جمهوری اسلامی: در مناظره‌ها اسرار نظام برملا شد

روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله خود نوشت: فارغ از اينكه چه كسي رئيس‌جمهور آينده خواهد بود، موضوع مهم‌تر اينست كه نظام جمهوري اسلامي به عنوان ميراث بزرگ امام خميني و دستاورد انقلاب اسلامي ملت ايران، حفظ شود و بالنده‌تر از گذشته به پيش برود.
حفاظت از نظام جمهوري اسلامي، ممكن است از نظر هر يك از نامزدهاي رياست جمهوري با رئيس‌جمهور شدن خودشان ملازم و مساوي باشد. اين، خود را محور همه چيز ديدن است و طبعاً با واقعيت منطبق نيست.
نگاه ديگر، خود را ناديده گرفتن و قانون اساسي را محور قرار دادن است. در اين نگاه، اصالت با اسلام و مردم است. حضور مردم در تمام صحنه‌ها و رعايت منافع آنها و مصالح كشور همراه با در نظر گرفتن احكام اسلام به عنوان محتواي تصميمات و قوانين، مجموعه‌اي را تشكيل مي‌دهد كه قوام نظام جمهوري اسلامي به آنست.
با اين نگاه اگر با انتخابات رياست جمهوري مواجه شويم، چند نكته بايد توسط مردم و نامزدهاي رياست جمهوري رعايت شود.
آنچه مردم بايد رعايت كنند اينست كه پشتوانه اصلي نظام جمهوري اسلامي حضور آنها در صحنه است. بنابر اين، در انتخابات بايد مردم حضور داشته باشند تا ناظران جهاني مثل گذشته احساس كنند نظام جمهوري اسلامي از پشتوانه مردمي برخوردار است.
حضور در پاي صندوق‌هاي رأي به معناي اعلام رضايت از عملكرد مسئولين و انكار مشكلات و حتي ايرادها و نقص‌هاي موجود در خود انتخابات نيست، بلكه به معناي تأييد اصل نظام و نوعي پيام دادن به دشمنان ملت ايران است كه با اين ملت و با نظام حكومتي منتخب ملت خصومت دارند. مردم با شركت در انتخابات، همراهي خود با نظام جمهوري اسلامي را نشان مي‌دهند و درعين حال به هر شكل كه قانون مجاز مي‌داند مطالبات بر حق خود را نيز پي مي‌گيرند.
نكته ديگري كه مردم بايد رعايت كنند تحت تأثير شعارهاي بي‌پشتوانه قرار نگرفتن و به سوي انتخاب صحيح رفتن است. بزرگ‌ترين دشمن داخلي مردم و انقلاب و نظام اكنون تفكر افراطي است. اين، همان تفكري است كه در سال‌هاي اخير كشور را دچار مشكلات زيادي در زمينه‌هاي مختلف اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و سياست خارجي كرده است. اين روزها حتي اصولگراترين نامزدهاي رياست جمهوري نيز با صراحت از وضعيت موجود كشور در همين زمينه‌ها به ويژه اقتصادي و سياست خارجي اعلام نارضايتي مي‌كنند و به مردم وعده مي‌دهند اگر رئيس‌جمهور شوند حل اين مشكلات را در اولويت كاري خود قرار خواهند داد. اين اظهارات، روشن‌ترين سند براي ناكامي تفكر افراطي در اداره كشور است و به همين دليل افرادي كه از تبليغاتشان پيداست قرار است همين سياست را ادامه بدهند شايستگي دردست گرفتن زمام امور اجرائي كشور را ندارند. مردم بايد در انتخاب خود حداقل دو ويژگي را براي نامزدها در نظر بگيرند؛ اعتدال و فراجناحي بودن.
عدم كارائي جناح‌ها براي اداره كشور در طول ۱۶ سال گذشته به روشني ثابت گرديده و جامعه از رهگذر ناكارآمدي دو جناح مطرح كشور متحمل ضربه‌هاي اساسي شده است. اين واقعيت غيرقابل انكار نشان مي‌دهد كشور اكنون به يك دولت فراجناحي نيازمند است، دولتي كه مظهر وحدت ملي باشد و نيروهاي كارآمد، با تجربه و معتدل از تمام سليقه‌ها در آن حضور داشته باشند. اين واقعيت را بايد بپذيريم كه امروز ايران در شرايطي قرار دارد كه بيش از اين نمي‌تواند متحمل منازعات و انحصارطلبي‌ها و افراط گرائي‌ها باشد. اين روش‌ها امتحان خود را پس داده‌اند و زيانبار بودن آنها به اثبات رسيده و بر همگان آشكار شده است.
نامزدهاي رياست جمهوري هم كه اين روزها بشدت سرگرم تبليغ از خود هستند، بايد نكاتي را رعايت كنند كه در رأس آنها اخلاق مداري در گفتار و پرهيز از برملا كردن اسرار نظام است.
متأسفانه در مناظره سياسي نامزدها و بعضي اظهارات آنها در سخنراني‌ها بي‌توجهي به اين دو نكته كاملاً مشهود بود. اينكه يكي از نامزدهاي رياست جمهوري براي اثبات خود و يا رفع شبهاتي كه درباره عملكردهاي او به افكارعمومي راه يافته تلاش كند با متهم ساختن ديگري به برخوردهاي خشن با مردم يا بي‌اعتنائي به حقوق آنان، رقيب خود را متهم كند، علاوه بر اينكه راه به جائي نخواهد برد، دچار ضربه‌هاي سنگين‌تري نيز خواهد شد كه عكس آنچه در نظر داشته عايد او مي‌كند. مهم‌تر اينكه با استفاده از اطلاعات سري نظام در مسائل مهمي همچون پرونده هسته اي، بعضي از نامزدها درصدد تخطئه رقباي خود بر مي‌آيند و از اين طريق دشمن را هوشيار مي‌كنند! اين روش، حتي اگر كارآمد باشد و براي كسي كه به آن متوسل مي‌شود رأي آور هم باشد، برخلاف مصالح كشور و منافع ملي است. اينكه فردي به عنوان نامزد رياست جمهوري بدون آنكه درباره يك نقل قول تحقيق كند آن را به نامزد ديگر نسبت بدهد و سخن او از تلويزيون براي ميليون‌ها بيننده پخش شود و بعد از چند لحظه معلوم شود نسبت نادرستي است و اصولاً مطلب چيز ديگر بوده است، نه زيبنده كسي است كه مي‌خواهد مسئول اول اجرائي كشور شود و نه خوشايند مردمي است كه مي‌خواهند با شنيدن سخنان نامزدها به انتخاب درست برسند. توسل به چنين روش‌هائي در كشورهاي غربي و در جوامع غيراسلامي شايد متداول و بي‌مشكل باشد ولي در جامعه اسلامي به ويژه جامعه‌اي كه با يك نظام اسلامي اداره مي‌شود بهيچوجه قابل قبول نيست.
در تبليغات انتخاباتي به ويژه انتخابات رياست جمهوري، اخلاق بايد حرف اول را بزند. كسي كه براي جلب آراء مردم به شيوه‌هاي غيراخلاقي متوسل شود و يا از اطلاعات سري نظام خرج كند، قطعاً در مسند رياست جمهوري فرد قابل اعتمادي نخواهد بود. رئيس‌جمهور بايد مروج اخلاق باشد و مصالح نظام و منافع ملي را بر منافع خود ترجيح بدهد. كسي كه اين ويژگي‌ها را نداشته باشد نه تنها نمي‌تواند براي حفاظت از نظام جمهوري اسلامي كاري از پيش ببرد بلكه جامعه را به سوي بداخلاقي سوق خواهد داد و به اعتبار نظام لطمه وارد خواهد ساخت.
انتخابات رياست جمهوري، كه مظهر حضور مردم براي انتخاب شخص اول اجرائي كشور است، بايد عامل تقويت نظام جمهوري اسلامي باشد. برآيند اين حركت مردمي نيز بايد انتخاب فردي باشد كه حضور او در اين مسند به تقويت نظام بيانجامد. بدين ترتيب، هم مردم و هم نامزدهاي رياست جمهوري براي حفاظت از نظام مسئوليت‌هاي سنگيني برعهده دارند كه روزهاي آينده زمان انجام آنهاست.