حسن جان، وقتی با آن سینه‌های ستبر و گردن افراشته اما غمگین روی سکوی دوم وزن 86 کیلوگرم کشتی آزاد مسابقات قهرمانی جهان 2022 در سالن برگزاری این رویداد در بلگراد صربستان ایستاده بودی و مدال هشتم جهانی و المپیک زینت گردنت بود و همچنین رکورد غلامرضا تختی را شکستی، من خوشحال بودم، و تو با تالم روحی به دوردست نگاه می‌کردی؛ این چند سطر را برایت نوشتم، ان شاء‌الله خوب و بدش را می‌بخشی.
حسن جان تو امروز 27 یا 28 ساله هستی و به احتمال زیاد سه یا چهار سال دیگر هم می‌توانی با قدرت کشتی بگیری و حتما مدال‌های جهان و المپیک بعدی را بدست می‌آوری و رکوردی افتخار آفرین به جا می‌گذاری اما بیا و برخلاف اسلاف گذشته این ورزش چهار گوشه تشک را ببوس و با عشقت خداحافظی کن. این رفتن در اوج، دو حسن دارد:
اول: با اراده قوی شخصی در کمال صحت و سلامت صحنه را ترک می‌کنی و هرگز شبیه آنهایی نمی‌شوی که در نزدیکی تشک کشتی امروز هستند و نمی‌خواهم نامشان را ببرم، که مجبور شدند کشتی را به ناچار ترک کنند.
دوم: حتما دوست داری همشهری خودت کامران قاسم پور که در دلاوری همچون توست، با وزن طبیعی نزدیک به 86 کیلوگرم از وزن 92 کیلوگرم که وزن المپیکی نیست به این وزن برگردد و به جای تو با قدرت و صلابت تمام کشتی گیران وزن 86 کیلوگرم مثل دیوید تیلور را ببرد تا بعد از این هر وقت او روی سکوی قهرمانی وزن 86 کیلوگرم ایستاد، انگار خودت مدال گرفته‌ای. این موضوع آنقدر ارزش دارد که تو، چنین کنی.