سرانجام پس از ماه‌ها گمانه‌زنی و همزمان با نخستین ماه استقرار دونالد ترامپ در بیضی کاخ سفید در ژانویه ۲۰۲۵ میلادی و خبر قریب‌الوقوع او مبنی بر اینکه اگر عربستان دوره نخست ریاست جمهوری‌اش مایل به سرمایه‌گذاری کلان در خاک ایالات متحده باشد حاضر است نخستین سفر دور دوم ریاست جمهوری خویش را به این کشور آسیایی اختصاص دهد، به حقیقت پیوست و رئیس جمهور آمریکا دو روز پیش در راس هیاتی بلندپایه برای سفر ۴ روزه خود به خاورمیانه و با ورودش به ریاض آغاز گردید. سفری که یحتمل نمایش«نخست آمریکا» را پرتمتراق و در بوق و کرنا همراه خواهد کرد. در واقع تزریق منافع هنگفت دلارهای نفتی غول بزرگ نفت آسیا و جهان پس از روسیه در ازای مراوده و تعامل و تفاهم بیشتر واشنگتن همه گویای این مسئله و رد و بدل کردن لبخندهای محمد بن سلمان و دونالد ترامپ است که لنز دوربین‌های خبرنگاران مختلف جهان بر روی میمیک صورت بشاش آنها در کاخ پادشاهی ولیعهد عربستان کلوزآپ کرده‌اند. از سوی دیگر در نخستین سال حضور مسعود پزشکیان بر مسند پاستور و در میان یکی از پیچیده‌ترین بزنگاه‌های ژئوپلیتیک منطقه، ولادیمیر پوتین رئیس جمهور فدراسیون روسیه قرار است برای ششمین بار راهی تهران گردد.
اما این بار نه به عنوان مهمان نشستی چند جانبه، بلکه برای دیدار دوجانبه و نشانه‌گذاری شده در سطح مقامات عالی دو کشور، این تفکیک و تمایز نه صرفاً در سطح دیپلماتیک بلکه در لایه‌های زیرین ساختار قدرت و تحولات بنیادی و راهبردی منطقه‌ای و جهانی معنا و مفهوم می‌یابد و این سفر در شرایطی به وقوع می‌پیوندد که دونالد ترامپ رئیس جمهور ایالات متحده تور ۴ روزه خود را به سه کشور حاشیه خلیج فارس «عربستان، امارات متحده عربی و قطر» از دو روز پیش کلید زده و آغاز کرده است و همچنین و مهم‌تر از همه دولت چهاردهم با رویکرد وفاق ملی و ظاهری عمل گرایانه، در تلاش و کوششی مضاعف است که ویترین تازه‌ای از دیپلماسی نوین و سیاست خارجی ایران را بروز و ارائه دهد.
ویترینی جدیدی از تحرکات نوین دیپلماسی که توأمان امکان گفتگو با غرب و پیوند بنیادی و راهبردی با شر را در دل خود گنجانده است؛ به عبارت ژرف و موشکافانه، سفر رئیس جمهور فدراسیون روسیه به تهران، نه نشانه‌ای ژرف از روابط ایران و روسیه بلکه سمبولی از برخورد و تلاقی منافع دو کشور در جهانی است که در حال باز تعریف دیسیپلینی نو ز قدرت و ائتلاف قلمداد می‌شود.