آقاي عسگراولادي شما را سرمایه کشور می‌دانیم

به گزارش ایلنا، بخشی از متن این نامه به این شرح است:
نیازی به مقدمه چینی نیست که بگوییم، بدترین اتفاق سال های اخیر این بوده که شرایط گفت وگو خاصه گفت وگوی سیاسی از نیروهای فعال انقلابی گرفته شده است.
احتمالا با ما موافقید که ما غالبا فرصت سوزی کرده‌ایم و امکان دیالوگ را از خود و دیگران دریغ کرده‌ایم. ما می توانستیم سخت ترین مشکلات و بدترین موانع را با هم فکری و تشریک مساعی حل کنیم و از میان برداریم، اما شوربختانه گاه بدلیل فقدان تربیت فرهنگی و ناآشنایی با اندیشه تعامل فرهنگی و اجتماعی كه ریشه در سرشت بسته جامعه دارد و گاه به جهت شیطنت برخی از بدخواهان و کینه توزان، از جاده انصاف دور شدیم.
جنابعالی كه از السابقون انقلاب و از شاگردان و مریدان حضرت امام خمینی (ره) هستید.با گوشت و پوست خود طعم مبارزه، همراه با شكنجه و زندان رژیم ستمشاهی را چشیده اید. اما می دانید چه بسیار كسانی كه به ضرورت اتخاذ تقیه، با سنت سیاسی امام در مخالفت كه نه، در جنگ بودند.آنها نه به مبارزه اعتقاد داشتند و نه امام را ولی نعمت خود می دانستند. از این پرهیز نمی كردند كه حتی نهضت اصلاحی امام را دشمنی با ظهور حضرت حجت بدانند.
آن جریان و خط فكری بعدها حتی در انقلاب دوم، در پس شعار ظاهرفریبی مبارزه با ماركسیسم، با اشغال سفارت آمریكا مخالفت كردند و می گفتند در جایی كه سفارت شوروی هست، چه نیازی به اشغال سفارت آمریكا است.
ساكتین انقلاب و مخالف خط و مشی امام در فضای فراهم آمده از خون و ایثار شهیدان، زمانی كه سفره حاكمیت را پهن دیده و خطرات احتمالی را مرتفع، ناگاه كاسه داغتر از آش شده، چنان بر طبل خشونت، افراط، تندروی و ظاهرفریبی كوبیده اند كه انقلابیون واقعی را ازهمراهی با انقلاب، بازداشتند.
هر چند به بركت آگاهی مردم مسلمان و خاطره تاریخی و تدبیر رهبری انقلاب نمی توانند به این خواسته شوم خود برسند، اما در دل امید حذف آموزه های امام و ارزشهای انسانی و مردم سالارانه انقلاب و یارانش را در ذهن دارند و كینه دیروز را در دل می پرورانند.این جریان خزنده و خطرناك نه به امام اعتقاد داشت و نه به انقلاب.
چیزی که باعث شد این نامه نگارش شود، اظهار نظر منصفانه تان در روزهای گذشته بود که البته در هیاهوی اهل غوغا کمتر شنیده شد.
این رویكرد خردگرایانه نشان از انصاف، میانه روی و اعتدال دارد.این همان گوهر گمشده جامعه امروز ماست. امروز با میدانداری اهل افراط بی ریشه و بی تعهد به منافع ملی، فضا چنان غبارآلود شده كه اهل خرد و علاقه مندان به انقلاب و تمامیت این كشور، دل نگران هستند.
آنچه در فضای غبارآلود آسیب می بیند، اعتدال و خردورزی و انصاف است.ما همگی بر كلیاتی اتفاق داریم كه ماهیت اصلی نظام را شكل می دهد.زیبنده است از این تفكر قدردانی شود.
با اینکه دو تن از نامزدهای انتخابات قبلی در جناح سیاسی رقیب شما قرار داشته اند و برخورد با آنها بنا به ظاهر می توانست به تقویت جناح سیاسیتان منجر شود مع ذلک از گفتن حقیقت پروا نکردید و گفتید آنچه را که گفتنش ابن روزها پرهزینه و بی پاداش است.
اما چه خوب است كه یادآوری نماییم رقابت هم اگر هست باید سالم، حرفه ای والبته اخلاقی باشد.در شرایطی كه رقیب از صحنه غایب و امكان دفاع از خود ندارد،تاختن به او نه از سر قدرت و نه از روی جوانمردی و پهلوانی البته نه از بستر یك رفتار توام با پرنسیپ سیاسی است.
از دونامزد انتخابات گذشته، با یکی هم بند و هم سلول بوده اید و دیگری را به عنوان وزیر یاری داده اید. قطعا چیزی که می گویید مبتنی بر درک و دریافتتان بوده و جای بسی تقدیر و تشکر است که میان رقابت سیاسی و گفتن حقیقت مرزی قایل نشده اید و برای خوش آیند تندروهای عصبی مزاج از جاده انصاف دور نیفتاده اید.
تداوم این اظهارات دلسوزانه در فضای پر التهاب کنونی نه تنها موجب دلگرمی یاران امام و همرزمان سابق شما شده بلکه سرمشقی است برای نیروهای جوان که بدانند هنر سیاست ورزی قدم نهادن بر جاده اصول و چارچوب های اخلاقی و قانونی است.اصولگرایی واقعی با رویكرد اصلاح طلبانه از چنین فرهنگ و الگویی تبعیت می كند.
جناب عسگراولادی!
ما از شرایط نابسامانی كه امروز در آن گرفتاریم به راحتی عبور نخواهیم كرد، مگر آنكه تكلیف خود را با گذشته و حال و در یك كلمه، حقیقت روشن كنیم.
ما هم باید پاسخگوی تندروی ها و ندانم كاریهایی باشیم كه اعتدال و فضیلت را به حاشیه راند. تندروهایی كه در لباس دوست، جاده تهمت و افترا و بی قانونی را صاف كردند و ثمره ۳ دهه رقابت قابل قبول و مسالمت آمیز انتخاباتی را تقدیم افراد تندرویی كردند كه جز با بحران و در بحران نمی توانند تنفس كنند.
جناب آقای عسگراولادی!
ما شما را و تمام خردگرایان و سیاستمداران معتدل را سرمایه كشور می دانیم. سرمایه ای كه باید در این شرایط خطیر به كار آینده مملكت آید.
در پایان جا دارد تاكید نماییم كه تفكر اصیل اصلاح طلبی و جریان اصلاح طلب پاسخ به یك نیاز تاریخی و خواست عمومی و حیاتی برای كشور و جمهوری اسلامی به شمار می آید.
همانگونه كه تفكر محافظه كاری و جریان اصول گرایی نشانه ضرورت و یك خواست ملی زمانه ماست.این دو نمادی از تعادل و خردورزی سیاسی در این مرزو بوم بوده كه حذف هر كدام به منزله منكوب كردن فرآیند توسعه و پیشرفت و رقابت سیاسی در ایران است.اندیشه ای كه تندروهای از راه رسیده و نوكیسه در صدد هدم و انهدام آن به هر قیمتی هستند.
از خداوند آرزوی بهروزی و سعادت ایران عزیز و مردم شریفمان را داریم.
ابراهیم اصغرزاده- الیاس حضرتی- محمدجواد حق شناس- اسماعیل دوستی – مسعود سلطانی فر-سعید لیلاز- سیدرضا نوروززاده