تفاوت ۱۸۰ درجه ای میان شعار و عمل مجلس حداقلی

«شفاف نبودن آرای نمایندگان» موضوعی بود که بعضی از مخالفان مجلس قبل آن را در بوق و کرنا کرده بودند و از آن به عنوان یک نقطه ضعف مجلس قبل نام می بردند. بر همین اساس و همچنین بر بنای شعارهای قشنگی که قبل از تشکیل مجلس حداقلی فعلی داده می شد، انتظار این بود که اولین اقدام این مجلس ارائه طرح شفافیت آرای نمایندگان باشد؛ اما وقتی این موضوع در اوایل تشکیل مجلس مطرح شد، چندان استقبالی از آن نشد. ابتدا کلیات آن در صحن علنی رد و به کمیسیون آئین‌نامه داخلی مجلس ارجاع شد تا پیشنهادات جدید نمایندگان هم در آن طرح گنجانده شود و طرحی پخته‌تر به صحن مجلس بازگردد؛ اما این داستان تا به حال ادامه داشته است. حدود دو ماه پیش اعلام شد که این طرع آماده طرح در صحن علنی است اما چند روز پیش برای آن جلسه غیرعلنی برگزار شد تا به این ترتیب مشخص شود هنوز مجلس گرفتار شک و شبهه در این خصوص است و یک سال و نیم وقت هنوز این موضوع را برای نمایندگان قابل هضم نگرده است.

بحث برگزاری «جلسات غیرعلنی مجلس» هم یکی دیگر از نشانه های شفاف نبودن مجلس است. چند روز پیش یکی از فعالان فضای مجازی در توئیتی نوشت که مجلس مدعی شفافیت تا به حال در برگزاری جلسات غیرعلنی رکورد زده است و نزدیک به 150 ساعت جلسه غیرعلنی برگزار کرده که بیشتز از جلسات غیرعلنی چهار سال عمر مجلس قبلی است! بر اساس اصل 69 قانون اساسی «مذاکرات مجلس شورای اسلامی باید علنی باشد و گزارش کامل آن از طریق رادیو و روزنامه رسمی برای اطلاع عموم منتشر شود. در شرایط اضطراری, در صورتی که رعایت امنیت کشور ایجاب کند, به تقاضای رئیس جمهور یا یکی از وزرا یا ده نفر از نمایندگان, جلسه غیر علنی تشکیل می شود. مصوبات جلسه غیر علنی در صورتی معتبر است که با حضور شورای نگهبان به تصویب سه چهارم مجموع نمایندگان برسد. گزارش و مصوبات این جلسات باید پس از بر طرف شدن شرایط اضطراری برای اطلاع عموم منتشر گردد.»

اینکه نمایندگان در بررسی موضوعاتی از قبیل شفافیت آرای نمایندگان، محدود سازی فضای مجازی، یکسان سازی حقوق معلمان، بودجه سال آینده، مشائل حوزه سیاست خارجی و ... متوسل به جلسه غیرعلنی می شود نشان دهنده این است که نمایندگان همه موضوعات اصلی کشور را دچار «شرایط اضطراری« تلاقی می کنند که واضح است که چنین نیست و این فقط بهانه ای برای شفاف نبودن و در معرض قضاوت مردم نبودن است.

تلاش بی وقفه مجلس برای «محدود سازی اینترنت و فضای مجازی» یکی دیگر از نشانه های غیر شفاف بودن مجلس است. عده ای از نمایندگان مجلس برای پیشبرد این هدف خود طرحی با عنوان عجیب «صیانت از فضای مجازی» پیشنهاد داده اند و وقتی با واکنش منفی افکار عمومی روبرو شدند آن را به اصطلاح «اصل هشتاد و پنجی» کردند؛ یعنی در واقع به جای اینکه این طرح در صحن علنی مجلس و در مقابل چشم مردم بررسی شود آن را دور از چشم مردم و در هیاتی خاص تصویب خواهند کرد! در این خصوص البته یک اتفاق جالب هم در مردادماه افتاد که در طول عمر مجلس شاخص بود! در آن زمان تقاضای عده‌ای از نمایندگان مجلس شورای اسلامی در مورد لغو رسیدگی به طرح صیانت از حقوق کاربران در فضای‌ مجازی و ساماندهی پیام‌رسان‌های‌اجتماعی طبق اصل هشتاد و پنجم (۸۵) قانون اساسی در دستورکار جلسه غیرعلنی صبح مجلس قرار گرفت و در این جلسه رای‌گیری برای لغو این طرح به صورت استمزاجی صورت گرفت و نمایندگان با ۱۴۴ رأی موافق و ۱۱۱ رأی مخالف با لغو بررسی این طرح طبق اصل ۸۵ قانون اساسی موافقت کردند. اما زمانی که نوبت رای دادن نمایندگان در صحن علنی و «در مرعا و منظر مردم» به لغو رسیدگی به این طرح طبق اصل هشتاد و پنجم (۸۵) قانون اساسی شد یکباره رای ها عوض شد و نمایندگان مجلس با این درخواست لغو مخالفت کردند!
جواد سازگار