک جایگاه حضرت زهرا (س) در پرتو معارف قرآن

آیت‌الله‌ جوادی آملی گفتند: حضرت فاطمه زهرا (س) جایگاهی دارد که درک آن تنها در پرتو معارف بلند قرآن و کلمات اهل‌بیت علیهم‌ السلام ممکن است.
به گزارش شفقنا، آیت الله جوادی آملی در جلسه درس فقه خود در مسجد اعظم قم به مناسبت ایام فاطمیه، با اشاره به جایگاه علمی و معرفتی حضرت فاطمه زهرا (س) بیان داشتند: وجود مبارک حضرت زهرا (س) «استاد بزرگ معرفت» و حقیقتی فراتر از مقایسه با سایر زنان تاریخ است؛ آن حضرت جایگاهی دارد که درک آن تنها در پرتو معارف بلند قرآن و کلمات اهل‌بیت علیهم‌السلام ممکن است.
وی در ادامه با اشاره به روایتی از مرحوم کلینی در جلد نخست کافی درباره خطبه‌ای از حضرت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام در باب توحید الهی اظهار داشتند: مرحوم کلینی نقل می‌کند که اگر تمام جن و انس، جز انبیای الهی، گرد آیند و این خطبه را از زبان علی (ع) بشنوند، سزاوار است که همگی در برابر آن سجده کنند؛ زیرا این خطبه همانند قرآن کریم بی‌بدیل است و از سرچشمه وحی الهام گرفته است. هیچ انسانی، توان ایراد چنین سخنی را ندارد.
وی با بیان اینکه حضرت امیر در این خطبه، اصل منطقی تناقض و فلسفه خلق از «لا من شیء» را تبیین کرده و اثبات می‌نمایند که آفرینش الهی نه از ماده‌ای پیشین، بلکه ابداعی و نو است، توضیح دادند: این بیان، مشابه خطبه حضرت زهرا (س) در خطبه فدکیه است که سالها قبل فرمودند: «اِبْتَدَعَ الْاَشْیاءَ لا مِنْ شَىْ‌ءٍ».
وی در تبیین پیوند معرفتی میان خطبه امیرالمؤمنین(ع) و خطبه فدکیه حضرت زهرا (س) بیان داشتند: بیست ‌و پنج سال پیش از آن ‌که حضرت علی (ع) این خطبه توحیدی را ایراد فرمایند، حضرت زهرا (س) در خطبه فدکیه همان مبانی معرفتی را در قالبی الهی و استدلالی بیان کرده بودند. به همین دلیل است که پیامبر اکرم (ص) در برابر فاطمه (س) تواضع می‌کردند و به استقبال آن حضرت می رفتند.
آیت الله جوادی آملی در توضیح این مطلب بیان داشتند: شبهه ای از دیر زمان دایر بود که «کسی این عالم را نیافریده چون اگر خدایی بود و جهان را خلق می کرد یا این جهان را باید از «من شیء» می آفرید، پس قبلا موادی بوده و خدا آمده یک بنایی کرده و خدا خالق کل نیست که این محال است، و اگر بگویید که از نقیض آن که «من لا شیء» هست، و این نیز محال است، چون عدم را که نمی شود جمع کرد و آسمان ساخت، پس آفرینش محال است، چون شیء از دو طرف نقیض بیرون نیست».