حجاب چندماهی است که به اسم رمزی برای شکست‌خوردگان سیاسی تبدیل شده تا با برافراشتن علم آن، حضور خود در سیاست را ادامه دهند. در ماه‌های اخیر آنها با دستاویز قرار دادن حجاب در دو سطح خیابان و سیاست می‌کوشیدند، خود را از غرق شدن نجات دهند. اما این روزها سطح سومی هم به تحرکاتشان اضافه شده است: فریاد اعتراضی به اجرا نشدن قانون عفاف و حجاب یک نماینده تندرو، آن هم در بیت رهبری. آنها از طریق خیابان و اردوکشی خیابانی می‌خواهند افکار عمومی رسانه‌ای را جلب خود کنند؛ در سطح سیاسی هم می‌خواهند با سر و صدا در مجلس و فضایی که امپراتوری رسانه‌ای حامیانشان برای آنها فراهم می‌سازند، بُرد رسانه‌ای خود را افزایش دهند و فشار را بر سران قوا و شورای عالی امنیت ملی افزون کنند؛ در آخرین مورد هم که محمدتقی نقدعلی نماینده تندروی مجلس در دیدار رمضانی رهبری با کارگزاران نظام در این رابطه حاشیه‌سازی کرده است.
محصول مشترک سه قوه
به گزارش خبرآنلاین، سه قوه قضاییه، مجریه و مقننه سال ۱۴۰۲ در حرکت مشترکی قانونی موسوم به عفاف و حجاب تدوین کردند که همان زمان واکنش برانگیز شد. اما با روی کار آمدن دولت مسعود پزشکیان این لایحه با آنکه در مسیر اجرا قرار نگرفت بیشتر خبرساز شد. حجاب یکی از موضوعاتی بود که پزشکیان در انتخابات باید تکلیف خود را با آن مشخص می‌کرد. او در کمپین‌های انتخاباتی خود اعلام کرده بود: تا جایی که بتوانم، جلوی گشت ارشاد را خواهم گرفت. او که شعار وفاق را در دستور کار خود قرار داده بود این را هم اضافه می‌کرد که البته اگر وعده بدهم، دروغ گفته ام باید با آنها صحبت کنم تا قانع شوند.» بعد از آنکه پزشکیان بر مسند قدرت نشست، تحرکات مخالفان سیاسی مخالفانش در زمینه حجاب تشدید شد؛ مخالفانی که خواهان اجرای این لایحه به هر شکل ممکن هستند، هم در عرصه سیاسی و هم با میدان دادن به نیروهای عملیاتی در سطح خیابان موضع خود را نشان دادند. تا جایی که رسما اعلام شد شورای عالی امنیت ملی قانون عفاف و حجاب را از مصادیق اقدامات تنش زا عنوان کرده و جلوی آن را گرفته است. هفته گذشته نیز محمدجعفر قائم پناه معاون اجرایی پزشکیان از رئیس دولت نقل قول کرد که قانون حجاب را نمی‌توانم اجرا کنم چون برای مردم مشکل ایجاد می‌کند و من در مقابل مردم نخواهم ایستاد. با بیان این حرف حالا تحرکات تندروها در مورد عفاف و حجاب وارد فاز جدیدی شد.
کاروان یا کارناوال حجاب؟
تجمعاتی که در گذشته برای فضاسازی رسانه ای مثلا رو به روی مجلس برگزار می‌شد در روزهای اخیر به نوع دیگری تکرار شد. جمعه گذشته تصاویری از حرکت گروهی از تهران به سوی قم در قالب کاروان حجاب»منتشر شد. این گروه پس از رسیدن به قم در مقابل دفتر آیت‌الله جوادی آملی تجمع کردند. سایت خبری فرارو نوشته فردی که این کاروان را حرکت داده و مقابل دفتر آیت‌الله جوادی صحبت می‌کند، مهری طالبی دارستانی از مدیران وزارت کار در دولت سیزدهم، صاحب ایده کلینیک ترک بی‌حجابی است. روز گذشته نیز حامیان قانون حجاب هم مقابل مجلس تجمعی داشتند و زنجیره انسانی کوچکی در اطراف ساختمان مجلس تشکیل دادند.
توهین صادق کوشکی به پزشکیان
صادق کوشکی در حاشیه تجمع حامیان اجرای قانون حجاب در مقابل مجلس، به انتقاد و توهین به رئیس‌جمهور پرداخت.
صادق کوشکی، فعال سیاسی اصولگرا و نزدیک به جبهه پایداری خطاب به پزشکیان گفت: آقای رئیس‌جمهوری که خود را حافظ قرآن می‌داند، می‌گوید من قانون حجاب را اجرا نمی‌کنم؛ نماینده زرتشتیان ایران، آن زن باحیا طومار عفاف و حجاب را امضا می‌کند. کوشکی تأکید کرد: پزشکیان می‌گوید مردم مخالف قانون حجاب هستند؛ چشمانت را باز کن! نماینده زرتشتیان با این قانون موافق است. اقایی که قرآن و نهج‌البلاغه می‌خوانی، اولین بار نیست در اسلام کسی قران سر نیزه کرده، مجاهدین خلق هم نهج ابلاغه حفظ بودند!
او افزود: کسی فریب قرآن و نهج‌البلاغه شما را نمی‌خورد، اگر قرآن و نهج‌البلاغه را قبول داری جلوی حکم نایست!
پزشکیان دیکتاتور است؟
همزمان در مشهد نیز تجمع دیگری برپا شد. در فیلمی که از این تجمع منتشر شده، سخنران مسعود پزشکیان را به دیکتاتوری متهم می‌کند و می‌گوید: «از رئیس‌جمهور تعجب می‌کنیم که دخترش حجاب دارد اما قانون حجاب را اجرا نمی‌کند! این مصداق دیکتاتوری است... علما کجا هستند؟ چرا صدای علما را نمی‌شنویم؟ اساتید حوزه و دانشگاهها کجا هستند؟... کار به عریانی و برهنگی رسیده؛ ما دیگر چیزی برای از دست دادن نداریم. برخی اجیر شده دشمن هستند؛ مانکن خیابانی هستند!»
نماینده مجلس: شنیده‌ام به تجمع‌کنندگان پول می‌دهند
از سوی دیگر جواد نیک‌بین نماینده کاشمر در مجلس یکشنبه با اشاره به اینکه اجرا نشدن قانون عفاف و حجاب دستور شورای عالی امنیت ملی بوده، حاشیه سازی برای این تصمیم را مشکوک خواند و گفت: من شنیدم عده‌ای به این‌ها که برخی شب‌ها مقابل مجلس می‌خوابند (برای فشار به ابلاغ این قانون) پول می‌دهند. باید وزارت اطلاعات این موضوع را بررسی کند.
واکنش نماینده‌های تندرو به جواد نیک‌بین
این اظهارات، واکنش گروهی از نمایندگان تندرو را به دنبال داشت. احمد راستینه، نماینده شهرکرد در مجلس گفت: یکی از همکاران در صحن مجلس به خانواده‌ها و خواهران محترم محجبه مؤمن که در سرمای زمستان در جلوی مجلس متحصن شده‌اند، تهمتی زد که به خدا پناه می‌برم. حرف این خانواده‌ها چیست؟ او افزود: از همه مؤمنان، محجبه‌ها و زنان عفیفه ایران عذرخواهی می‌کنم. این‌ها حرفشان ابلاغ قانون عفاف و حجاب است و تاریخ‌سازانی هستند که ما را تکان می‌دهند تا دچار خودفراموشی نشویم.
حمید رسایی هم نوشت: این شخص در لباس روحانی دوبار تاکید می‌کند «شنیدم»! خوب بیجا می‌کنی شنیده را بازگو می‌کنی آنهم از تریبون مقدس مجلس.
نمایندگان این بار می‌خواهند از رهبری جلو بزنند؟
اما دو سطحی که در بالا یاد شد در ماه‌های اخیر هم رخ داده بود و از این نظر شاید چندان اتفاق تازه ای نیفتاده باشد. اما اگر این گروه سیاسی تا دیروز سعی می‌کرد در مقابل امثال پزشکیان و قالیباف ژست انقلابی بگیرد پا را فراتر گذاشت؛ در آخرین تحرک این گروه سیاسی، محمدتقی نقدعلی نماینده مجلس در مراسم افطاری رهبری فریاد اعتراض آمیز به اجرا نشدن قانون عفاف و حجاب سر داد.
رهبری: کاش گوش شنوایی برای شنیدن حرف‌های شما داشتم
محمدحسین رنجبران در یادداشتی که در جماران منتشر شده، ماجرا را اینگونه شرح داده است: «و اما شاهکار مدیریت صحنه رهبر انقلاب در هشتاد و پنج سالگی آنجایی بود که یکی از نمایندگان مجلس درحالی که ایشان در حال دعا کردن بود، بلند شد و درباره اجرای قانون حجاب و عفاف گفت و آیت‌الله خامنه‌ای در نهایت درایت این جمله را به کار بردند: «ای کاش بنده گوش شنوایی برای شنیدن حرف‌های شما داشتم.» همه از بیان و لحن آقا فهمیدند که موضع چیست اما این بنده خدا یا متوجه نشد یا نخواست متوجه شود؛ برای همین دوید و سه چهار ردیف جلوتر رفت تا صدایش شنیده شود اما او را هدایت کردند تا متوجه شود و ادامه دعا و ختم جلسه.» آنها ظاهرا نمی‌خواهد بپذیرد که اگر قانون عفاف و حجاب ساخته و پرداخته سه قوه به عنوان ارکان حاکمیت جمهوری اسلامی بوده است، از سوی حاکمیت نیز در شورای عالی امنیت ملی متوقف شده است. حال آنکه روسای هر سه قوه جزئی از این شورا هستند و نهایتا مصوبات این شورا به تایید رهبری نیز می‌رسد. در مجموع گویا تندروها در حال بهره‌برداری از امنیتی شدن موضوع حجاب‌اند؛ آنها با اصرار بر اجرای قانون حجاب ولو به زور، پیام‌هایی به طرفداران خود تا بر موجودیت خود نیز تاکید می‌کنند. با به میان آوردن آنها در خیابان نیز به نوعی دست به وزن کشی سیاسی می‌زنند. نهایتا آنکه در تشدید فضای امنیتی جامعه نقشی جدی بازی می‌کنند.