شکست غول تحریم با لبخند ظریف

ديپلماسي به عنوان ویترین رفتاری دولت ها در نگاه کشورهای دیگر محسوب می شود.سیاست خارجی عنصری است همه مسائل کشورها را تحت الشعاع خود قرار می دهد. دیپلماسی جمهوری اسلامی همواره دارای فراز و نشیب هایی بوده است و مردم ایران بیش از کشورهای دیگر ارزش عملکرد وزارت امورخارجه را درک می کنند.
به گزارش پایگاه خبری فریادگر، روحانی در آغاز کار خود در دولت یازدهم گفته بود که ما می توانیم با دنیا بدون دخالت دشمنان در امور کشور مذاکره کنیم و این مهم محقق شد. معجزه دیپلماسی دولت یازدهم با امضای تفاهم برجام و ضمانت قطعنامه شورای امنیت منجر به برچیده شدن تحریم های هسته ای و اشاعه ای ایران شد. روحانی همواره در مذاکرات می گفت که دنبال سیاست برد- برد و اعمال حقوق هسته ای است.
دیپلمات همیشه خندان اما انقلابی دولت یازدهم مردی است که با ظرافت اعضای شورای امنیت را همراه با آلمان پای میز مذاکره کشاند.آن آقایی که قطعنامه ها را کاغذپاره می خواند رفته بود اما همه می دانیم که ملت ایران چه بهای سنگینی برای دومینوی قطعنامه ها پرداخت. دولت تدبیر و امید که می دانست انزوای ایران تنها جیب کاسبان تحریم را پر می کند و ملت ایران بهای سنگین آن را می پردازند ؛ تمام همت خود را معطوف به شکست دیوار تحریم های خصمانه کرد.
روحانی گفته بود که می خواهیم تحریم ها و قراردادهای ظالمانه از کشورمان برداشته شود . امروز شاهدیم که در پایان راه دولت یازدهم ، تلاش های ظریف فرزندان انقلاب اسلامی تحت حمایت های مقام معظم رهبری ،دلسوزی نمایندگان مجلس شورای اسلامی و فراتر از همه اینها حمایت تمام قد مردم ایران اسلامی ، برجام به سرانجام رسید. در سایه انقلاب دیپلماتیک ظریف بود که پای 120 هیات خارجی به ایران گشوده شد.
واقعیت اینجاست که تهدید بزرگ جنگ و انزوا با تفاهم برجام تبدیل به فرصت شده است. تا پیش از برجام تمامی کشورهایی که پرونده آن‌ها در شورای امنیت سازمان ملل زیر فصل هفتم منشور قرار گرفته بود مورد تهاجم نظامی قرار گرفتند. برای نمونه می‌توان به سرنوشت کشورهای عراق و لیبی اشاره کرد.
جالب توجه این است که منتقدان دولت در قبال تفاهم برجام دچار سرگیجه شده اند؛ یکبار از برجام حمایت می کنند و به دنبال نقد کردن چک برجام هستند. در جایی دیگر در خفا از برجام تعبیر به ترکمنچای کرده و می گویند که انرژی هسته ای را داده ایم و گلابی گرفتیم. رویکرد پارادوکسیکال با تفاهم برجام اینجاست که برخی منتقدان نه از سردلسوزی برای جمهوری اسلامی ، بلکه برای اهداف حزبی به سیاست خارجی می پردازند.
روحانی در تفسیر سرگیجه برجامی در انتخابات ریاست جمهوری می گوید که «آنهایی از پشت به تیم مذاکره کننده و فرزندان انقلاب خنجر زدند امروز به دنبال برداشت میوه برجام هستند.» جالب ترین اتفاق این است که سعید جلیلی به عنوان منتقد سرسخت مذاکرات سوار در ایرباس برجامی راهی سفر شد تا علیه برجام موضع گیری کند.
واقعیت پسابرجام به این دولت و آن دولت ربطی ندارد. مذاکراتی که سالیانی به طول کشید و دیپلمات های کشورمان برای آن راه ها رفته بودند ، با تغییر تیم مذاکره کننده و ادبیات اعتدال در سیاست خارجی جمهوری اسلامی به نتیجه رسید.
فارغ از همه مرزبندی های چپ،راست ، بالا و پاریین ، واقعیت پسابرجام این است که امروز مجبور نیستیم روابط و مناسبات تجاری خود را با چین، هند و کشورهایی از این دست تهاتری یا با پول کشورهای طرف حساب انجام دهیم. واقعیت پسابرجام این است که امروز دیگر ناچار نیستیم که در حوزه حمل و نقل دریایی و بین المللی، به صورت پوششی از پرچم کشورهای دیگر استفاده کنیم. واقعیت پسابرجام این است که امروز جمهوری اسلامی ایران در مناقشات بین المللی و منطقه ای همچون مناقشه سوریه، عراق، یمن و افغانستان وجود دارد، جمهوری اسلامی ایران، از منظر بین المللی، ایران بیش از گذشته ایفای نقش می کند.
واقعیت پسابرجام موضوعی راهبردی است که به مزاج کاسبان تحریم و حصر ایران خوش می آمد ، آنها چشم دیدن ادامه دولت یازدهم را ندارند. همین چندماه پیش برخی در تهران دست به دعا برداشته بودند تا دونالد ترامپ به ریاست جمهوری آمریکا برگزیده شود و برجام را در کاخ سفید پاره کند. دیپلماسی متوازن ظریف و تعدد شرکای ایران در اتحادیه اروپایی ، روسیه و چین اتفاقی بود که رویای رئیس جمهوری جنگ طلب آمریکا را به کابوس واشنگتن تبدیل کرد.
انتخابی سخت در پیش است؛بازگشت به عقب بازگشت به راهی است که قطعنامه ها را کاغذپاره می خواند. با حضور ترامپ به عنوان رئیس جمهوری آمریکا،رژیم صهیونیستی و رژیم سعودی چشم انتظار تخطی ایران از برجام یا قطع روابط ایران با اتحادیه اروپایی هستند.
گزارش : علی ودایع