سخنرانیهای اصلاح طلبان چرا لغو می شود؟

از همان پنج شنبه ی معروفی که آن تجمعِ غیر قانونیِ دلواپسانه به هنگام برگزاری همایش اصلاح طلبان ورامین رخ داد، پیش بینی می شد که این قصه سر دراز دارد. داستانی که نویسندگان آن بازندگان از پیش تعیین شده ی دو انتخابات مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان هستند و شخصیت های مثبت این داستان ضعیف را ، به زعم نویسندگانش، عده‌ای دلواپسِ لنگه کفش به دستِ در حال هوار کشیدن تشکیل می‌دهند که هربار در یکی از شهرهای ایران به ابراز دلواپسی هایشان می پردازند و شخصیت‌های منفی هم شامل اصلاح طلبانی می شود که اتفاقا از دید آحاد ملت ایران بسیار هم مثبت و محبوب هستند.نکته جالب این قصه بی سر و ته آن است که اتفاقاتی چون هجمه، ایجاد مزاحمت، تهدید و ... در هر فصل آن باز پخش می شود و آن را به یک داستان لوث و تکراری مبدل می‌کند که گویی تنها برای خود دلواپسان نوشته شده است و تنها خوانندگانش هم خود آنها هستند. ماجرای آخرین فصلی که نویسندگان دلواپس این قصه کش دارِ بی سر و ته به رشته تحریر درآورده‌اند، این‌بار در اندیمشک روی داده است و دلواپسان موفق شده اند یک همایش دیگر اصلاح‌طلبان را بر هم بزنند.

سنگ پای قزوین شرمسار شد!

تنها به فاصله سه روز پس از آخرین دسته گلی که نیروهای خودسر در ورامین به آب دادند و به دنبال برهم زدن همایشی بودند که سخنران آن حجت الاسلام موسوی لاری، وزیر کشور دولت اصلاحات بود، این بار شهر اندیمشکِ استان خوزستان میزبان این مهمانان ناخوانده بد یمن به هنگام سخنرانی مصطفی کواکبیان، دبیر کل حزب مردم سالاری بود که با تجمع تعدادی از این مهمانان لباس شخصی پوشیده، در مقابل فرمانداری اندیمشک مراسم سخنرانی کواکبیان لغو شد. این مراسم قرار بود ساعت ۱۹ روز شنبه، در تالار فرهنگ اندیمشک برگزار شود. اما آنچه به شدت رخ می نماید و به همان شدت هم در ذوق می زند، آن است که این نیروهای تندرو و دلواپس تهدید کردند! اگر مراسم لغو نشود، احتمال دارد حادثه‌ای مشابه حادثه شیراز رخ دهد و بدین ترتیب سنگ پای قزوین را در برابر این تهدید، شرمسار و سرافکنده نمودند! تهدید کنندگان حاضر در اندیمشک به گونه‌ای رفتار کردند که انگار تا الان لطف کرده اند و کسی را با ابزارهای ابراز دلواپسی شان مورد ضرب و شتم قرار نداده‌اند! و به قول خودشان همان رفتاری را پیش نگرفتند که وقتی علی مطهری در هجدهم اسفندماه سال گذشته، فرودگاه شیراز را به قصد ایراد سخنرانی در دانشگاه شیراز ترک می کرد به سمت خودروی وی هجوم بردند و این نماینده مجلس و راننده اتومبیل را کتک زدند! اما از آن جایی که ذهن های این نیروهای خودسر از افکار دلواپسانه انباشته شده است دیگر در ذهن هایشان جای خالی برای تفکر منطقی ندارند و نسبت به یک نکته مهم بی توجه هستند که این روزها حمله‌کنندگان به علی مطهری در حال عجز و لابه هستند تا شاید او آنها را ببخشد و بتوانند از مجازاتی که انتظارشان را می‌کشند، رهایی یابند. یک گمانه زنی که نسبت به این گستاخی های دلواپسان می توان کرد این است که شاید هم این جماعت واقعا پشت‌شان به خیال خودشان به جایی گرم است و دلشان قرص، که به این راحتی مراسم لغو می کنند و تهدید می نمایند و هر بلایی هم که می‌خواهند بر سر اصلاح طلبان می آورند.

عبور تجمعات دلواپسانه از تعداد انگشتان یک دست

انتخابات مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان زنگ خطر خود را در گوش‌های برخی دلواپسان به صدا درآورده است و کلونی‌های این جماعت را در سراسر کشور از حالت منفعل و راکد خارج کرده و آنها را به جوش و خروش واداشته است و حالا خبرهایی می‌رسد مبنی بر اینکه دلواپسان در جایی به صورت غیرقانونی تجمع کرده‌اند، آسایش مردم را مختل نموده‌اند و نظم و امنیت را برهم زده‌اند، منتشر نشود. در اینجاست که باید علت وقوع این حوادث را جستجو کرد و پرسید که چرا واقعا نهادی از دولت در مقابل این تجمعات غیرقانونی که بر علیه اصلاح طلبان رخ می دهد، نمی ایستد. چرا که از یک طرف وزارت کشور مجوزهای لازم را برای نشست ها و همایش های اصلاح طلبان صادر می کند و از طرف دیگر هیچ ساز و کار معینی برای جلوگیری از وقوع این حوادث وجود ندارد و وزارت کشور هم فقط بیانیه می‌دهد و دستور مقابله! هنوز جوهر قولی که سه روز پیش قائم مقام وزارت کشور در گفتگو با «آفتاب یزد» به اصلاح طلبان داده بود، مبنی بر این که وزارت کشور بعد از حادثه ورامین با برقراری نظم و امنیت از رخ دادن حوادثی مشابه با حادثه ورامین جلوگیری می کند، بر روی کاغذ خشک نشده بود که دلواپسان در اندیمشک تجمع کردند و مانع برگزاری همایش اصلاح طلبان شدند.

با این حال محمد حسین مقیمی، رئیس ستاد انتخابات کشور، در دیدار با نماینده ولی‌فقیه در استان سمنان و امام جمعه این شهر روز گذشته ، با انتقاد از برهم‌زدن جلسات و نشست‌های سیاسی مجوزدار، اظهار کرد:« وزارت کشور با برهم‌زنندگان این جلسات از راه قانونی برخورد می‌کند.» اما محمدرضا رحمانی فضلی، وزیر کشور، شامگاه روز شنبه در یک گفتگوی تلویزیونی با بیان اینکه در طول مدت بیش از دو سالی که در وزارت کشور هستم شاید روزی 100 اجتماع در کشور برگزار می شود اظهار داشت: «در این مدت حتی به اندازه تعداد انگشتان یک دست مشکل نداشتیم و با مشکلات ایجاد شده توانستیم به خوبی برخورد کنیم.» که البته باید به وزیر کشور یادآوری کرد که تعداد دفعات برگزاری این تجمعات غیر قانونیِ دلواپسانه در حال عبور از تعداد انگشتان یک دست است و قطعا خود آقای وزیر هم نیک می داند که تعداد این حوادث هرچه به انتخابات های پیش رو نزدیک تر می شویم، افزایش می یابد.

مبارزه با برهم زنندگان، ملزوم یک عزم عمومی است

بسیاری از اصلاح طلبان شاخص بر این باورند که عزم وزارت کشور برای مبارزه با برهم زنندگان تجمعات غیر قانونی جزم است اما این وزارتخانه قدرت مبارزه و مقابله با این افراد را ندارد. به طوری که عبدالله ناصری ، عضو شورای سیاست گذاری اصلاح طلبان، به خبرنگار «آفتاب یزد» گفت: « واقعیت این است که این گره به دست وزیر کشور باز نمی‌شود تا زمانی که آن اراده قوی وجود نداشته باشد، اتفاقی نمی‌افتد. در یک کلام، بستن پرونده حرکت‌های خودسرانه در این مملکت شبیه پرونده مذاکرات هسته‌ای و برجام است و نیازمند یک عزم و اراده جدی است.» از همین روی دور از انصاف است که به وزارت کشور دولت روحانی خرده بگیریم که چرا ساز و کار مشخصی برای جمع کردن بساط دلواپسان نداردو آنچه مبرهن است این است که کلید این قفل در دستان حسن روحانی وجود خارجی ندارد و سایر نهادها باید همت کنند و برای مبارزه با این دلواپسان بپاخیزند.

دفعه بعد نوبت کدام اصلاح طلب است؟

مشخص نیست قرعه فال این دلواپسان تجمع کننده و تهدید کننده دفعه بعد به نام کدام چهره اصلاح طلب زده شود. اما از قرار معلوم این حوادث تا دو انتخابات اسفندماه مبدل به شتری شده است که در مقابل درب محل برگزاری همایش یکی‌از اصلاح طلبان می‌خوابد! اما آنچه مبرهن است این است که دلواپسان، بد ابزاری را برای ابراز دلواپسی هایشان برگزیده اند. تهدید به بهم زدن و تجمعات غیرقانونی‌شان مهری تاییدی است بر حقانیت اصلاح طلبانی که این روزها به‌شدت محدود شده اند و امنیت‌شان به خطر افتاده است. افکار عمومی نیز این مهم را به‌خوبی می‌داند و در راستای همین امر هم به پای صندوق های رای خواهد آمد و آینده ی مجلس دهم را به گونه ای رقم خواهد زد که نمایندگانی روی کار بیایند که اگر حتی توان مقابله با نیروهای خودسر را که سالیان سال است در کشور ریشه دوانده‌اند نداشته باشند، حداقل خودشان دلگرمی این گروه را برعهده نگیرند و گروه‌های فشار را به اغتشاش گری ترغیب نکنند.

منبع : روزنامه آفتاب یزد