فیلم سوزی، رسم جدید ماست

اکران آشفته فیلمها،نگرانی تهیه کنندگان و کارگردانان سینمای ایران را در پی داشته است

فیلم سوزی، اصطلاحی است که این روزها زیاد به گوش می خورد؛ پديده‌اي كه سينماي ايران در چند ماه اخير با آن مواجه شده و پيامدهاي منفي‌اش، اعتراض و انتقاد بسياري ازاهالي هنرهفتم را با خود به همراه داشته است تا آنجا كه سخنگوي شوراي صنفي نمايش هم به راحتی آن را تائيد کرده و به نوعی مُهر تایید بر روی آن زده تا خیال همه هنرمندان و هنردوستان راحت شده و به قول معروف کار یکسره شود تا بدانند اگر اين روزها هيچ فيلمي فروش خوبي ندارد، اگرهيچ كدام از سينماگراني كه فيلمشان رو‌ي پرده است از وضعيت موجود راضي نيستند، اگر سينماداران نسبت به وضعيت گيشه ابراز نگراني مي كنند؛ اما سخنگوي شوراي صنفي هم خود در صف اول منتقدان ايستاده است .
به گزارش پایگاه خبری فریادگر؛ ميگرن، پنهان، چك، نارنجي‌پوش، شور شيرين ، آخرين سرقت و...برخي فيلم‌هايي است كه امسال روي پرده سينما رفته و دست اندركاران توليد آنها همگي از اكران ناگهاني و بدون برنامه‌ريزي مناسب فيلمشان گلايه كرده‌اند. نگاهی اجمالی به این لیست فیلم ها نشان از آشفتگی و فقدان برنامه ریزی از سوی کسانی دارد که ظاهرا قرار بوده برنامه ریزی اکران را بر عهده داشته باشند اما نگاه غیرمسئولانه به برنامه ریزی اکران به گونه ای فیلم ها را در معرض سوختن قرارداده و عوامل فیلم ها را به تنگ آورده است .
پوران درخشنده دراین باره گفته: پر واضح است اتفاقي كه در حال وقوع است، يك فيلم‌سوزي محض است. اوضاع به گونه‌اي است كه از يك طرف انبوه فيلم‌هاي اكران نشده چاره ديگري را براي ما باقي نمي‌گذارد و از طرف ديگر موارد معدودي از آثار، بنا به دلايل مختلف از اكران‌هاي طولاني بهره‌مند مي‌شوند به حدي كه به اعتراض گروه ديگري مي‌انجامد. در اين شرايط ، تهيه‌كنندگان بخش خصوصي از پا مي‌افتند و سينماي اين بخش به نابودي مي‌رسد. فيلم‌هاي بخش دولتي هم به نوعي از اين روند اكران آسيب مي‌بينند، اما شايد دراين ميان هيچ گروهي به اندازه تهيه‌كنندگاني كه سرمايه فيلم‌شان را خودشان تدارك ديده‌اند، متضرر نشوند.
ماجرای این روزهای سینما این است که فیلم ها پروانه ساخت و پروانه نمایش می گیرند اما بعد می مانند و می مانند و می مانند تا شاید روزی روزگاری بخت با آنان یارشده و بالاخره نوبت اکرانشان مشخص شود اما ناگهان یک روز تلفن ها زنگ خورده و به آنان اطلاع می دهند که یا باید از چند روز آینده ، بدون آماده بودن تبلیغات و اطلاع رسانی های فیلم ، آن را اکران کنید یا بازهم بمانید پشت نوبت اکران .... این درحالیست که مطابق برنامه های از پیش تعیین شده ، هرفیلم حداقل بین دو تا سه ماه زمان لازم دارد تا برنامه های تبلیغاتی اش را آماده کرده ومحل نصب بنرهای تبلیغاتی فیلم و وقت تیزرهای تلویزیونی اش را نیز از قبل رزرو کند و در این شرایط طبیعی است که امکان اطلاع رسانی به مخاطبان برای اکران فیلم تقریبا زیرصفر است و این برای سرمایه گذار وعوامل فیلم یعنی یک شکست کامل مادی و معنوی زیرا سرمایه گذار به فکر بازگشت سرمایه اش است و عوامل فیلم نیز به فکر دیده شدن و مورد نقد و بررسی قرار گرفتن زحماتشان و طبیعی است که با این شرایط اکران هیچ یک از این دو مهم میسر نمی شود.
«مانلی شجاعی فر» نویسنده و کارگردان فیلم سینمایی«میگرن » درمورد نحوه اکران اولین فیلم سینمایی خود در گفت وگو با پایگاه خبری فریادگر گفت: اکران این فیلم آنقدرسریع ، ناگهانی و بدون خبر بود که همه را شوکه کرد. چند روز پیش، از دفتر آقای شایسته با من و تهیه کنندگان فیلم تماس گرفتند و گفتند میگرن این هفته اکران می شود این در حالی بود که ما هیچ فرصتی برای معرفی و تبلیغ و اطلاع رسانی اکران فیلم به مخاطبان نداشته و باید بدون هیچ تبلیغ و سرو صدایی فیلم خود را در سکوت کامل اکران می کردیم. مسئولان، من در مقام کارگردان و تهیه کنندگان فیلم را بین دو انتخاب سخت قرار داده بودند؛ یا اساسا قید اکران فیلم را بزنیم یا همین شرایط وحشتناک اکران را پذیرفته و فیلم را اکران کنیم .
این دقیقاهمین مشکلی است که سبب شد تا صدای اعتراض هنرمندان بسیاری را درآورده که چرا آنان باید تقاص بی برنامگی و بی نظمی وعدم مدیریت صحیح مسئولان اکران را پس دهند. هنرمندان گناه را به گردن شورای نمایش انداخته و شورا به گردن هنرمندانی که فیلمشان قدرت جذب مخاطب ندارد و بی جهت فرافکنی می کنند؛ آنان با هم می جنگند و این وسط فیلم های زیادی است که در این جنگ سوخته و از بین می روند و مسئولان اصلی نیز که از جنگ پیش آمده خوشحال به نظر آمده و پای خود را از این جریان بیرون می دانند ، هیچ اقدامی برای برنامه ریزی صحیح و اصولی نمی کنند .
«حبیب کاوش» سخنگوی شورای نمایش دراین باره به باشگاه خبرنگاران جوان گفت: متاسفانه به دلیل انسداد مدیریتی دروزارت ارشاد به یک فلج سینمایی رسیده ایم و درشرایط بحران سینما به سر می بریم.
دراین میان اما موضوعی که شاید به نوعی گره ماجرا را سخت تر و بازکردن آن را نیازمند تخصص و تفکر بیشتر مسئولان می کند، این است که با درنظر گرفتن آغاز ماههای محرم و صفر تنور سینماها به سردی بیشتری گراییده و پس از آن نیز بلافاصله جشنواره فیلم فجر آغاز شده و به نوعی دیگر فیلم های امسال سوخته و از بین می روند و هیچ فرصتی برای دیده شدن فیلم ها باقی نمی ماند .
«سیروس تسلیمی» تهیه کننده سینما در خصوص اينكه در نيمه دوم سال، علاوه بر محرم و صفر جشنواره فيلم فجر را هم در پيش داريم كه همه اينها اكران‌ها را تحت‌الشعاع قرار مي‌دهند، به بانی فیلم گفت: اگر بنا باشد دوباره به اكران انبوه فكر كنيم كه اوضاع همين چيزي مي‌شود كه داريم مي‌بينيم و نه فيلمي معرفي مي‌شود و نه حقي، محقق. اگر بخواهيم به اكران‌هاي تك سانس فكر كنيم هم به هيچ وجه نمي‌توانيم پاسخگوي تهيه‌كننده و پخش‌كننده و سينمادار و ديگران باشيم. بايد گفت به كوچه بن‌بستي رسيده‌ايم كه تنها يك چاره را براي ما باقي گذاشته است و آن هم تحمل اين شرايط است.
درهرحال نیمه اول سال و فرصت مناسب اکران فیلم ها به دلیل عدم برنامه ریزی اصولی مسئولان ارشاد و ظاهرا مقوله اختلاس و فساد مالی که در طول یک سال گذشته ، وقت آنان را کامل گرفته و فرصت برنامه ریزی برای مسئولیت اصلی خود یعنی نوبت بندی اکران فیلم ها باقی نگذاشته است، از بین رفت. فیلم ها با نمایش تک سانسه و بدون هیچ اطلاع رسانی گسترده ای یک به یک به شکلی مهجور نمایش داده می شوند و با شکست های سنگین به گوشه دفاتر تهیه کننده هاشان می روند تا تنها بیلان و آماری باشد برای مسئولانی که این روزها خود و دیگران را می خواهند با آمار دادن های عجیب و غریبشان سرگرم کنند و در واقع با یک تیر دو نشان بزنند: هم تهیه کننده خصوصی را ورشکست کرده و ازسرراه بردارند و هم آمارهای عجیب و غریب و دهان پرکنی برای اکران سالیانه خودداشته باشند .