مدیرانی که منصوریان و استقلال را یکجا سوزاندند

می توان ادعا کرد در طول سه،چهار سال اخیرهواداران استقلال در دنیای فوتبال بیشترین آزارهای روحی، روانی را از ناحیه مدیران باشگاه تحمل کرده اند. تیمی که ظرفیت و پتانسیل خوبی برای بزرگی در عالم این مسابقات را دارد اما با مدیریت های سلیقه ای و آماتور به بیراهه می رود و اشک هواداران در می آید و حتی خیلی از آنها بارها تا پای سکته هم پیش می روند.
همگان شاهد بودیم در این دوفصل پرسپولیس با ثبات مدیریت چه جهشی در عرصه مسابقات آسیایی به خود گرفت که برای این تیم در ادامه مسابقات نیز آرزوی موفقیت داریم. باید باور کنیم استقلال هم دستکمی از پرسپولیس ندارد اما آنچه آبی پوشان را به خاک سیاه نشانده، فقط و فقط بی لیاقتی و اینکاره نبودن مدیران این باشگاه است. چه آن زمان که استقلالِِ پرویز مظلومی، با سوء مدیریت و حواشی ایجاد شده برای تیم در هفته های پایانی از صدر فاصله گرفت و جام قهرمانی را به رقیبان هدیه کرد و چه در این دوفصل که محمود گودرزی رسما مدیریت آبی پوشان را به کسانی سپرد که یک هوادار معمولی هم می دانست اینکاره نیستند و معلوم نیست آقایان با چه انگیزه، ایمان و وجدانی قبول مسئولیت کردند وآمال و رویاهای میلیون ها هوادار را اینگونه به بازی گرفتند تا یکی از بهترین تیم های پرطرفدار آسیا به جای رقابت با بزرگان قاره اینگونه در انتهای جدول جا خوش کند و هواداران طنزها و طعنه های رقیبان را تحمل کنند و سرشکسته شوند.
وقتی آقای محمود گودرزی وزیر وقت ورزش و جوانان تصمیم گرفت بهرام افشارزاده را به عنوان سرپرست یا مدیر استقلال معرفی کند، خیلی ها فریاد زدند، این انتخاب کارشناسانه نیست و افشارزاده در استقلال به بن بست می رسد. هنگامی که افشارزاده تصمیم گرفت منصوریان جوان را جایگزین پرویز مظلومی کند که انصافا جوانان خوبی را گرد هم آورده بود؛ خیلی از کارشناسان هشدار دادند که منصوریان در این تیم می سوزد و به جایی نمی رسد. اما کو گوش شنوا....؟
با نتایج بسیار ضعیفی استقلال در فصل گذشته گرفته بود، یک مدیر جسور لااقل برای فصل بعد سرمربی جدید انتخاب می کرد اما افشارزاده با دلگرمی محمود گودرزی! منصوریان را برای فصل جدید مسابقات نیز ابقاء کرد و در تصمیمی عجیب تر سیدرضا افتخاری جایگزین افشارزاده شد تا اوضاع و آینده استقلال وخیم تر شود.
بگذریم از نحوه یارگیری های سلیقه ای علی منصور که هر نیم فصل هم سعی می کند تاحد توان بازیکن جذب یا برکنار کند اما، واقعا بر وزیر ورزش است که خیلی سریع تکلیف آبی پوشان را از نظر مدیریتی روشن کند و برای این تیم مدیری از جنس فوتبال و عاشق هواداران انتخاب کند که درد هوادار را بفهمند. مدیری که درد باخت ها و قعرنشینی را لمس کند. مدیری که اجازه ندهد یک مربی با خودش اتوبوسی بازیکن بیاورد و فصل بعد یا نیم فصل نیز خودش همان بازیکنان را کنار بگذارد و ...
استقلال با وجود این همه تحقیر و سرشکستی پتانسیل بالایی برای رهایی از این وضعیت دارد و می تواند با مدیریت صحیح و استاندارد خیلی سریع به دوران اوج برگردد و باز هم نشاط و شادابی را نزد هواداران این تیم شاهد باشیم به شرطی که در مدیران ارشد وزارت ورزش با دلسوزی برای حل اساسی مشکلات آبی پوشان وقت بگذارند و تلاش کنند.