« هرکه کارآمدی دارد باید از او در مدیریت‌ها استفاده شود، دلدادگی به انقلاب و نظام امر مهمی است اما از بانیان وضع موجود نباید استفاده کرد»؛ این سخنان سید ابراهیم رئیسی در آذرماه و در سفر به لرستان پاسخی به انتقادها از این موضوع بود...

گروه سیاسی – نوید روشنایی: « هرکه کارآمدی دارد باید از او در مدیریت‌ها استفاده شود، دلدادگی به انقلاب و نظام امر مهمی است اما از بانیان وضع موجود نباید استفاده کرد»؛ این سخنان سید ابراهیم رئیسی در آذرماه و در سفر به لرستان پاسخی به انتقادها از این موضوع بود که روند تغییر و تحول  مدیریتی دولت سیزدهم در شهرها و استان ها شدت بیشتری گرفت و آن بخش از حامیان دولت که تا آن‌روز سهم خود را از انتصابات دریافت نکرده بودند با سر دادن این شعار، سعی در دست و پا کردن پستی برای خود کردند.
با این حال، اگر دوران تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری در خرداد ماه گذشته بر می گردیم، جایی که رییسی هم در جریان مناظرات تلویزیونی و هم بعد از استقرار دولت، بر فراجناحی بودن کابینه تاکید کرد و تا جایی پیش‌ رفت که در مصاحبه تلویزیونی‌اش اعلام کرد: برخی از همکارانم را از میان کسانی برگزیدم که مطمئن بودم به من رای ندادند، به نوعی دوگانگی برخورد خواهیم کرد. بدون شک آنان که به زعم رئیسی بانیان وضع موجود هستند، همان کسانی هستند که به او رای نداده اند، و آنان که به او رای داده اند افرادی بودند که با عنوان تغییر و تحول به او رای داده بودند.
در این مدت همچنین فشارهای مختلف برای تغییر در همه سطوح مدیریت به اندازه ای بوده که گویا باید همه کسانی که پیش از این مدیریت داشتند برکنار شوند و کسانی که هیچ سابقه ای ندارند بر اساس ملاک هایی خاص جایگزین آنها شوند. در کنار این تغییرات، توصیه رسانه های هوادار دولت هم شنیدنی است: مثلا چندی پیش روزنامه کیهان نوشت که «از زمان آغاز به کار دولت سیزدهم تاکنون،  حتی یک سفیر هم جابجا نشده است. این در حالی است که برخی سفرا دوره ماموریت شان خاتمه یافته و برخی سفرا نیز نتوانستند نماینده شایسته‌ای برای نظام جمهوری اسلامی ایران باشند. کندی انتصابات در دو شرکت بزرگ خودروساز نیز بارها توسط کارشناسان و صاحبنظران مورد تاکید قرار گرفته است.مردم از عملکرد خودروساران داخلی و به خصوص دو خودروساز بزرگ کشور گلایه‌مند هستند. کندی در انتصاب مدیران عامل بانک‌ها از سوی وزارت اقتصاد نیز مورد انتقاد کارشناسان قرار گرفته است. برای نمونه، مدیر عامل یکی از بانک‌ها، از مدیران نجومی در دولت روحانی بوده که در آن مقطع برکنار شده بود. وی در دی ماه 98 در سکوت خبری در یکی از بانک‌ها در سمت مدیرعاملی منصوب شد و در دولت جدید نیز همچنان در همان جایگاه مشغول به کار است. طبق اخبار منتشر شده، در بانک مرکزی و سازمان برنامه و بودجه نیز همچنان مدیران ارشد دولت قبلی که کارنامه ناموفقی ارائه داده و از بانیان مشکلات اقتصادی موجود هستند، در مناصب ارشد مدیریتی حضور دارند.» و البته بعد از چند روز کیهان خبر داد که به توصیه این روزنامه عمل شده است!
در ماه های اول رییسی با ژست شایسته‌گزینی انتخاب افرادی از دولت روحانی (که در آن دولت هم فعالان سیاسی و مردم نقد بسیاری به انتصاب و عملکردشان داشتند) در جایگاه های مختلف از جمله رییس سازمان انرژی اتمی، معاونت علمی و فناوری و ... سعی کرد تا شایسته سالاری و فراجناحی بودن دولت را القا کند، اما سهم خواهان حتی به این حد هم راضی نشدند و درنهایت اینگونه شد که پدیده انتصابات فامیلی و رفاقتی را در دولت سیزدهم اجرا کردند؛ آن هم با عنوان «تغییر بانیان وضع موجود»!
نکته مهم در خصوص این عنوان یا توجیه این است که اولا منظور از وضع موجود چیست؟ و ثانیا بانیان وضع موجود را باید در بین چه کسانی جست؟ این سوالات را می توان به شکل دیگری مطرح کرد: آیا مسئول همه مشکلات این روزهای کشور فقط دولت قبلی است؟
بسیاری از کسانی که این روزها مسئولیت گرفته اند افرادی بودند که در زمان دولت قبل مسئولیت داشتند، اما نه در دولت! آیا نباید به سهم آنها در شکل گیری وضع موجود پرداخت؟! مثلا عاملان  مخالفت ها و کارشکنی هایی که در قبال مذاکرات هسته ای انجام می شد و بانیان و عاملان اقداماتی چون حمله به سفارتخانه های انگلیس و عربستان و اقداماتی مشابه این را نباید جزو بانیان وضع موجود به حساب آورد؟ آن هم در جالی که علی رغم همه تبلیغات، مذاکره کنندگان امروز بر پایه مذاکرات تیم هسته ای قبل مذاکره می کنند و تمام تلاششان احیای برجام است!
نکته دیگر این است که در حال حاضر شش ماه از تشکیل دولت فعلی می گذرد و در این مدت علی رغم ادعای بهبود شرایط، وضعیت اقتصادی کشور به شدت وخیم شده است. افزایش قیمت کالاهای اساسی همچون برنج، گوشت و مرغ، افزایش عجیب و هر روزه قیمت خودرو و ناتوانی دولت در کنترل آن، وخامت اوضاع بازار سرمایه و سردگی بیش از پیش سهامداران بورس (آن هم در حالی که دولتمردان ادعا داشتند بلافاصله دستور حل مشکل بورس را می دهند یا سه روزه این مشکل را حل می کنند)، افزایش قیمت اجازه مسکن و... هچ کدام ربطی به دولت قبلی ندارد و حاصل سیاست گذاری غلط و ناتوانی مدیریتی دولت فعلی است و اگر بنا باشد بانیان وضع موجود تغییر کنند، باید بسیاری از مدیران اقتصادی دولت فعلی خانه نشین شوند! اما نه تنها چنین نمی شود بلکه با گسترش اعتراضات مردم و بخصوص در فضای مجازی و اندک رسانه‌های مردمی باقی‌مانده از فشارهای بی‌حد و حصر اصولگرایان در ادوار مختلف، رییسی با کلید واژه تغییر مسببان وضع موجود، سعی کرد تا  با خارج کردن فشار از روی دولت خود، ناکارآمدی های اخیر را نیز به گردن افراد مختلف از دولت قبل بیاندازد و همچنین راه را برای سایر سهم خواهان باز کند و با تاکید بر وزرا و استانداران که نباید از مسببان وضع موجود استفاده کنید چراغ را برای آن ها روشن کند.
رییس دولت سیزدهم باید بداند اگر می‌خواهد اندکی اوضاع را سر و سامان بخشد چاره‌ای جز عملیاتی کردن وعده دولت فراجناحی ندارد چراکه با توجه به مقبولیت حداقلی ( با توجه به آمار شرکت کنندگان در انتخابات و رای های سفید و ... ) و شرایط نامناسب سیاسی، اقتصادی و ... جامعه در صورت ادامه میدان‌داری سهم‌خواهان، کشور را دچار بحران مدیریتی خواهد نمود، و راه به جایی نخواهد برد.