تیم ملی مدل کارلوس کی روش به شدت اهالی فوتبال را یاد تیم رویایی و دوست داشتنی جام ملت های 1996 انداخته و خاطرات آن نسل را زنده کرده است. آن نسل طلایی که غیر ممکن را برای فوتبال ایران ممکن کردند. نسلی که مسافر فوتبال اروپا شده و علاوه بر گلزنی به تیم های بزرگی چون آث میلان، یوونتوس و چلسی حضور در فینال لیگ قهرمانان را نیز تجربه کردند. انگاری تاریخ برای فوتبال ایران در حال تکرار شدن است.

تیم ملی مدل کارلوس کی روش به شدت اهالی فوتبال را یاد تیم رویایی و دوست داشتنی جام ملت های 1996 انداخته و خاطرات آن نسل را زنده کرده است. آن نسل طلایی که غیر ممکن را برای فوتبال ایران ممکن کردند. نسلی که مسافر فوتبال اروپا شده و علاوه بر گلزنی به تیم های بزرگی چون آث میلان، یوونتوس و چلسی حضور در فینال لیگ قهرمانان را نیز تجربه کردند. انگاری تاریخ برای فوتبال ایران در حال تکرار شدن است.
 به گزارش پایگاه خبری فریادگر، بعد از خداحافظی آن نسل با مستطیل سبز تا سال ها فوتبال این سرزمین در حسرت ظهور یک ستاره و تیمی مانند آنچه در جام های جهانی فرانسه و آلمان شاهد آن بودیم روزگار گذراند. اما نه ستاره ای ظهور کرد و نه دیگر از آن تیم دوست داشتی خبری بود. جالب تر آنکه در بعضی از پست ها که زمانی بهترین بازیکنان آسیا را در اختیار داشتیم با کمبود بازیکن در تیم ملی مواجه شدیم! در خط حمله جای علی دایی دیگر مهاجمی نداشتیم که برایش کره جنوبی، ژاپن، کویت، یوونتوس، آث میلان، چلسی، امارات و مالدیو فرقی نداشته باشد. در جناح چپ دیگر از رضا شاهرودی با آن سانترهای استثنایی و مهرداد میناوند فانتزی خبری نبود. در آن روزهای تلخ هیچ امیدی به آینده هم نبود، بهترین بازیکن لیگ لوسیانو ادینهو برزیلی و آقای گل آن عماد رضای عراقی بود. در آن روزگار ستاره های کاغذی فوتبال را فقط باید در مهمانی ها و فردای روز مهمانی در کمیته اخلاق پیدا می کردید. گروهی از بازیکنان با مربی سرشناس خود از تیمی به تیم دیگر رفته و قهرمان می شدند. در آن روزگار هیچ چشم انداز روشنی در فوتبال این سرزمین وجود نداشت. تا آنکه در کمال ناباوری تئوریسین فوتبال پرتغال که زمانی سرمربی باشگاه رئال مادرید و تیم ملی پرتغال بود با فدراسیون فوتبال ایران به توافق رسیده و هدایت تیم ملی را برعهده گرفت. بدون شک کارلوس کی روش بزرگترین مربی تاریخ فوتبال ایران از زمان تأسیس تا به امروز است، حتی بزرگتر از میروسلاو بلازوویچ و مرحوم ایویچ که آنها هم مربیان سرشناسی بودند. با حضور این مربی بزرگ که سال ها به عنوان دست راست آلکس فرگوسن در منچستر یونایتد فعالیت می کرد به یکباره خواستیم چندین سال خرابی یک شبه آباد شده و تیم ملی ایران به مانند منچستر یونایتد بازی کند! بدون آنکه شرایط را آنالیز کرده و آگاه باشند که آیا تیم ملی فوتبال ایران پتانسیل تبدیل شدن به تیمی مثل منچستریونایتد را دارد یا نه؟ از کارلوس کی روش یک قهرمان ساخته و او را سپر بلای خود کردیم. از او انتظار داشتیم سطح فنی فوتبال ایران را به کشور های پیشرفته فوتبال آسیا برساند اما ابتدایی ترین امکانات را در اختیار این مربی قرار نداده و نیاز های فنی او را فراهم نمی کردیم. کی روش در سال اول حضور در فوتبال ایران، کشور به کشور به دنبال بازیکنان دورگه گشت تا شاید بتواند با کمک آنها که با تفکر حرفه ای پرورش پیدا کرده بودند کمی شرایط تیم ملی را تغییر دهد. کاپیتان این روزهای تیم ملی اولین سرباز دورگه کارلوس کی روش است. بعدها این مربی تنها راه حل فوتبال فیزیکی ایران را درست کردن ساختار آن در فاز دفاعی دانست. خط دفاع با رهبری سید جلال حسینی و میانه میدان با رهبری جواد نکونام راه های نفوذ را بر روی مهاجمان حریف بستند. مهرداد پولادی قدرتی، از میانه میدان به جناح چپ انتقال پیدا کرد و رضا قوچان نژاد در پیکان خط حمله قرار گرفت. آندو تیموریان با دوندگی نقش بازیکن کارگر را بازی کرده و اشکان دژاگه نقش علی کریمی فانتزی را ایفا کرد. آنچه مشخص است تیم ملی فوتبال ایران با تفکرات کارلوس کی روش شخصیت خود را پیدا کرده و تبدیل به بهترین تیم قاره پهناور آسیا شد. با نگاهی دوباره به آخرین بازی ملی پوشان مقابل تیم پرقدرت کره جنوبی به لحاظ فنی متوجه می شویم شاگردان کی روش کاملا سبک بازی خود را به حریف قدرتمند آسیایی دیکته کردند. این مهم به دلیل ثبات فنی و استمرار حضور یک مربی درجه یک روی نیمکت تیم ملی است. در این میان آنچه اهمیت دارد تغییر نسل فوتبال ایران بدون ایجاد مشکل در امر نتیجه گیری انجام گرفته است. طی این چند سال جایگاه و ارزش پیراهن تیم ملی به سطح مورد انتظار مردم رسیده است. نسل جدید بازیکن فوتبال ایران خوب می دانند برای رسیدن به پیراهن تیم ملی باید با تمام وجود جنگیده و تلاش کنند. این تفکر مثبت تازه آغاز راه برای تدام حضور در تیم ملی است. اخلاق حرفه ای و عملکرد بالا در تمرینات و بازی ها مرحله دوم حضور در تیم ملی است. این رقابت جذاب باعث شده هیچ بازیکنی حاشیه امنیت نداشته و با بالاترین انگیزه در تیم ملی حضور داشته باشد. حال فوتبال ایران دیگر با کمبود بازیکن مواجه نبوده و به اندازه چند تیم بازیکن مستعد در اختیار دارد. کارلوس کی روش یک سال بعد از حضور خود در فوتبال ایران با حمایت علی کفاشیان رئیس فدراسیون فوتبال وقت و مهدی تاج رئیس سازمان لیگ قانون استفاده تیم های لیگ برتری از هجده بازیکن بزرگسال و حضور اجباری شش بازیکن زیر بیست و سه سال در لیست آنها را اجرایی کرد. قانونی که باعث شد تیم ها بالاجباراز بازیکنان زیر بیست و یک سال در ترکیب خود استفاده کنند و همین قانون ساده باعث یک رنسانس فنی در فوتبال ایران شد. نکته بعدی دعوت کارلوس کی روش از بازیکنان جوان و البته میدان دادن به آنها بود، دیگر در تیم ملی خبری از اسامی تکراری و استفاده آنها در ترکیب اصلی نبود. هر بازیکنی هرچند بزرگ و به لحاظ فنی تاثیرگذار اگر از خط قرمزها عبور می کرد بلافاصه از ترکیب تیم خارج شده و جای او یک بازیکن جوان در ترکیب اصلی قرار می گرفت. امپراطوری کارلوس کی روش در تیم ملی اینگونه بنا نهاده شد. این تئوریسین پرتغالی نظم و انضباط در رفتار و حتی عملکرد فنی بازیکنان، شخصیت بازی و سطح فنی تیم ملی را بالا برد تا جایی که از آخرین شکست تیم ملی در طول نود دقیقه را کسی به یاد نمی آورد. بازیکنان تیم کارلوس کی روش در طول بازی دارای برنامه بوده و وظایف تک تک آنها کاملا مشخص است. تیم ملی مدل کارلوس کی روش با سیستم 3_3_4 به مصاف حریفان می رود. دو مدافع میانی یکی سرزن و قدرت و دیگری سرعتی و پوشش دهنده است. مدافعان کناری با دوندگی و سرعت زیاد در طول نود دقیقه مدام در کنارها و خط طولی در حال رفت و آمد هستند. وظیفه بازیسازی در خط دفاعی برعهده مرتضی پور علی گنجی است که در گذشته در خط میانی بازی می کرد. این بازیکن با تفکرات کی روش تغییر پست داده و به خط دفاع انتقال پیدا کرد. اما سعید عزت الهی جلوی خط دفاع بازی کرده و رابط خط دفاع و حمله است. دو هافبک دیگر که زوج سعید عزت الهی در میانه میدان هستند با دوندگی زیاد به بازی سرعت داده و فضاهای خالی بین خطوط سه گانه را پر می کنند. دو هافبک میانی که جلوی عزت الهی بازی می کنند باید در حمله به مانند دو مدافع کناری به مهاجمان اضافه شده و در فاز تهاجمی هم حضور فعالی داشته باشند. هر سه هافبک تیم کی روش به یک میزان در مبحث بازی سازی به مهاجمان تیم کمک می کنند. در نهایت به خط حمله می رسیم، وظیفه مهاجمان در تیم کی روش فقط گلزنی نیست. حرکات ترکیبی در عمق و استفاده از کنارها و البته ضربات ایستگاهی برنامه های سرمربی تیم ملی برای گلزنی هستند. اما در کنار این وظایف شروع پرس تیمی و مشارکت در فاز دفاعی از دیگر وظایف مهاجمان است. شاگردان کارلوس کی روش استاد اجرای پرس هستند و در کنار این مهم اصل پوشش را به شکل بی نظیری رعایت می کنند. اجرای درست این دو تفکر تاکتیکی باعث شده تیم ملی فوتبال ایران در فاز دفاعی غیرقابل نفوذ بوده و هیچ تیمی نتواند مقابل آن موفق به گلزنی شود. این سبک بازی نیازمند قدرت بدنی و آمادگی جسمانی بالا می باشد. بر اساس همین تفکر شاهد اردوهای طولانی مدت در تیم ملی هستیم.
در پایان باید گفت نسل جدید فوتبال ایران و البته تشکیل یکی از بهترین تیم های ملی تاریخ فوتبال ایران بزرگترین دستاورد کارلوس کی روش در فوتبال ایران است. تیمی جوان، سازمان یافته، که فوتبال را اصولی و با استانداردهای جهانی بازی می کند. تیمی که بازیکنان آن به شرح وظایف خود آشنا بوده و فوتبال را هدفمند بازی می کنند. این روزها حال فوتبال ایران با کارلوس کی روش خوب است.
گزارش : فواد خراباتی