آيا صعود با وينگادا ممکن است ؟

با استفاده از آمار تیم‌های آسیایی راه یافته به المپیک در سه دوره اخیر سعی کرده است که تحلیلی از شرایط این تیم‌ها به دست آورد و میانگین‌های کسب شده را با عملکرد تیم المپیک ایران به همراه وینگادا مقایسه نماید :

مربیان تیم های صعود کننده :

المپیک ۲۰۰۴ آتن :
کشور نام سرمربی ملیت سرمربی سابقه حضور در تیم ملی
عراق عدنان حمد
عراق مربی تیم ملی ـ سرمربی زیر ۲۰سال
ژاپن ماساکونی باماموتو
ژاپن سرمربی زیر ۲۰ سال
کره جنوبی
کیم هوگون
کره جنوبی
مربی تیم المپیک

المپیک ۲۰۰۸ پکن :
کشور
نام سرمربی
ملیت سرمربی
سابقه حضور در تیم ملی
استرالیا گراهام آرنولد
استرالیا مربی تیم ملی
ژاپن یاسوهاری سوریماچی
ژاپن سرمربی تیم باشگاهی
کره جنوبی
پارک سونگ وا
کره جنوبی
سرمربی تیم ملی زیر ۲۰ سال

المپیک ۲۰۱۲ لندن :
کشور
نام سرمربی
ملیت سرمربی
سابقه حضور در تیم ملی
امارات علی مهدی
امارات مربی تیم ملی ـ سرمربی تیم زیر ۲۰سال
ژاپن تاکاشی سکیزوکا
ژاپن سرمربی تیم باشگاهی
کره جنوبی
هونگ میونگ بو
کره جنوبی
مربی تیم ملی ـ سرمربی زیر ۲۰ سال

- در تحلیل ملیت و سوابق سرمربی ها می تواند به ۲ نکته مهم رسید :
۱- هر ۹ سرمربی موفق ، بومی بودند. دلیل موفقیت سرمربیان بومی را می توان در شرایط سنی خاص بازیکنان تیم المپیک یافت. بازیکنان جوان که نیازمند مربیانی هستند که با فرهنگ آنها آشنایی داشته باشند و بتواند با آنها ارتباط مثبت برقرار نماید.
البته تجربه هایی مانند محمد مایلی کهن بعنوان مربی بومی نتوانست موجب موفقیت تیم المپیک گردد ولی فراموش نکنید که عدم ایجاد ارتباط مثبت با بازیکنان جوان و امروزی از مشکلات مربیانی چون مایلی کهن و یا غلام پیروانی است .

۲- تنها دو مربی در جمع این ۹ مربی حضور دارنند که سابقه حضور در تیم های ملی را بعنوان سرمربی ، مربی و آنالیزور ندارند.
دلیل این امر مشخص است. چالش ها و مشکلات تیم ملی بخصوص در رده پایه ، کاملا متفاوت از تیم های باشگاهی است. حضور در کادر فنی تیم های ملی بخصوص تیم ملی و المپیک می تواند به سرمربی کمک نماید که در برنامه ریزی تیم المپیک ، چالش های پیش رو با فدراسیون ، باشگاه ها . بازیکنان را در نظر داشته باشد.
استراتژی ها ، تاکتیک ها و برنامه تمرینی در تیم ملی هم متفاوت از رده باشگاهی است و به همین تجربه حضور در کادر فنی تیم های ملی می تواند امتیاز مناسبی برای انتخاب سرمربی تیم المپیک باشد.

عملکرد فنی تیم های صعود کرده:

المپیک ۲۰۰۴ آتن :
کشور میانگین امتیاز میانگین گل زده میانگین گل خورده
عراق
۱.۶ ۱.۶ ۱.۱
ژاپن ۲.۴ ۲.۴ ۰.۲
کره ۳ ۱.۵ ۰

المپیک ۲۰۰۸ پکن :
کشور
میانگین امتیاز
میانگین گل زده
میانگین گل خورده
استرالیا ۱.۹ ۱.۵ ۰.۴
ژاپن ۲.۴ ۲.۸ ۰.۳
کره جنوبی
۲.۲ ۱.۲ ۰.۳

المپیک ۲۰۱۲ لندن :
کشور
میانگین امتیاز
میانگین گل زده
میانگین گل خورده
امارات
۲.۴ ۲ ۰.۴
کره جنوبی
۲ ۱.۵ ۰.۵
ژاپن ۲.۲۵ ۲.۱ ۰.۷

مسابقات قهرمانی آسیا زیر ۲۲ سال (عمان ۲۰۱۳):
رتبه کشور میانگین امتیاز میانگین گل زده میانگین گل خورده
اول
عراق ۳ ۱.۵ ۰.۳
دوم عربستان ۲ ۱.۵ ۱.۲
سوم اردن ۱ ۱.۷ ۰.۸

تیم میانگین امتیاز میانگین گل زده میانگین گل خورده
المپیک ایران (وینگادا)
۰.۷ ۰.۷ ۱.۳
میانیگین تیم های صعود کرده
۲.۳ ۱.۷ ۰.۵
حداقل ثبت شده برای صعود
۱.۶ ۱.۲ ۱.۲

- آمار تیم وینگادا همین امروز آینه ای از نتایج احتمالی تیم المپیک در مسابقات زیر ۲۲ سال آسیا است . تیمی که هنوز نبرده است ، آمار گل زنی پایینی دارد و مهمتر از آن در هر دیدار بیش از ۱ گل دریافت می کند، شانس بالایی نخواهد داشت.
آمار تیم وینگادا حتی به ۵۰% میانگین های ثبت شده توسط تیم های صعود کرده به المپیک هم نمی رسد.

- کیفیت تیم المپیک نا امید کننده است ، چه در اینچئون با استفاده از ۷ ستاره لیگ برتری و چه در بازیهای دوستانه با استفاده از بازیکنان زیر ۲۱ سال . آنهایی که دیدارهای دوستانه این تیم را دنبال کرده اند اعتقاد دارنند وینگادا نتوانسته است به ثبات در این تیم برسد، تغییرات سیستمی و بازیکنان در دیدارهای مختلف آنهم پس از چندین اردوی آماده سازی و ۵ دیدار دوستانه بین المللی بیانگر عدم تمرکز وینگادای پرتغالی است .

حالا سوال اساسی اینجاست: فدراسیون فوتبال، کمیته جوانان و کمیته فنی به امید چه معجزه‌ای از وینگادا نشسته است که پس از شکست‌های پیاپی، هیچ تصمیمی برای تغییر ۳ مربی پرتغالی این تیم ندارد؟