«دیباچه‌ای بر فلسفه‌ی تاریخ ایران» نوشته‌ی زنده‌یاد ارسلان پوریا ـ فیلسوف، نمایشنامه‌نویس و سراینده‌ی ایرانی ـ به کوشش بزرگمهر لقمان برای نخستین‌بار چاپ شد.

«دیباچه‌ای بر فلسفه‌ی تاریخ ایران» نوشته‌ی زنده‌یاد ارسلان پوریا ـ فیلسوف، نمایشنامه‌نویس و سراینده‌ی ایرانی ـ به کوشش بزرگمهر لقمان برای نخستین‌بار چاپ شد.
این دیباچه نخستین کوشش سامانمند فلسفی در بررسی و ارزیابی گزارشهای تاریخی برای دستیابی به نظریه‌هایی سنجشگرانه و همگانی از تاریخ ایران است. پوریا در این کتاب، که میان سالهای ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۴ نوشته، برپایه‌ی زبانی فلسفی و روشی علمی به آسیب‌شناسی اندیشه‌های افلاطون و ارسطو و مارکس و انگلس و دیگر مکتبهای تاریخی ـ فلسفی پرداخته، کژیها و کاستیهایشان را برشمرده و کوشیده، برپایه‌ی چنین سنجشگریهای آگاهانه‌ای، روش خویش را در شیوه‌ی نگرش فلسفی به تاریخ ایران برنهد و تاریخ را از پایگاه یک «گزارش رویداد» به پایگاه یک «دانش سنجشگرانه» برکشد.
درباره‌ی نویسنده گفتنی است، ارسلان پوریا در ۱۳۰۸ در سلماس زاده شد و در سال ۱۳۷۳ در تنکابن چشم از جهان فروبست. دیگر کارهای او «ناهید را بستای»، «سوگنامه‌ی افشین»، «سوگنامه‌ی کبوجیه»، «آرش شیواتیر»، «سرود آزادی»، «فردوسی فرزند دوران آفرینش»، «سوگنامه‌ی رستم و سهراب»، «تازیانه‌ی بهرام»، «رس‍ت‍اخ‍ی‍ز ت‍ب‍ری‍ز»، «کارنامه‌ی مصدق» و «دیباچه‌ای بر فلسفه‌ی هنر» نام دارند.
«دیباچه‌ای بر فلسفه‌ی تاریخ ایران» در ۴۰۴ رویه و بهای ۳۷ هزار تومان از سوی «کتاب سده» چاپ شده است.