قدر فضاهای مجازی را بدانیم

بشر دوپا زمانی برای اعلام خبری آتش و دود راه می‌انداخت و زمانی هم کبوترهای نامه‌رسان و اسب‌ها نامه‌ها و پیام‌های مکتوب را جابه‌جا می‌کردند تا بعد از آن در اواسط قرن هجدهم انقلاب صنعتی آغاز شد و اندک‌اندک صنعت چاپ رونق گرفت تا کار خبررسانی و اطلاع‌رسانی آسان‌تر شود.
حدود دو سالی هم هست که در کشور ما مردم بدون فیلتر در فضای مجازی حاضر می‌شوند و بدون فیلتر و با آزمون و خطا فرهنگسازی می‌کنند و پست‌های مورد علاقه خود را دست به دست می‌کنند. شاید بتوانیم ادعا کنیم در این دو سال انصافا مردم از نظر فرهنگی رشد خوبی از خود نشان دادند و توانستند عیوب و نقائص مشاهده شده در عرصه رسانه و فرهنگ را به حداقل برسانند برخی هم از این فضاها به شکلی ناصحیح استفاده می‌کنند اما چون سواد رسانه‌ای جامعه در حال رشد است، دست این قبیل افراد خیلی زود برای همگان رو می‌شود.
هرکدام از ما شهروندان اکنون در این دهکده کوچک یک رسانه به شمار می‌رویم که باید قدر این موقعیت را بدانیم و به خوبی از آن استفاده کنیم. کاری کنیم تا پست یا محتوای الکترونیکی که ما تولید می‌کنیم بار مثبت فرهنگی داشته باشد نه اینکه خدای ناکرده تولیدات ما مخرب باشند و آثار سوء فرهنگی و اجتماعی از خود برجای بگذارد و وقت عده‌ای انبوه را تلف کنیم. شاهد بودیم، در ورزش بروز و ظهور این رسانه‌ها بارها موجب واکنش مسوولان به برخی مشکلات و ناهنجاری‌ها شد. هواداران استقلال و پرسپولیس بارها از این طریق مشکلات و درد دل‌های خود را به گوش مسوولان رساندند که جا دارد از مسوولان دولت هم تشکری داشته باشیم که زمینه چنین فعالیت‌هایی را فراهم ساختند تا از قافله پیشرفت دنیا عقب نمانیم.
اخیرا در مورد مهار ضربه پنالتی تیم حساس قم توسط مهدی رحمتی در یکی از شبکه‌های تلویزیونی جار و جنجال عجیبی راه افتاد که اصلا زیبنده نبود و وقت و انرژی خیلی‌ها را بیهوده گرفت و به فضاهای مجازی هم سرایت کرد. از همکاران و دوستانی که تریبون دارند انتظار می‌رود مسائل و معضلات مهم ورزشی را مورد کنکاش قرار دهند نه اینکه تا یک لب‌خوانی اشتباه را سوژه کنند و تا حد توان بدان پر و بال بدهند. هوشمندی کاربران و مخاطبان رسانه‌ای در فضای مجازی هم قابل تحسین است و از آنها نیز توقع نمی‌رود روی موضوعات حاشیه‌ای تا این حد زوم کنند. تا جایی که شبکه خبر هم مجبور شود در خنثی‌سازی جوی که ایجاد شده اطلاع‌رسانی کند و نظر کارشناسان را جویا شود. در مجموع انتظار می‌رود همه ما قدر این امکانات و موقعیت‌ها را بدانیم و ثابت کنیم ایرانی فرهنگ واقعا بی‌نظیری دارد و ما می‌توانیم عقب‌ماندگی‌ها را جبران کنیم.