- خوراکی ها رکورد دار تورم در فروردین ماه
- آزار زنان در مراسم ترحیم؛ متهم به مادرمرده هم رحم نکرد
- چرا به وکیل نیاز داریم
- بازار مسکن سیاه پوش شد / رونمایی از شاهکار جدید دولت
- عملیات پیچیده ایران در جهان طنین انداخته است
- گوشت آفریقایی و تانزانیایی در راه است/ جزییات
- از سنت پترزبورگ به خلیج فارس؛ پیروز بزرگ جنگ اوکراین کیست؟
- مردم گوشت نمی‌خریدند، حالا شیر و ماست هم نمی‌خرند؛ چرا؟
- موج جدید حملات صهیونیست ها علیه ایران با حمایت واشنگتن
- کدام نواحی ایران در معرض خشکسالی شدید هستند؟
چهارشنبه ۱ خرداد ۱۳۹۲ ساعت ۱۷:۰۱
آیا نامه‌های علنی 92 کار تنها نامه غیرعلنی 84 را خواهند کرد؟
نامه‌هایی برای تکرار تاریخ
بعید نیست در کنار این نامه‌های علنی، نامه‌هایی غیرعلنی نیز نوشته شده باشد. به هر حال فضای سیاسی کشور در روزهای آتی ارتباط مستقیم با نتیجه این نامه‌نگاری‌های خواهد داشت. سال 92 تفاوت‌های بنیادینی با سال 84 یافته است، آیا این چند نامه علنی، کار آن یک نامه غیرعلنی را خواهند کرد؟
با گذشت هشت سال از انتخاباتی که برای نخستین بار با حکم حکومتی رهبر انقلاب دایره کاندیداها توسعه یافت، یک بار دیگر این درخواست از سوی برخی فعالان سیاسی و چهره‌های شاخص طرح شده است.
در انتخابات سال 84، پس از رد صلاحیت مصطفی معین، غلامعلی حداد عادل، رئیس وقت مجلس شورای اسلامی به رهبر انقلاب نامه نوشت و پیشنهاد داد در صورت صلاحدید دایره کاندیداها توسعه پیدا کند. این نامه البته تا زمان پذیرش از سوی رهبر انقلاب علنی نشد، اما با گذشت کمتر از 24 ساعت از طرحش، منجر به تایید صلاحیت مصطفی معین و محسن مهرعلیزاده برای انتخابات ریاست جمهوری گردید.
بالا گرفتن زمزمه رد صلاحیت هاشمی رفسنجانی در انتخابات پیش روی ریاست جمهوری اما یک بار دیگر انگیزه نامه‌نگاری به رهبر انقلاب شد. نامه‌نگاری اما این بار پیش از اعلام اسامی نامزدهای تایید صلاحیت‌شده و به صورت علنی آغاز شد. نخستین کسی که این نامه را نگاشت، آیت الله محی‌الدین حائری شیرازی، نماینده مردم استان فارس در مجلس خبرگان و امام جمعه پیشین شیراز بود. او بدون اشاره‌‌ای صریح به نام کاندیدایی خاص، از رهبری خواست تا مانع از حذف چهره‌های شاخص از رقابت‌ها شود.
به عقیده وی باید این آیه قرآن به شورای نگهبان گوشزد می‌شد که چه بسا شما امری را دوست نداشته باشید و در آن خیر کثیر باشد.
برای خواندن متن کامل نامه، این‌جا را کلیک کنید.
اگرچه پیشینه حائری شیرازی در حمایت بی‌دریغ از دولت احمدی‌نژاد می‌توانست مانع از به وجود آمدن برخی سوءتفاهمات شود، با این حال خبرگزاری فارس این اقدام را برنتافت و در یادداشتی استدلال تایید صلاحیت برای افزایش مشارکت را استدلال فوتبالی خواند و خطاب به وی نوشت: «با این استدلال و ضمن احترام به ثبت نام کنندگان در انتخابات، اگر خواننده‌های لس آنجلسی و پاپ و هنرپیشه‌های پر طرفدار سینما احراز صلاحیت شوند، آیا انتخابات پر شورتری نخواهیم داشت؟»
با اعلام اسامی نامزدهای احراز صلاحیت شده و غیبت نام دو چهره سرشناس یعنی اکبر هاشمی و اسفندیار رحیم مشایی دور تازه‌ای از تلاشها برای توسل به حکم حکومتی آغاز شد. در یک سو محمود احمدی نژاد این اقدام را ظلم خواند و گفت در کشوری که ولی فقیه دارد ظلمی در این حد پذیرفتنی نیست. او گفت تا آخرین لحظه موضوع را از طریق رهبری پیگیری خواهد کرد.
برای خواندن متن کامل اظهارات احمدی نژاد این‌جا را کلیک کنید.
از سوی دیگر اما فرزند امام بود که با نامه‌نگاری به رهبری خواهان تایید صلاحیت هاشمی رفسنجانی با حکم حکومتی شد. زهرا مصطفوی که شخصیتی نزدیک به محافظه‌کاران خوانده میشود در نامه خود خاطره‌ای تا کنون ناگفته را بازگویی کرد و نوشت: «جدا شدن تدریجی شما از هم بزرگترین لطمه ایست که به انقلاب و نظام وارد میشود چنانچه امام همیشه میفرمودند: این دو وقتی با هم باشند خوبند.»
برای خواندن متن کامل نامه زهرا مصطفوی این‌جا را کلیک کنید.
علی مطهری نیز که از دعوت‌کنندگان جدی هاشمی رفسنجانی به کاندیداتوری بود و نتیجه غیبت وی را پایمال شدن خون شهید مطهری در کشور می‌دانست، عصر امروز با نگارش نامه‌ای خواهان تایید صلاحیت هاشمی با حکم حکومتی شد. مطهری که پیش‌تر احتمال رد صلاحیت هاشمی را بازی خطرناک شورای نگهبان خوانده بود در نامه خود نوشت: «حدس قوی دارم که اگر امام خمینی هم، به فرض حیات، با نام مستعار در انتخابات شرکت می کردند صلاحیت شان رد می شد چون ایشان هم گاهی انتقاداتی داشتند.»
به عقیده مطهری لزومی ندارد برای تایید صلاحیت هاشمی، رهبری در محذور تایید صلاحیت مشایی گرفتار شود، چرا که دومی انحرافی آشکار از تفکر اسلامی دارد.
برای خواندن متن کامل نامه علی مطهری این‌جا را کلیک کنید.
بعید نیست در کنار این نامه‌های علنی، نامه‌هایی غیرعلنی نیز نوشته شده باشد. به هر حال فضای سیاسی کشور در روزهای آتی ارتباط مستقیم با نتیجه این نامه‌نگاری‌های خواهد داشت. سال 92 تفاوت‌های بنیادینی با سال 84 یافته است، آیا این چند نامه علنی، کار آن یک نامه غیرعلنی را خواهند کرد؟
در انتخابات سال 84، پس از رد صلاحیت مصطفی معین، غلامعلی حداد عادل، رئیس وقت مجلس شورای اسلامی به رهبر انقلاب نامه نوشت و پیشنهاد داد در صورت صلاحدید دایره کاندیداها توسعه پیدا کند. این نامه البته تا زمان پذیرش از سوی رهبر انقلاب علنی نشد، اما با گذشت کمتر از 24 ساعت از طرحش، منجر به تایید صلاحیت مصطفی معین و محسن مهرعلیزاده برای انتخابات ریاست جمهوری گردید.
بالا گرفتن زمزمه رد صلاحیت هاشمی رفسنجانی در انتخابات پیش روی ریاست جمهوری اما یک بار دیگر انگیزه نامه‌نگاری به رهبر انقلاب شد. نامه‌نگاری اما این بار پیش از اعلام اسامی نامزدهای تایید صلاحیت‌شده و به صورت علنی آغاز شد. نخستین کسی که این نامه را نگاشت، آیت الله محی‌الدین حائری شیرازی، نماینده مردم استان فارس در مجلس خبرگان و امام جمعه پیشین شیراز بود. او بدون اشاره‌‌ای صریح به نام کاندیدایی خاص، از رهبری خواست تا مانع از حذف چهره‌های شاخص از رقابت‌ها شود.
به عقیده وی باید این آیه قرآن به شورای نگهبان گوشزد می‌شد که چه بسا شما امری را دوست نداشته باشید و در آن خیر کثیر باشد.
برای خواندن متن کامل نامه، این‌جا را کلیک کنید.
اگرچه پیشینه حائری شیرازی در حمایت بی‌دریغ از دولت احمدی‌نژاد می‌توانست مانع از به وجود آمدن برخی سوءتفاهمات شود، با این حال خبرگزاری فارس این اقدام را برنتافت و در یادداشتی استدلال تایید صلاحیت برای افزایش مشارکت را استدلال فوتبالی خواند و خطاب به وی نوشت: «با این استدلال و ضمن احترام به ثبت نام کنندگان در انتخابات، اگر خواننده‌های لس آنجلسی و پاپ و هنرپیشه‌های پر طرفدار سینما احراز صلاحیت شوند، آیا انتخابات پر شورتری نخواهیم داشت؟»
با اعلام اسامی نامزدهای احراز صلاحیت شده و غیبت نام دو چهره سرشناس یعنی اکبر هاشمی و اسفندیار رحیم مشایی دور تازه‌ای از تلاشها برای توسل به حکم حکومتی آغاز شد. در یک سو محمود احمدی نژاد این اقدام را ظلم خواند و گفت در کشوری که ولی فقیه دارد ظلمی در این حد پذیرفتنی نیست. او گفت تا آخرین لحظه موضوع را از طریق رهبری پیگیری خواهد کرد.
برای خواندن متن کامل اظهارات احمدی نژاد این‌جا را کلیک کنید.
از سوی دیگر اما فرزند امام بود که با نامه‌نگاری به رهبری خواهان تایید صلاحیت هاشمی رفسنجانی با حکم حکومتی شد. زهرا مصطفوی که شخصیتی نزدیک به محافظه‌کاران خوانده میشود در نامه خود خاطره‌ای تا کنون ناگفته را بازگویی کرد و نوشت: «جدا شدن تدریجی شما از هم بزرگترین لطمه ایست که به انقلاب و نظام وارد میشود چنانچه امام همیشه میفرمودند: این دو وقتی با هم باشند خوبند.»
برای خواندن متن کامل نامه زهرا مصطفوی این‌جا را کلیک کنید.
علی مطهری نیز که از دعوت‌کنندگان جدی هاشمی رفسنجانی به کاندیداتوری بود و نتیجه غیبت وی را پایمال شدن خون شهید مطهری در کشور می‌دانست، عصر امروز با نگارش نامه‌ای خواهان تایید صلاحیت هاشمی با حکم حکومتی شد. مطهری که پیش‌تر احتمال رد صلاحیت هاشمی را بازی خطرناک شورای نگهبان خوانده بود در نامه خود نوشت: «حدس قوی دارم که اگر امام خمینی هم، به فرض حیات، با نام مستعار در انتخابات شرکت می کردند صلاحیت شان رد می شد چون ایشان هم گاهی انتقاداتی داشتند.»
به عقیده مطهری لزومی ندارد برای تایید صلاحیت هاشمی، رهبری در محذور تایید صلاحیت مشایی گرفتار شود، چرا که دومی انحرافی آشکار از تفکر اسلامی دارد.
برای خواندن متن کامل نامه علی مطهری این‌جا را کلیک کنید.
بعید نیست در کنار این نامه‌های علنی، نامه‌هایی غیرعلنی نیز نوشته شده باشد. به هر حال فضای سیاسی کشور در روزهای آتی ارتباط مستقیم با نتیجه این نامه‌نگاری‌های خواهد داشت. سال 92 تفاوت‌های بنیادینی با سال 84 یافته است، آیا این چند نامه علنی، کار آن یک نامه غیرعلنی را خواهند کرد؟
کد مطلب: 30935
