نزاع خونینی در تفرجگاه برفی بولوار نماز مشهد که به قتل نوجوان ۱۷ ساله منجر شد، با اعترافات تکان‌دهنده نوجوان ۱۶ ساله‌ای همراه بود که فریب رفیق‌بازی و خودنمایی را عامل این حادثه مرگبار دانست.
به گزارش رکنا، نوجوان ۱۶ ساله‌ای که بهمن گذشته در نزاعی خونین در تفرجگاه برفی بولوار نماز مشهد، با ضربات چاقو نوجوان ۱۷ ساله‌ای به نام مهدی را به قتل رسانده بود، در حضور قاضی وحید خاکشور (قاضی ویژه قتل عمد مشهد) جزئیات این حادثه تلخ را بازگو کرد.
این نوجوان که به شدت پشیمان است با صدای لرزان گفت: پشیمانم! از سرنوشت من درس بگیرید! عاقبت رفیق‌بازی و خودنمایی چیزی جز کابوس‌های وحشتناک مرگ نیست! محمد در این گفت‌وگو اعتراف کرد که چاقو را برای دفاع از خود و به دلیل تهدیدهای قبلی حمل می‌کرده است. او گفت: چاقو را یکی از دوستانم به من هدیه داده بود. مدتی قبل از این حادثه در نزاعی زخمی شده بودم و از ترس تکرار درگیری، چاقو را با خود داشتم.
وی همچنین درباره دوستانش اظهار کرد: اشتباه بزرگ من انتخاب دوستان نادرست بود. آن‌ها مرا به این مسیر کشاندند. کاش سرم به کار و آینده‌ام بود. الان به خاطر رفیق‌بازی اشتباه، هر شب کابوس مرگ می‌بینم.بر اساس اظهارات متهم، روز حادثه دوستانش با چند پسر دیگر که همراه سه دختر نوجوان بودند، درگیر شدند. محمد که برای حمایت از دوستانش وارد نزاع شده بود، کنترل خود را از دست داد و با چاقو به مقتول حمله کرد. وی گفت: «نفهمیدم چرا آن نوجوان را زدم. فقط می‌خواستم دوستانم را حمایت کنم.»
این نوجوان با چشمانی اشک‌بار از خانواده مقتول درخواست کرد: مرا مانند فرزند خود ببینند. من او را نمی‌شناختم و فریب رفیق‌بازی را خوردم. اگر گذشت کنند، تا پایان عمر غلام آن‌ها خواهم بود.در ۲۴ بهمن ماه گذشته، نزاعی به دلیل ایجاد مزاحمت برای سه دختر نوجوان در تفرجگاه برفی بولوار نماز مشهد رخ داد. در این درگیری که بین چند پسر جوان و همراهان دختران با پرایدسواران رخ داد، محمد – ب با ضربات چاقو نوجوان ۱۷ ساله‌ای به نام مهدی را به قتل رساند.
با دستورهای شبانه قاضی وحید خاکشور، کارآگاهان پلیس آگاهی مشهد با هدایت مستقیم سرهنگ ولی نجفی (رئیس دایره قتل عمد آگاهی) وارد عمل شدند و پس از رصدهای اطلاعاتی دقیق، محمد را قبل از فرار به غرب کشور دستگیر کردند. سایر متهمان نیز با تلاش عوامل انتظامی دستگیر شدند. این نوجوان ۱۶ ساله در پایان گفت:از سرنوشت من درس بگیرید. این‌هارت و پورت‌های بچگانه و رفیق‌بازی‌های بیهوده جز بدبختی و پشیمانی چیزی ندارد. به خدا دیگر دست به چاقو نمی‌برم. کاش زمان به عقب برمی‌گشت.