زندگی بدون رسانه میلی

از دوران ماقبل هاله نور و قبل از عصر معجزه هزاره سوم از رفتارهای "ضد همه به غیر از یه عده خاص" در رسانه ملی انتقاد میشه ولی نه به کسی برمی خوره و نه کسی حتی ناراحت میشه و کلا حضرات رسانه ملی دارن کار خودشونو انجام میدن و حتی این سال های اخیر خبر دادن اتاق فکر ضد دولت هم اونور اتاق ضد اصلاحات بازگشایی شده و داره کاملا با بصیرت کار خودش رو انجام میده و خلاصه هر کسی به کار خودش مشغوله یعنی منتقدهای الی ماشاالله و چند ده میلیونی رسانه میلی مدام جیغ میزنن و طرف مقابل هم هر روز صبح با لبخند و موسیقی و گل و بلبل کار خودشو می کنه. تو این شرایط اگر زندگی رو بدون رسانه میلی تصور کنیم چه اتفاقی می افته:
الف – تعریف رسانه ملی: رسانه ملی یعنی فرو کردن زوری یه چیزی( که فقط به یه عده خاص مربوطه چی باشه) تو ذهن و فکر و چشم مردم یا به عبارتی همون کاری که پیک موتوری یا پت پستچی انجام میدن ولی یه کم پیشرفته تر و شما هم نه حق اعتراض داری نه انتخاب و همینه که هست، خودتو بکشی هم براشون اهمیت نداره. فقط شما می تونی نظر بدی که وقتشو بیشتر کنن، حتی اگر رئیس جمهور هم باشی بیشتر از این نمی تونی نظر بدی تازه اینهم باید تو اتاق فکر بررسی بشه.
ب – زندگی بدون رسانه ملی: شما با خاموش کردن این جعبه جادویی به خودت ، خانواده ات ، نسل آینده ، همسایه ها و هر کسی که فکرش رو بکنی خدمت می کنی حتی به مرغ همسایه. البته شما می تونی باور نکنی ولی دلیل نمی شه ما دلایلش رو نگیم:
1- شما با خاموش کردن تلویزیون تو مصرف برق و داروهای آرامبخش صرفه جوی می کنی و کلی از نظر مالی و جانی در امانی و دیگه لازم نیست نگران تربیت بچه ات باشی و احترام خودتو هم حفظ می کنی تا کسی به شعورت توهین نکنه.
2- از شر تحلیل هایی که اگر به درخت کاج بگی گیلاس میده و میخواد زوری بگه برجام یعنی هیچ راحت میشی و تا صبح حرص نمی خوری که بهت توهین شده مخصوصا تو شرایطی که مش قنبر مقنی که تو یه روستای دورافتاده 20 ساعت در روز ته چاه زندگی می کنه اون زیر فهمیده برجام یعنی چی ولی یه عده دلواپس جام جم نشین هنوز متوجه نشدن.
3- دیگه وقتی میای خونه بچه سه چهار ساله ات به جای سلام فحشهای خندوانه ای بهت نمی ده که جلوی جمع مهمونها رنگت بشه مثل رژگونه خانوم مجری و حس کنی با دولول زدن وسط پیشونیت و از خجالت لب و لوچه ات شبیه گلابی له شده بشه.
4- اصلا احساس دو دستگی، اختلاف، درگیری و جنگ بین مسئولان و اقشار مختلف مردمو به زور تو حلقت فرو نمی کنن و نگران نیستی که یه عده از همین مردم و مدیران میخوان کشورو دو دستی تحویل دشمن بدن طوری که حتی بوی خیانت از پشت تلویزیون بینی عمل کرده یا در شرف عمل شدنت رو اذیت کنه که مجبور بشی کولر رو روشن کنی یا به به بزنی تو اتاق.
5- هر روز و به مدت 5 سال مدام بهت نمیگن که ارتش فلان کشور در حال پیشروی به سمت فلان منطقه است که اگر تو این سالها با سرعت حلزون هم پیشروی می کرد الان 17 بار دور کره زمین چرخیده بود ولی هنوز به اون منطقه نرسیده ولی داره پیش میره و شما هم باید باور کنی که این رسانه داره بهت احترام میذاره و راست میگه و تو هم متوجه اخبار واقعی نیستی.
6- دیگه لازم نیست یه عده دلواپس خاص رو که تو همه برنامه های سیاسی قدم رنجه میکنن و منت سر مردم میذارن و حضور دارن بیشتر از بچه هات تو قاب جادویی ببینی طوری که وقتی تلویزیون خاموشه حس کنی طرف سر سفره نشسته و توقع داره براش یه بشقاب غذا بکشی و کلا عضوی از خونواده ات شده و آخر شب باید جاشو بندازی وسط پذیرایی.
7- اگر تلویزیون خاموش باشه با دیدن صد باره برنامه های سه چهار دهه قبل احساس بچگی نمی کنی و رفتاری ازت سر نمیزنه که جلوی خونواده ات خجالت زده بشی. وقتی هشت بار در شبانه روز سلطان و شبان و آرایشگاه زیبا ببینی طبیعیه که حس کنی تو همان زمان هستی.
8- اگر بعد از چند ماه به خاطر برنامه های رسانه میلی دچار مشکل اعصاب و روان شده باشی که دیگه اوضاع خرابتر میشه چون هر فحشی که بچه ات از رسانه ملی یاد نگرفته از زبون خودت میشنوه پس یا همین الان پاشو خاموشش کن یا حداقل دستت رو بذار جلوی دهنت تا اون بچه بی گناه فردا به خاطر حرفهایی که از خودت یاد گرفته ازت کتک نخوره. آخه بچه چه گناهی کرده که شما میخوای اخبار ببینی یا تحلیل های سیاسی گوش کنی و برنامه های رسانه میلی رو نگاه کنی؟