روحانی برگ برنده رو کند

پر بیراه نیست اگر بگویم دولت اول روحانی بسیار عقلانی تر از دولت دوم ایشان کار می کرد. چه آنکه این موضوع شاید از سر محدود کردن بعضی بزرگان دولت قبلی در دولت فعلی باشد و چه آنکه دولت ترامپ متفاوت از دولت اوباما بازی می کند. به هر روی آنچه مبرهن است استراتژی دولت دوم روحانی تا بدین جا دردی از مردم دوا نکرده و از روزنه های امید نور چندانی نمی تابد و دولت باید هرچه زودتر تفکرات مدبرانه خویش را در بهبود فضای کشور عملیاتی کند . انصافا نمی‌توان دقیق سنجید که چه مقدار از مشکلات به دلیل ضعف دولت و چه مقدار به نهاد‌های خارج از دولت مربوط می‌شود، اما کاملا مشهود است که تندرو‌ها تلاش دارند همه مشکلات امروز کشور را به گردن دولت روحانی بیاندازند. اما اکنون آقای روحانی باید سعی کند یک برگه برنده رو کند و سامانی در این نابسامانی باشد. در این شکی نیست که روحانی سخنور بسیار خوبی است اما منصفانه بنگریم آیا همان اندازه عملگرا هم هست؟ اینکه رییس جمهور یک کشور مدام در نطق هایش از مشکلات بگوید که دردی را دوا نمی کند. چه آنکه مردم دردهای خود را بهتر می شناسند. رییس جمهور باید درمان را نشان دهد و مردم را برای پیشرفت جامعه بسیج کند. اینکه رییس جمهور مدام بگوید بخش خصوصی باید پیشتاز اقتصاد کشور باشد اما بخش خصوصی را با سیاست های یک بام و دوهوا مواجه کند که نمی شود. اینکه همه مشکلات کشور را گردن غرب و شرق بیندازد و از آسیب شناسی و پاسخگویی فاصله بگیرد در مغایرت با علوم سیاست و مدیریت است. همچنین مصائبی چون عدم موفقیت دولت در کنترل قاچاق کالا و ارز، ادامه تحریم های بانکی، ناتوانی در کاهش نرخ بیکاری، نابسامانی و رکود اقتصادی ، افزایش نرخ ارزهای خارجی و کاهش شدید ارزش پول ملی از جمله مسائلی است که مردم را بیش از پیش در تنگنا قرار داده است. از این منظر نباید فراموش کرد مردم به عنوان مهمترین پشتوانه دولت و نظام به چیزی فراتر از واژه «امید» در سخنرانی های دولتمردان نیاز دارند و محقق نشدن وعده ها به افزایش بی اعتمادی و ناامیدی‌های بیشتر می‌انجامد. حالا وقت آن است که روحانی برای تشویق و تهییج سرمایه اجتماعی کشور، یک برگ برنده رو کند و امید را به جامعه ایران هدیه کند.
*عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی