تعلیق ها و راه اشتباهی که وزارت ورزش می رود

در شرایطی که تعلیق چند فدراسیون به یکی از مهمترین چالش های ورزش کشور تبدیل شده و طبعا وزارت ورزش و جوانان می بایست برای خروج از این بحران راهکارهای مناسب و منطقی بیندیشد، متاسفانه نه تنها اقدام صحیح و عاجلی جهت حل این معضل در دستور کار مسئولان وزارت ورزش قرار ندارد، بلکه یک سری تصمیمات نادرست و غیرکارشناسی، کلاف پیچ در پیچ مشکلات ورزش ایران درعرصه های بین المللی و جهانی را کورتر هم می کند.
به گزارش پایگاه خبری فریادگر، پیش از آغاز المپیک ۲۰۱۲ لندن بود که وزارت ورزش و جوانان در اقدامی عجیب و بدون توجیه، چند رئیس فدراسیون را که اتفاقا هم خودشان از مدیران موفق ورزش بودند و هم ورزشهای تحت مدیریتشان رشته های المپیکی، برکنار کرد که همین مساله با واکنش فدراسیونهای جهانی رشته های مربوطه و همچنین کمیته بین المللی المپیک ( i.o.c ) روبرو شد. در ادامه نیز بروز یک سری حوادث دیگر شرایط را برای ورزش ما د شوارتر کرد که دراین بین جنگ مدعیان دو گروه اصلی برای نشستن بر روی صندلی ریاست کمیته ملی المپیک کشورمان هم مزید برعلت شد و کار را به جاهای باریک و البته خطرناک کشاند. با این حال هرچه بود المپیک تمام شد، اما ورزش کشور همچنان خطر تعلیق فدراسیونهایش را به شدت احساس می کند و این در حالی است که بخش قابل توجهی از ورزشکاران، مربیان و حتی مدیران ما بابت آینده خود هیچ امید و انگیزه ای ندارند. چرا که نمی دانند آینده چه می شود و به همین دلیل نوعی روزمرگی در بدنه ورزش ایران دیده می شود.
برخورد عجیب وزارت ورزش و جوانان
در این اوضاع و احوال اما برخورد وزارت ورزش با مشکل تعلیق و خطراتی که در آینده ای نزدیک کل ورزش ما را تهدید می کند، عجیب و حتی بدون منطق است. در شرایطی که مسئولان فدراسیونهای جهانی و همچنین کمیته بین المللی المپیک منتظرند تا اساسنامه فدراسیونها و کمیته ملی المپیک کشورمان اصلاح و به مراکز جهانی و i.o.c ارسال شود، مدیران ورزش

ایران نه تنها ضرب الاجل ها را نادیده می گیرند، بلکه با برخی اقدامات نادرست خود وضعیت را بحرانی تر هم می کنند. درجدیدترین جابجایی انتقاد برانگیز متولیان ورزش کشور، بازهم یک سرپرست جدید ( محسن رضوانی ) برای فدراسیون شنا منصوب شد تا به جای یافتن راه حل صحیح، تنها صورت مساله پاک شود. این اقدام مسئولان وزارت ورزش درحالی صورت می گیرد که مرد شماره یک فدراسیون شنا تا همین هفته قبل ( برانوش نیک بین ) خودش هم سرپرست بود که این نشان می دهد در مرکز فرماندهی ورزش ایران چه می گذرد! اما همین عزل و نصب ها هم مشکل اصلی نیست. کنفدراسیون شنای آسیا و البته فدراسیون جهانی شنا در مکاتبات قبلی خود با وزارت ورزش ایران بارها اعلام کرده اند که برای حل مشکل تعلیق بایستی سرپرست پیشین یعنی "غلامرضا جعفری" به فدراسیون شنا بازگردد. چرا که از نظر فدراسیونهای قاره ای و جهانی، جعفری رئیس قانونی تشکیلات شنای ایران است. ( البته به این موضوع نیز کاری نداریم که جعفری در یک تصمیم عجیب از فدراسیون ورزشهای روستایی و عشایری به فدراسیون شنا آمد و معلوم نیست این دو فدراسیون چه سنخیتی با هم دارند! ) به هرحال آنچه بر فدراسون شنا گذشته و می گذرد، تنها مشتی نمونه خروار است.
به یاد داریم که پس از عزل "کریم صفایی" رئیس موفق فدراسیون تیراندازی با کمان، چه بر سر این فدراسیون، ورزشکاران و مربیانش آمد و این ورزش زیبا و مورد تایید اسلام نتوانست در المپیک لندن شایستگی های خود را نشان دهد. بعد هم دیدیم که صفایی حتی دستگیر نیز شد و سر از نهادهای امنیتی درآورد. به هرحال مساله تعلیق بسیار جدی است و طبیعتا راهکارهای مناسب از سوی متولیان ورزش را می طلبد. اما متاسفانه نه تنها این اتفاق نمی افتد، بلکه دوستان با جابجایی های بدون دلیل روسای فدراسیونها، فقط صورت مساله را پاک می کنند که این تصمیم گیری ها به هیچ عنوان چاره ساز نیست و ما فقط داریم زمان را هدر می دهیم.