به گزارش روابط عمومی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، این نسخه توسط یک فرد ایرانی به نام محمدباقر تاجر شیرازی در بمبئی به چاپ رسیده و محمد سعید رامپوری دیباچه‌نویس هندی در سال ۱۲۶۶ هجری قمری آن را تصحیح کرده است. طبق نوشته موجود در این کتاب، تذهیب و رنگ‌آمیزی تصاویر را میرزا علی‌اکبر نقاش به عهده داشته است.
نفیس‌ترین نسخه چاپ سنگی شاهنامه فردوسی از جهت تصویرگری و رنگ‌آمیزی دارای ارزش و اهمیت است. این اثر ۵۶۴ صفحه دارد و در مقدمه آن بیت‌هایی چون «به نام خداوند جان و خرد/ کز این برتر اندیشه بر نگذرد» به خط نستعلیق نوشته شده است.
در این اثر نفیس یادداشت‌هایی با عنوان «زایچه‌نامه» که شامل تاریخ تولد و مرگ می‌شود وجود دارد و می‌توان با استناد به این «زایچه‌نامه‌»ها تاریخچه حدودی چاپ نسخ چاپ سنگی را به دست آورد.