روحانیت در قاب سینما

چندی پیش موضوع روحانیت و سینما به بهانه برگزاری جشنواره "روحانیت درقاب سینما" نقل محافل و رسانه ها شد. این موضوع باعث شد که سینما پذیرای نگاه جدی تری از سوی روحانیت باشد تا شاید این مسئله مهم به دور از حاشیه و اختلاف نظر در مسیر خود هموارسازی کند. ازسال های بسیار دور، روحانیت، سینما و نمایش و موسیقی را که بحثی جداگانه می طلبد، ابتذال می دانستند و برخی این هنر را نامناسب می خواندند. اما به مرور زمان با پیروزی انقلاب اسلامی و اندیشمندی امام راحل که روزنه فرزانه ای را شکوفا ساختند و نگاه متفکرانه و بینش ایشان به هنر باعث شد که هنرمندان و روحانیون خود را در یک صف و همیار هم بدانند. اگرچه همیشه دشواری هایی به لحاظ نگاه واندیشه بوده وهست اما می توان امیدوار بود که دیگر، روحانیت خود را جدا از این هنر نمی داند. سینماگران همواره از ساخت فیلم های مذهبی و دینی پرهیز کردند نه به این دلیل که نتوانند فیلمی در خور و شان اعتقادی وعقاید دینی بسازند بلکه به دلیل اختلاف نظرهایی که موجود است و این مسئله باعث شده که نسل جدید در برخی از موارد باورهای دینی را به سختی بپذیرند! وقتی سینمای دینی بتواند از مشاوره های روحانیون بهره مند باشد این هنرمی تواند فاز جدیدی را تجربه کند و مهمتر اینکه روحانیت درمقام کارگردانی و فیلم سازی قرارگرفته و می تواند از نزدیک مسایل و مشکلات را لمس کند .آهسته و پيوسته بودن حركت، مشخص بودن موضوعات و پرهيز از گستردگي بيش از حد دامنه موضوع موجب مي شود طي يك حركت مستمر شاهد برون داد و بازخورد مناسبي از يك حركت فرهنگي باشيم. حساسيت و ظرافت از ديگر لازمه هاي سینمای دینی است که باید به آن توجه ویژه داشت اما نه به این معنا که نویسندگان،هنرمندان،کارگردانان و... گرفتار سلایق از سوی روحانیون باشند. سینما گران، امروز بیشتر از هر روز به کمک روحانیون نیازمندند چون مردم جامعه از مشکلاتی که بر زندگی روزمره اشان سایه انداخته به قدر کافی آزار می بینند. سینما گران همیشه برای ساخت و تهیه فیلم های مذهبی به لحاظ تفکر و اعتقادی با مشکلات فراوانی روبرو هستند چون نمی توانند مرجع واحدی داشته باشند و با دیدگاه های متفاوتی مواجه هستند درحالی که باید راهکارهایی را ایجاد کرد تا هنرمندان با جرات بیشتری به سمت آثار زیبا و به یادماندنی مذهبی بروند.شیخ طادی از فیلمسازان در جایی نقل می کند: "می توانم به جرات بگویم نوعی کم سوادی آشکار در مورد روحانیون در بین فیلم سازان وجود دارد." این نکته مهمی است که متاسفانه باید به آن اذعان داشت روحانیت در اغلب موضوعات سینمایی و تصویری در سایه هستند.نقش مشاوره آنها اندک بوده و در بررسی و تحلیل فیلمنامه ها کمتر کنار فیلم سازان دیده می شوند. اگرچه با برگزاری جشنواره هایی از این دست می توان امیدوار بود که روحانیت نقش پررنگ تری را در قاب نمایش و سینما ایفا کنند. اگرهنرمندان و روحانیت به این نتیجه برسند که لازم و ملزوم همدیگرهستند شاید در آینده شاهد آثاری بالفطره زیبا و دیدنی و تماشایی تر باشیم. ضمن اینکه باید بسترهایی را برای ارتباط بیشتر و مناسب تر مهیا کرد تا سینما گران برای ساخت آثار مذهبی و دینی مشکل نداشته باشند. به هرحال باید جایگاهی تعریف شود که شورایی به نمایندگی روحانیت با نام شورای مذهبی داشته باشیم تا در ساخت و تهیه آثارسینمایی کنار فیلم سازان ، هنرمندان و رسانه های تصویری قراربگیرند تا بتوانیم دینی و مذهبی شایسته ای داشته باشیم.