درباره مرحوم مهندس اکبر ترکان، خدماتش، سوابقش و رفتار و کردارش، همکاران و دوستان آن مرحوم در این دو روز بسیار نوشته اند. جایگاه و خدمات مهندس ترکان بر کسی پوشیده نیست و من هم قصد تکرار مکررات ندارم.

درباره مرحوم مهندس اکبر ترکان، خدماتش، سوابقش و رفتار و کردارش، همکاران و دوستان آن مرحوم در این دو روز بسیار نوشته اند. جایگاه و خدمات مهندس ترکان بر کسی پوشیده نیست و من هم قصد تکرار مکررات ندارم.
 وقتی خبر درگذشت مهندس ترکان را شنیدم به یاد روزهایی افتادم که هنوز دولت حسن روحانی روی کار نیامده بود و اکبر ترکان در مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام مشغول بود. آن زمان برای من هم به عنوان روزنامه نگاری که در حوزه انرژی فعالیت می کردم، صبغه سیاسی مهندس ترکان پررنگتر از صبغه نفتی او بود که شاید به دلیل مسئولیتهایش بود. مهندس ترکان را از منظر سیاسی، شخصیتی می دیدم که اهل موج سواری نیست و بر مبنای عقایدش رفتار می کند و به همین دلیل هم هست که مثلا در سال 76 به علی اکبر ناطق نوری و در سال 88 به میرحسین موسوی رای می دهد. مدیریتش در شرکت پتروپارس در دولت دوم خاتمی، یکی از پرحاشیه ترین دوران مدیریتی او بود که شاید دلیلش غالب بودن صبغه سیاسی او بر صبغه اقتصادی او از منظر بیرونی بود. حتی در مسئولیتهای بعدی او در حوزه نفت از جمله مدیرعاملی شرکت نفت و گاز پارس و همچنین معاونت برنامه ریزی وزارت نفت در دولت اول احمدی نژاد نیز شخصیت سیاسی او بیشتر مورد توجه قرار می گرفت و به همین دلیل هم در دولت احمدی نژاد دوام نیاورد.
 
 من هم اولین بار که مهندس ترکان را از نزدیک دیدم همین ذهنیتها را داشتم. اما از همان روزی که در مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت به اتاقش رفتم، تمام ذهنیتم تغییر کرد. بارها و بارها نزد او رفتم و بی اغراق هر بار از او آموختم. نه مسئول دفتری داشت و نه دستیاری که بخواهد کارهایش را به او بسپارد. اگر سوالی داشتم کمک میکرد تا پاسخی پیدا کنم و اگر ابهامی ایجاد میشد که نیاز به منبع داشت، خودش بلند می شد و در کتابخانه و آرشیو جستجو می کرد تا منابع و کتابها را پیدا کند و من هر بار بیشتر شیفته اخلاق مهندس ترکان می شدم.
 
در قامت مدیر گروه پژوهشی امور زیربنایی مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت، نقش مهمی در تدوین گزارشهای راهبردی مختلفی در حوزه انرژی داشت که گزارش راهبردی مدیریت منابع نفتی و تامین مالی پروژه های نفتی و گزارش راهبردی نفت و گاز در لایحه برنامه پنجم توسعه از منظر اسناد فرادستی نظام، از آن جمله بود. همیشه فکر میکردم ای کاش وقتی دولت روحانی روی کار آمد مهندس ترکان در صنعت نفت می ماند که قطعا آنجا میتوانست نقش بسیار اثرگذارتری داشته باشد. بعدها با تغییر حوزه فعالیتش کمتر ایشان را دیدم اما حسرت تداوم افتخار همنشینی و آموختن از ایشان همواره برایم باقی می ماند. هرچند حسرت بزرگتر این است که کاش از بزرگانی همچون مهندس ترکان، خاطرات مکتوب و شفاهی مدون بیشتری باقی می ماند. مدیرانی در کشور داریم یا داشتیم که هنوز در قید حیاتند و بهره گیری از تجربیات آنها پس از ضبط و تدوین می تواند مسیر آینده را برای نسلهای بعدی مدیران، روشنتر و هموارتر کند.
روانش شاد و یادش گرامی