مزاحمت بصری در تهران رو به انفجار است

ساعد مشکی می گوید گرافیک محیطی در ایران به شکل مستقیم متاثر از تصمیم گیری های مدیران دولتی است

ساعد مشکی با انتقاد از وضع گرافیک شهری تهران، گفت : تهران تنها پایتختی در جهان است که بدون ساختار شهری دچار رشد بی رویه و سرطان گونه شده است و به این ترتیب شهروندان را با فشار شدید مزاحمت بصری روبرو کرده است.
ساعد مشکی، هنرمند نامدار عرصه گرافیک کشور در گفت وگو با پایگاه خبری فریادگر با بیان این که در شرایطی که آلودگی هوای تهران موجب تعطیلی ادارات دولتی شده است، گفت: این تنها آلودگی هوا نیست که در تهران همه شهروندان را با مشکل مواجه کرده است، بلکه باید به شکل وسیع‌تر به بررسی آلودگی‌های مختلفی که شهروندان تهران با آن روبرو هستند پرداخت که آلودگی بصری یکی از انواع مهم آن است. او افزود : بخش مهمی از زندگی شهروندان تهرانی در محیط‌های عمومی و ادارات دولتی است که به این ترتیب گرافیک محیطی که در شهر تهران ارایه شده است، برای این شهروندان از اهمیت بالایی برخوردار می‌شود. این هنرمند گرافیست تاکید کرد: گرافیک محیطی در ایران به شکل مستقیم متاثر از ادارات دولتی و تصمیم گیری های مدیران آن‌ها است و گرایش آنها به انواع گرافیک محیطی به سرعت و در حجم زیاد به شهروند تهران تحمیل می‌شود. مشکی با اشاره به تبلیغات محیطی ادارات و دستگاه های مختلف دولتی گفت : برای نمونه به پیام‌های نیروی انتظامی می‌توان اشاره کرد که با بدترین شکل و شمایل ممکن در بدترین محل‌های ممکن برای پیام رسانی ارایه می‌شوند، به شکلی که در برخی موارد کارکردی معکوس یافته‌اند. او افزود : نصب تبلیغات محیطی با جملات طولانی در حاشیه بزرگراه‌ها و جاده‌هایی که خودروهای سواری از آن عبور می‌کنند نمونه ای از تبلیغات محیطی است که نه تنها قادر به پیام رسانی صحیح به مخاطب نیستند، بلکه موجب بروز تصادف و ایجاد خسارت نیز می‌شوند. این هنرمند تاکید کرد : اگر در اجرای تبلیغات محیطی از نظر کارشناسان این فن استفاده شود و سازمان زیباسازی شهرداری تهران به عنوان نهاد مسئول به دقت به ساماندهی آن‌ها بپردازد، در آن صورت با ایجاد تعاملی صحیح بین دستگاه ها و ادارات دولتی و شهرداری تهران نه تنها شاهد ارتقای کیفی طراحی محیطی در تهران هستیم بلکه بخش مهمی از خسارات ناشی از عدم کارایی این تبلیغات در شرایط کنونی کاسته می‌شود. این هنرمند در پایان گفت : متاسفانه هم اکنون شاهد هستیم که حتی در خود شهرداری تهران نیز فاصله دیدگانی مطلوب در ساخت و سازهای شهری در نظر گرفته نمی‌شود و در موارد معدودی نیز که این فاصله در ساخت و سازهای قدیمی درنظر گرفته شده است، با اعطای مجوزهای ساخت جدید بدون در نظر گرفتن آن، موجب تخریب این فاصله فراهم می‌شود که این امر خود موجب تباهی گرافیک محیطی و چشم اندازهای مطلوب در تهران است.