نقش پررنگ درآمدهای کاذب در خانوارهای فوق لیسانسه

بررسی داده‌های مرکز آمار حاکی از آن است که در سال گذشته، منبع درآمدی عمده یک خانوار شهری با سرپرست فوق‌لیسانسه یا بالاتر «حقوق‌بگیری» و سپس «درآمدهای متفرقه» بوده است. درآمدهای متفرقه یا همان درآمدهای غیرشغلی به درآمدهای کاذبی اطلاق می‌شود که از طریق مواردی مثل اجاره خانه، مغازه، یارانه یا حقوق بازنشستگی تامین می‌شود.به گزارش اکوایران، درآمد خانوارها از محل‌های مختلفی تامین می‌شود که می‌توان به صورت کلی این درآمدها را در سه گروه «حقوق‌بگیری»، «مشاغل آزاد» و «متفرقه» دسته‌بندی کرد.طبق آخرین داده‌های موجود در مرکز آمار، در سال گذشته هر خانواده شهری که سرپرست آن تحصیلات فوق لیسانس یا بالاتر داشته عمده درآمد خود را از حقوق‌بگیری و منابع متفرقه کسب کرده است. این الگو در یک خانوار شهری با سرپرست دیپلمه هم تکرار شده است اما نسبت‌های آن کمی تفاوت دارد. درآمدهای غیرشغلی چیستند و چرا در درآمدهای سالانه یک خانوار شهری سهم بالایی دارند؟ منبع درآمدی خانوارها عمدتا از سه طریق حقوق‌بگیری، مشاغل آزاد و درآمدهای غیرشغلی تامین می‌شود. حقوق‌بگیری شامل درآمدی است که از فعالیت کارمندی در شرکت‌های دولتی و خصوصی حاصل می‌شود. درآمدهای مشاغل آزاد نیز از فعالیت در صنف‌های مختلف به دست می‌آید.درآمدهای متفرقه یا غیرشغلی به گروهی از درآمدها اطلاق می‌شود که حاصل کار کردن نبوده است. در این گروه، یارانه، حقوق بازنشستگی، اجاره منزل، اجاره محل کسب‌وکار، سود بانکی، دریافتی بیمه، کمک هزینه تحصیلی و موارد این چنینی قرار گرفته است. به بیان دیگر، درآمدهای غیرشغلی درآمدهای غیرمولد هستند که کار و ارزش افزوده‌ای متناظر با آن ایجاد نشده است. آخرین داده‌های در دسترس مرکز آمار حاکی از آن است که در سال 1401، یک خانوار شهری که سرپرست آن تحصیلات فوق لیسانس یا بالاتر داشته 48.8 درصد از درآمد خود را از محل حقوق بگیری تامین کرده است.