بهارِ مجلس یازدهم

اخیراً آقای آقاتهرانی گفتند که اکثر نمایندگان مجلس یازدهم هیچ اطلاعی از مفاهیمی تخصصی مجلس مانند کمیسیون، فراکسیون، طرح و لایحه ندارند و هر شب از طریق برنامه  skyroom آموزش می بینند!
مقوله آموزش فی النفسه امری بنیادین و مطلوب است و بخش اعظمی از نارسایی های مدیریتی کشور محصول فقدان آموزش صحیح و مکانیزه ی مدیران کلان و میانی است  اما آموزش نمایندگان بعد از انتخابات از جنبه های بسیاری نمایانگر فرجام سیاسی نهادهای مهم مملکتی است. روندی معکوس! اول انتخاب می شوند و بعد البفای سیاست ورزی و فعالیت در مهمترین رکن قانونگذاری کشور پیگیری می شود! برای نمونه تصور کنید آموزش و پرورش بدون توجه به تخصص و کارایی، افرادی را برای معلمی انتخاب کند، سپس بعد از اینکه آنها را به کار گمارده است، به فکر آموزش مفاهیم بنیادین و روتین آنها بیفتد. طبیعتاً نهاد مذکور در عمل انجام شده قرار گرفته است و فرجام سیاستگذاری ها در آن هم مشخص است.
وقتی افرادی بدیهی ترین امور مربوط به یک تخصص را بلد نباشند، چگونه می توانند در جایگاهی قرار بگیرند که با سرنوشت یک ملت در ارتباط است؟ آن هم نهادی به اهمیت و ظرافت مجلس!
مجلس از دو زاویه نقشی فوق‌العاده حائز اهمیت دارد، یکی قانونگذاری و دیگری نظارت. ضعف در این دو مسأله به صورت اتوماتیک سایر جنبه های زندگی سیاسی و اجتماعی آحاد جامعه را تحت تأثیر قرار خواهد داد.
قانونگذاری مطلوب و پیشرفته مرهون سواد و تخصص، و نظارت نیز بسته به شهامت، جسارت و استقلال نمایندگان است.  با این شرایط، کمیت و کیفیت نمایندگان و وزن مجلس یازدهم در معادلات سیاسی کشور قابل تخمین است. سالی که نکوست از بهارش پیداست!