خودشکن، آيينه شکستن خطاست

پرده اول: به گزارش مرداد 95 توسط موسسه «تحقيقات حکومتداري بازل» مولفه‌هاي مختلف سياسي و مالي در 149 کشور جهان بررسي شد. براساس «شاخص ضد پولشويي»، ايران و افغانستان و تاجيکستان، به ترتيب در رده‌هاي اول تا سوم قرار گرفتند. 
پرده دوم: پرونده‌هاي موجود از ارديبهشت 91 تا 97، با وجود 145 پرونده، حدود 14 هزار ميليارد تومان، فرار مالياتي صرفا از طريق ساز و کارهاي مبارزه با پولشويي، شناسايي و کشف شده و آمار مربوط به پولشويي باندهاي قاچاق مواد مخدر نيز آماري تکان دهنده است! 
پرده سوم: ايران جهت پيوستن به کنوانسيون مقابله با تامين مالي تروريسم، نياز به تصويب لوايح چهارگانه دولت، مربوط به (FATF) دارد. 
پرده چهارم: علي‌رغم همه انتقاداتي که هست و البته از نوع منصفانه‌اش در تضارب آرا و عقايد، بايد هم باشد چون از لوازم زندگي سياسي و بلوغ فکري است، محمدجواد ظريف، خبرهترين، درس خواندهترين و کارآمدترين وزير دستگاه سياستگذاري نظام در اين چهار دهه انقلاب بوده است و بر اين امر، دوست و دشمن اذعان دارند و به همين علت بارها مورد تحسين عارف و عامي و عالي و داني چه دوست و از بزرگان نظام و چه دشمن آن سوي آب قرار گرفته است. وي کسي است که سياست مدار کهنه کار و شاخص تاثيرگذار آمريکا، «هنري کي سينجر» دشمن دانايش خطاب کرده است. 
پرده پنجم: موضوع پولشويي و انتقاد وزير امور خارجه از آن نه تنها تازگي ندارد بلکه وزيري از وزيران حاضر هم پيش از اين مطرح کرده بود که در جمعي وادار شد بگويد که زمين گرد نيست و نمی‌گردد، و اين پولشويي، شواهدش و مستندات مستدل آن بر همه اهل نظر مدلل و مبرهن است، بنابراين کساني که نفي می‌کنند يا از متن و بطن قضايايي بيخبر و گرفتار خوشباوري‌اند و يا منافع و مصالحي شخصي دارند رشته‌شان متصل است به پيامکي‌ها و تهديدها. وگرنه دليلي براي خروشيدن و توهم سياهنمايي نيست و انسان واقع‌گرا بنا به شرع و منطق، واقعيت‌هاي موجود را نفي نمی‌کند. 
پرده ششم: در روزگار بازگشت تحريم‌ها و فشارهاي بيش از حد ترامپ و دار و دسته‌اش و درهم ريختگي ما و اوضاع اقتصادي، از ناحيه «محور شرور» اشتباهات فاحش و غيرقابل جبراني روي داد که می‌توانستيم و می‌توانيم و بايد هم بهترين ميوه‌ها را بچينيم اما چون در داخل با خود آشتي نيستيم و گروه قليل و «دلواپس» معرکه گردانند، نمی‌گذارند تا کفه حقانيت ما سنگين باشد و هژموني منطقه‌اي ما کامل و غيرقابل انکار گردد. 
در ادامه سخن، اول اشتباه راهبردي و تروريستي رژيم صهيونيستي در غزه و واکنش سريع غزه فقير، آواره و محاصره شده آنچنان غير منتظره بود زيرا که عبور موشک‌هايش از گنبد آهنين سرزمين‌هاي اشغالي و شهرک‌هاي غصبي را به وحشت انداخت و دولت نتانياهو را آن چنان منفعل ساخت که «ليبرمن» وزير جنگش راه خود را از دولت جدا کرد. 
دوم، قتل فجيع جمال خاشقچي و بهره‌برداري درست ترکيه از اين خطاي مسلم و ضعف غير قابل تصور و انفعال پادشاه و وليعهد سعودي، حاميان اين رژيم منحط را از حمايت پشيمان ساخت و پيامدهايي داشت و دارد که به آينده می‌سپاريم  اما ما نتوانستيم در اين ميدان مساعد اسب بتازيم. 
و سوم زمينگير شدن ائتلاف سعودي – آمريکايي در بندر حديده و تلفات سنگين آنها با پيشرفته‌ترين سلاح‌هاي آمريکايي در مقابل گرسنه‌ترين و فقيرترين و قحطي‌زده‌ترين مردم يمن. اما می‌دانيد چرا نمی‌توانيم و نتوانستيم از اين اغتنام فرصت، بهترين بهره‌برداري‌ها را داشته باشيم و همان کاري را بکنيم که دولت اردوغان کرد، براي اينکه به جاي تقويت و تضاعف روحيه دستگاه ديپلماسي کشور، وزيرش را به علت واقع‌نگري به استيضاح تهديد می‌کنيم و به شوراي امنيت ملي می‌سپاريمش و در اين راه عوام را آن چنان به ميدان می‌آوريم تا خواص خيالشان از هر جانبي آسوده باشد و حق به جانبشان بداند وگرنه شفافسازي و همه امور در زير ذره بين بودن از منويات رهبري است و هر چه هم آسيب ديد‌ه‌ايم از همين کارهاي پشت پرده و عدم شفافيت و نقدناپذيري است. به علت اينکه هر دهاني را که به نقد گشوده شد بستيم و هر زباني به حق گفت، او را به اتهامي منسوب کرديم. در حالي که واقعيت امر، بسيار روشن‌تر و بديهي‌تر از اين حرف و حديث‌هاست. دشمن در زمينه پولشويي، بحثي دارد و بر ما هزينه تحميل می‌کند، کمک کنيم تا مسائل براي همه روشن شود تا توپ در زمين دشمن باشد و صدق ما بر او مسلم شود اما اين کاري که می‌خواهيم با ظريف بکنيم، آب به آسياب دشمن ريختن، با او يار شدن و در زمين او بازي کردن عليه مصالح و منافع ملت ماست چرا بعد از چهل سال مرور تجربي نمی‌خواهيم به نتيجه برسيم و بدانيم که خودشکني بهتر از آينه شکستن است.