افغانستان چهار دهه است که درگیر جنگی خانمان سوز است. جنگی که برادر را مقابل برادر قرار داد و صدمات جبران ناپذیری را به کشور وارد کرد. مانند هر مصیبت دیگری، کودکان در خط مقدم آسیب قرار دارند و در این کشور به دلیل وجود عقاید افراطی و چند سال زیر یوغ اسلامگرایان افراطی قرار داشتن، وضعیت برای زنان و دختران سخت‌تر از بقیه شده است.

افغانستان چهار دهه است که درگیر جنگی خانمان سوز است. جنگی که برادر را مقابل برادر قرار داد و صدمات جبران ناپذیری را به کشور وارد کرد. مانند هر مصیبت دیگری، کودکان در خط مقدم آسیب قرار دارند و در این کشور به دلیل وجود عقاید افراطی و چند سال زیر یوغ اسلامگرایان افراطی قرار داشتن، وضعیت برای زنان و دختران سخت‌تر از بقیه شده است.
"مردم سالاری آنلاین" در خصوص وضعیت کودکان و نوجوانان افغان با آقای «حیدر یاسا»، فیلمساز و مستندسازی که در خصوص تهیه مستنداتی از مردم افغانستان سال‌ها با نهادهای مختلف داخلی و بین المللی فعالیت داشته است، گفتگو کرده است.
 
در افغانستان انتخاب رایج بین درس  و کار چیست و محل زندگی چقدر در تصمیم‌گیری موثر است؟
در تمام ولایات مخصوصا ولایات مرکزی، علاقه و میل به درس هست اما به دلیل وضع موجود، مجبور هستند که کار کنند و با درآمد حاصل از آن به تحصیل بپردازند. مشخصا محل زندگی تاثیر به سزایی در نیل به درس یا کار دارد و اگر در منطقه‌ای زندگی کنند که تحصیل ممکن باشد، رو به تحصیل می‌آورند تا مجبور نباشند کارهای شاقه‌ای که درگیرشان هستند را ادامه دهند.
 
والدین، بیشتر تمایل به درس خواندن فرزندشان دارند یا کار کردن؟
در استان‌های مرکزی که بنده بیشتر آنجا فعالیت داشتم، والدین به شدت مایل به تحصیل فرزندشان هستند اما چون سطح زندگی پایین است و فقر حکمفرماست، والدین ناگزیر فرزندانشان را نیز به کار وا می‌دارند تا امکان تحصیل فراهم شود. اما به طور کل والدین بیشتر در صدد این هستند که بار زندگی را خود به دوش بکشند تا کودکانشان به طور متمرکز درس بخوانند. برای مثال مادر بنده نیز خود کارهایی نظیر دهقانی می‌کرد و می‌گفت شما به تحصیلتان بپردازید.