- ابراهیم رئیسی این اظهاراتش درباره حجاب را فراموش کرده است؟
- شرایط پرداخت وام ازدواج در سال ١۴٠٣ چیست؟
- چرا مونتاژکاران هر شش ماه قیمت را بالا میبرند، اما خودروسازان داخلی نه
- دولت کنترلی بر نرخ ارز ندارد
- ریزش سنگین قیمت شاهین، دنا و سمند
- فروشنده سوال‌های آزمون سراسری در دام پلیس فتا
- کاظم صدیقی بخاطر باغ ۱۰۰۰ میلیاردی مشمول گشت ارشاد مدیران نمی‌شود اما زنان ایرانی را کشان‌کشان داخل ون گشت ارشاد میبرند
- انفجار در ترمینال شرق با ۶ کشته و یک مجروح
- تکرار شوم این کار، جز تقویت انزجار، خشم، نفرت و از بین بردن دستاوردها، عائدی نخواهد داشت
- فوری؛ اولین تحریم علیه ایران بعد از حمله موشکی رسید
شنبه ۷ ارديبهشت ۱۳۹۲ ساعت ۱۷:۱۳
کارگران بدترین وضعیت معیشتی در سی سال گذشته را دارند
دولت و دست اندرکاران حکومتی باید بدانند که دیگر ذره‌ای تحمل برای ما کارگران جهت تداوم وضعیت مشقت بار کنونی باقی نمانده است.
در آستانه روزا جهانی کارگر جمعی از فعالان مستقل صنفی با انتشار بیانه‌ای نسبت به پایین بودن مزد و وضعیت وخیم معیشتی کارگران اعتراض کردند.
به گزارش ایلنا، در این بیانیه که از سوی گروهی از هماهنگ‌کنندگان طومار سال گذشته کارگران برای بازبینی و افزایش دستمزد‌ها نوشته شده، آمده است: از سال گذشته به این سو، ماه و فصلی در این مملکت نبوده است که هزینه‌های زندگی به چندین برابر افزایش پیدا نکرده باشد. با اینحال هنوز چند صباحی از آغاز سال جدید نگذشته است که بار دیگر قیمت گوشت و برخی دیگر از اقلام غذایی سر به فلک کشید و از هم اکنون طرح مربوط به افزایش قیمت نان و حاملهای انرژی و حذف ارز مرجع برای کالاهای وارداتی به عنوان سرآغازی دیگر برای چندین برابر شدن هزینه‌های زندگی است.
نویسندگان این بیانیه كه از اعضای اتحادیه آزاد كارگران هستند با انتقاد از تعیین مبلغ ۴۸۷ هزار تومان به عنوان حداقل مزد سال ۹۲ متذکر شده‌اند: دولت همیشه و در هر حالی بهای هر کالایی را که اختیار قیمت گذاری آن بدست‌اش بوده افزایش داده است و به تبع آن بخش خصوصی و صاحبان سرمایه نیز قیمت کالا‌ها و خدمات تولیدیشان را بالا برده‌اند. اما زمانی که نوبت به زندگی و بقا ما کارگران در این مملکت رسیده است دولت نه تنها هیچ مسئولیتی برای تامین معاش میلیون‌ها خانواده کارگری برای خود قائل نشده است بلکه با هر آنچه که در ید قدرتش بوده، تلاش نموده است تا هزینه‌های بحران اقتصادی موجود را به گرده ما کارگران بیاندازد، بطوریکه دولت خود راسا با اخذ ارزش افزوده شش درصدی از هر آن چیزی که با حداقل مزد کنونی بر سر سفره‌های خالی کارگران قرار می‌گیرد هر روزه مشغول [...] از این حداقل مزد ناچیز و خفت بار ما کارگران است.
به اعتقاد این فعالان مستقل صنفی در شرایطی که حداقل مزد جدید حتی برای پراخت اجاره بهای محقرانه‌ترین و دورافتاده‌ترین مسکن‌ها کافی نیست، دولت با تعیین مبلغ ۴۸۷ هزار تومان به عنوان حداقل مزد نشان داد که نه تنها هیچ ارزشی برای برخورداری کارگران از حق داشتن زندگی انسانی قائل نیست بلکه قصد دارد تا به منظور تامین منافع اقتصادی یک اقلیت ناچیز کل هزینه‌های مربوط به اشتباهات اقتصادی خود را بر دوش کارگران سرازیر کند.
نویسندگان این بیانیه با تاکید براینکه «برای ما کارگران هیچ مصلحتی بالا‌تر از تامین معیشتمان که عین شرافتمان است وجود ندارد». یادآور شده‌اند: سال گذشته با جمع آوری طوماری اعتراضی در سطحی سراسری نشان دادیم که چون دیگر تحمل وضعیت موجود را نداریم و تمی‌توانیم بیش از این شاهد فقر و فلاکت و تباهی زندگی خود و خانواده‌هایمان باشیم، درنتیجه دست در دست هم نسبت به وضعیت مشقت بارمان معترض شدیم.
این گروه از فعالان صنفی کارگری در ادامه بیانه خود بابیان اینکه بدون ذره‌ای تردید شرایط مصیبت بار کنونی کارگران در سه دهه گذشته بی‌سابقه بوده است آورده‌اند: دولت و دست اندرکاران حکومتی باید بدانند که دیگر ذره‌ای تحمل برای ما کارگران جهت تداوم وضعیت مشقت بار کنونی باقی نمانده است.
این گروه كارگری در خاتمه بیانیه خود از روز جهانی کارگر به عنوان فرصتی مناسب برای اعلام اعتراض دوباره جامعه کارگری ایران به وضعیت معیشتی کنونی و طرح خواسته‌های قانونی خود یادکرده‌اند.
به گزارش ایلنا، در این بیانیه که از سوی گروهی از هماهنگ‌کنندگان طومار سال گذشته کارگران برای بازبینی و افزایش دستمزد‌ها نوشته شده، آمده است: از سال گذشته به این سو، ماه و فصلی در این مملکت نبوده است که هزینه‌های زندگی به چندین برابر افزایش پیدا نکرده باشد. با اینحال هنوز چند صباحی از آغاز سال جدید نگذشته است که بار دیگر قیمت گوشت و برخی دیگر از اقلام غذایی سر به فلک کشید و از هم اکنون طرح مربوط به افزایش قیمت نان و حاملهای انرژی و حذف ارز مرجع برای کالاهای وارداتی به عنوان سرآغازی دیگر برای چندین برابر شدن هزینه‌های زندگی است.
نویسندگان این بیانیه كه از اعضای اتحادیه آزاد كارگران هستند با انتقاد از تعیین مبلغ ۴۸۷ هزار تومان به عنوان حداقل مزد سال ۹۲ متذکر شده‌اند: دولت همیشه و در هر حالی بهای هر کالایی را که اختیار قیمت گذاری آن بدست‌اش بوده افزایش داده است و به تبع آن بخش خصوصی و صاحبان سرمایه نیز قیمت کالا‌ها و خدمات تولیدیشان را بالا برده‌اند. اما زمانی که نوبت به زندگی و بقا ما کارگران در این مملکت رسیده است دولت نه تنها هیچ مسئولیتی برای تامین معاش میلیون‌ها خانواده کارگری برای خود قائل نشده است بلکه با هر آنچه که در ید قدرتش بوده، تلاش نموده است تا هزینه‌های بحران اقتصادی موجود را به گرده ما کارگران بیاندازد، بطوریکه دولت خود راسا با اخذ ارزش افزوده شش درصدی از هر آن چیزی که با حداقل مزد کنونی بر سر سفره‌های خالی کارگران قرار می‌گیرد هر روزه مشغول [...] از این حداقل مزد ناچیز و خفت بار ما کارگران است.
به اعتقاد این فعالان مستقل صنفی در شرایطی که حداقل مزد جدید حتی برای پراخت اجاره بهای محقرانه‌ترین و دورافتاده‌ترین مسکن‌ها کافی نیست، دولت با تعیین مبلغ ۴۸۷ هزار تومان به عنوان حداقل مزد نشان داد که نه تنها هیچ ارزشی برای برخورداری کارگران از حق داشتن زندگی انسانی قائل نیست بلکه قصد دارد تا به منظور تامین منافع اقتصادی یک اقلیت ناچیز کل هزینه‌های مربوط به اشتباهات اقتصادی خود را بر دوش کارگران سرازیر کند.
نویسندگان این بیانیه با تاکید براینکه «برای ما کارگران هیچ مصلحتی بالا‌تر از تامین معیشتمان که عین شرافتمان است وجود ندارد». یادآور شده‌اند: سال گذشته با جمع آوری طوماری اعتراضی در سطحی سراسری نشان دادیم که چون دیگر تحمل وضعیت موجود را نداریم و تمی‌توانیم بیش از این شاهد فقر و فلاکت و تباهی زندگی خود و خانواده‌هایمان باشیم، درنتیجه دست در دست هم نسبت به وضعیت مشقت بارمان معترض شدیم.
این گروه از فعالان صنفی کارگری در ادامه بیانه خود بابیان اینکه بدون ذره‌ای تردید شرایط مصیبت بار کنونی کارگران در سه دهه گذشته بی‌سابقه بوده است آورده‌اند: دولت و دست اندرکاران حکومتی باید بدانند که دیگر ذره‌ای تحمل برای ما کارگران جهت تداوم وضعیت مشقت بار کنونی باقی نمانده است.
این گروه كارگری در خاتمه بیانیه خود از روز جهانی کارگر به عنوان فرصتی مناسب برای اعلام اعتراض دوباره جامعه کارگری ایران به وضعیت معیشتی کنونی و طرح خواسته‌های قانونی خود یادکرده‌اند.
کد مطلب: 28539
