ما نیازمند همراهی مردم هستیم و این همراهی زمانی است که عدالت اجتماعی در کشور حاکم شود

جعفر قادری عضو کمیسیون اقتصادی مجلس در گفتگو با فرارو ارزیابی خود از الزامات اقتصاد مقاومتی را چنین بیان کرد.

• همانطور که از نام این نوع برداشت و تلقی از اقتصاد مشخص است اقتصاد باید سمت و سویی پیدا کند که به تقویت مقاومت ما در برابر زیاده خواهی های نظام استکباری منجر شود و لازمه این تقویت مقاومت این است که ما استراتژی های رشد و توسعه را به گونه ای تدوین کنیم که عدالت اجتماعی در کنار رشد اقتصادی مورد توجه قرار بگیرد.

• ما نمی توانیم نسبت به عدالت بی تفاوت باشیم. ما نیاز به همراهی و همگامی با مردم داریم و این همگامی و همراهی در صورتی است که عدالت اجتماعی در کشور حاکم شود.

• دوم اینکه باید شرایط مشارکت هم جانبه مردم در فرایند رشد و توسعه را فراهم کنیم. یعنی به یک اقتصاد مردمی نیاز داریم. ممکن است بعضی از کشورها منابع زیرزمینی را بین مردم توزیع کنند اما زمینه را برای توانمندسازی مردم فراهم نکنند. اما ما نیاز داریم که مردم را توانمند کنیم و شرایطی فراهم کنیم که مردم با اتکا به توانمندی های خود بتوانند تولید کنند و در نتیجه کار خود سهیم باشند.

• باید حداقل ها را برای افراد فراهم کنیم؛ به گونه ای که زمینه برای بارور شدن استعدادها، خلاقیت ها و توانمندی ها فراهم شود. استراتژی های توسعه ما باید به گونه ای باشد که نیروی کار و سرمایه بومی از نهاده ها و منابع اولیه به خوبی استفاده کنند.

• در حقیقت نباید اینطور باشد که ما در بحبوحه های جنگ و درگیری وابسته به مواد اولیه، تکنولوژی و سرمایه خارجی باشیم که با کمترین تهدید و فشاری این مواد اولیه و سرمایه از دسترس ما خارج شود.

• ما نیاز به تکنولوژی های مبتنی بر دانش و دانش محور داریم که بتواند فاصله و شکاف ما با کشورهای پیشرفته را کم کرده و با توجه به شرایط روز استعدادهای ما را بارور کند.

• لازمه یک اقتصاد مقاومتی اتکا به دانش و دانایی و توانمندی های علمی است.

• ما در این شرایط نیاز داریم که بحث پدافمند غیرعامل را در کنار بحث های دفاعی به صورت جدی داشته باشیم.

• الگوهای ما باید تقویت کننده زمینه های دفاعی و تامین کننده نیازهای ضروری مانند بخش های کشاورزی و بخش بهداشت و درمان باشد. زیرا این بخش ها از حوزه هایی است که ممکن است مورد طمع دشمن قرار بگیرد و بخواهند برای ما مشکل ایجاد کنند.

• به همین شکل بحث اتکا به جهان سوم و کشورهایی که در هر صورت کنار ما خواهند بود می تواند این امکان را فراهم کند که هم ما به این کشورها کمک کنیم تا ظرفیت های آنها توسعه پیدا کند و هم بتوانیم از بازار مصرف و نیروی انسانی آنها در مواقع بحرانی استفاده کنیم.

• واردات ما باید بیشتر به سمت مواد اولیه و کالاهای سرمایه ای سوق داده شود و اگر آن کالاهایی که امکان تولید آن در داخل وجود دارد از خارج وارد شود اشتباه است و در حقیقت هدر دادن منابع و تضعیف مقاومت است.