نگارنده معتقد است تندروها نشان دادند که مخالف اصلی تئوری متعالی «تکثرگرایی»اند. از نظریه وحدت در کثرت سر در نمیآورند یا حتی اگر به آن واقف باشند با عملکرد و اقدامات خود نشان میدهند که علاقه ای به تعالی کشور و توسعه روز افزون آن ندارند.
از اواسط سال ۱۳۹۹ تا اوایل سال ۱۴۰۰، زمزمههای رد صلاحیتها و تصمیم مجدانه مبنی بر یکدست سازی تفکری به گوش میرسید ، اهل سیاست میدانند که در همه برههها باید حدود و ثغور را در نظر گرفت و پیش بینی ۱۰۰ درصدی نتایج امور سیاسی نظیر اینکه پیروز انتخابات کیست یا چه جریانی است، خطایی محرز است . اقدام جمهور ۱۰۰ درصد قابل پیشبینی نیست.
البته که کاهش مشارکت مردم در انتخابات مجلس سال ۱۳۹۸ و ریاست جمهوری سال ۱۴۰۰ از منظر پژوهشهای صورت گرفته متغیرهای متعددی دارد که برخی از این متغیرها باعث شد تا افرادی با اندیشههای «رادیکال» و «جزم گرایانه» به هدف خود برسند و کلید حذف رقیب را به دست آورند.
این افراد که حقیقتاً نمیدانم کیانند، نشان دادند که مخالف اصلی تئوری متعالی «تکثرگرایی»اند . مگر شدنی است، یک تفکر محدود و قلیل حکمران بلامنازع باشد و عموم مردم و جریان سیاسی مقابل که افکار، آرا و اندیشههای مغایر دارند در پس پرده، پرده نشین باشند و زوال و افت را ببیند و دم نزنند؟ صد درصد این امکان میسر نمیشود و هیچ فرد دارای دانش و بینشی، درگیر چنین اقدامات جزم گرایانه از جمله حذف رقیب نمیشود، اما متأسفانه فرهنگ حذف رقیب در کشور ما ریشه قدیمی دارد.
اگر هدف راهبردی جناحهای کشور حذف یکدیگر از صحنه سیاسی باشد، تضعیف مشروعیت نظام قطع به یقین است و اگر «غیرحذفی» باشد، منجر به تقویت مشروعیت نظام میشود. امید است در انتخابات پیش رو اصحاب خالص سازی که شاید اگر به عمق افکارشان برویم افراد متشرعی هستند و فکر میکنند با این مدل دلسوزی «رادیکال» انقلاب و کشور را از گزند بدخواهیها حفاظت میکنند، پارادایم شیفت فکری به عمل بیاورند و اجازه بدهند وضعیت از این که هست بدتر نشود و امید به تغییر وضعیت در مردم مجدداً زنده شود. در نظر داشته باشیم زمزمههای ورود دکتر علی لاریجانی همیشه شنیده میشود.چون عملکرد و اندیشه ایشان برای عموم سیاسیون «واقع بین» یا «واقع گرا» محرز و مبرهن است.
لاریجانی همیشه گزینه بالقوه انتخاباتی اند و این موضوع موجبات نگرانی جریانی که مسبب وضعیت معیشتی امروز هستند و میخواستند با استقرار نظام فکری-اجرایی خود دلار را به ۵۰۰۰ تومان برسانند، از این رو آنان نمیخواهند به هیچ قیمتی سکان قدرت بلامنازع «یکدست» را از دست بدهند. وضعیت شکننده سیاسی این گروه به واسطه عملکرد دولت مطلوب موجب میشود تا پروژه عملیات روانی را به صورت دستپاچه کلید بزنند و نمیدانند که این نوع استراتژیها به سبد رأی آنها نمیافزاید. هرچقدر هم از حسن روحانی و علی لاریجانی بدگویی کنند مردم هوشمندند و قضاوت کنندگانی عاقل و هوشیارند که حافظه تاریخی دارند.
میبینند در دوره مدیریت نامبردگان وضعیت معیشت و نرخ ارز چگونه بود و هم اکنون چگونه است. فلذا بهتر است با پیشه کردن تقوا رقابت سالم بین جریانها کلید بخورد و تنها راهبرد بازیابی اعتماد عمومی و بازگشت کشور به ریل عقلانیت و توسعه باشد. تا جایی که میدانم تفکری که منجر به گشایش دربهای اقتصادی ایران و رفاه عمومی گردد مقبول ملت است و خبر بد برای جریان خالص سازی پیروی روحانیها و علی لاریجانیها بر اساس این مدل تفکر عاقلانه و واقع بینانه است. فلذا ورود علی لاریجانی به صحنه انتخاباتی امر مستحسن و قابل پیش بینی است.
هیچ سیاست مداری به این سرعت خبر ورود خود به انتخابات را رسانهای نمیکند، این کار خلاف تاکتیکهای انتخاباتی است.
آقای لاریجانی هم در اقدامی هوشمندانه به رقیب پاتک زد و هرگونه اقدام مخرب آتی را تا حدودی خنثی کرد که رقبا به دنبال داستان سرایی نباشند و افکار عمومی را از وضعیت فعلی کشور به واسطه امیدسازی واهی منحرف نسازند. از طرفی بعید میدانم نامبرده بخواهد در انتخابات مجلس شورای اسلامی به صورت مستقیم ورود کند.
به نظر بنده اگر قرارباشد ایشان در معرض انتخاب مردم قرار بگیرند، جایگاه مد نظر، ریاست پاستور است و نه بهارستان. اما اینها تحلیل سایرین است و باید دید چه میشود. تصمیم گیری و تحلیل در باب انتخابات اسفند ۱۴۰۲ حداقل از اواخر شهریور به بعد معقولانه است.
عضو شورای مرکزی حزب ندای ایرانیان
منبع: خبرآنلاین