خداداد خنجری از مشاهیر نامی زرتشتی یزد

«حسین مسرت» در گفتوگو با خبرنگار ایسنا ضمن بیان این که زنده‌یاد «خداداد خنجری» از بس گمنام بود، بسیاری از یزدیان او را نمی‌شناسند، تصریح کرد: خنجری از زرتشتیان نیک‌منش یزد بود که در سال 1324 خورشیدی در محلّۀ خرّمشاه یزد به دنیا آمد و تحصیلات را در همان خرّمشاه و در دبستان خدادادی به پایان برد و از همان وقت، استعداد خودش را نشان داد.
وی افزود: این فرهیخته‌ی یزدی که همیشه شاگرد زبده‌ای بود، تا دیپلم در یزد ماند و بعد از این که در دانشسرای راهنمایی یزد و اصفهان تحصیل کرد، فوق دیپلم ریاضی را گرفت و دانشنامۀ ریاضی خودش را از دانشگاه پلی تکنیک تهران دریافت کرد.
مسرت با اشاره به این که خنجری در سال 1359 ازدواج کرد و سه فرزند ممتاز و برومند از او برجای مانده است، خاطرنشان کرد: متاسفانه وی بنا به عارضۀ پزشکی که پیدا کرد و به سرطان دچار شد، عمر کوتاهی داشت ولی با این‌ که قبل از درگذشت می‌دانست که سرطان دارد، همیشه با روحیه و بانشاط بود و مردم از روحیۀ این معلّم شکیبا تعجّب می‌کردند.
وی در ادامه از خدمات فرهنگی مرحوم خداداد خنجری به تشکیل کلاس‌های دینی برای هم‌کیشانش و دیگری بنیان کتابخانه ناهید در خرّمشاه اشاره و عنوان کرد: تقریباً بیشتر کسانی که در زمینۀ پیشینه و بناهایی زرتشتیان یزد کار می‌کردند، از محضر پرفیض او استفاده می‌کردند.
این پژوهشگر فرهنگ عامه یزد مقالات مرحوم خنجری که در مجلات چیستا، هوخت، فروهر و مجموعۀ مقالات او در کنگرۀ تحقیقات ایرانی را گواه خدمات فرهنگی‌اش ذکر کرد و گفت: خوشبختانه خنجری در سال‌های پایانی زندگی خود  همانطور که گفته شد؛ چون از سرانجام زندگی خود خبر داشت، موفّق به چاپ سه کتاب به نام‌های «آتش و آتشکده»، «چهل ستاره از کهکشان اندیشۀ زرتشت» و «بینش زرتشت» شد ولی روزگار امانش نداد تا آن کار بزرگ خود را به نام «فرهنگ زرتشتیان یزد»  به پایان برساند.
مسرت یاداور شد: نکتۀ گفتنی درباره روانشاد خنجری، منش و کردار او بود به طوری که بسیار مهربان بود، به هم‌کیشان و همسایگان خود بسیار کمک می‌کرد و بدون  این که کسی بفهمد، مخفیانه بیشترین کمک‌ها را به مردم‌ها می‌رساند و واقعاً به سه پیام پیامبر خود یعنی پیام‌های گفتار نیک، پندار نیک و کردار نیک معتقد بود.
وی از دیگر ویژگی‌های خنجری را چنین بیان کرد: او دانش‌آموزان بی‌بضاعت را به رایگان درس می‌داد، وقت‌شناس و شکیبا بود و بسیاری از مشکلات بچه‌ها را خودش حل می‌کرد و همین باعث شد روزی که مراسم بزرگداشت او برگزار شد، تمام دانش‌آموزان مسلمان و زرتشتی او شرکت کردند و مسلمانان برای او فاتحه و زرتشتیان نیز بنا بر سنت خودشان برایش ایراد دعا کردند.