مسیر اشتباه در حل چالش آلودگی هوا

با شروع فصل سرما به تکرار اطلاع رسانی می شود که؛ با توجه به افزایش آلاینده‌های جوی و روند آلودگی هوا، فعالیت بدنی دانش‌آموزان در فضای باز مدارس تعطیل است. در حقیقت فاکتور نجات دهنده مسئولان شهری و کشوری از بار سنگین مسئولیت جسمی افراد در اثر آلودگی هوا در تعطیلی کلاس درس تربیت بدنی یا مدرسه خلاصه می شود.
جوامع در عصر دانایی و توانایی به سمتی پیش می روند که نشاط و شادابی در بین اقشار جامعه فروکش نکند و چه بسا دولتمردان می کوشند تا بیش از گذشته بر توان شادی ملت بیفزایند. در این میان برای ارتقای روحیه امید و نشاط کودکان و نوجوانان، سیاست های خاصی در نظر گرفته میشود تا هم در مدرسه و هم در خانه علاوه بر اقدامات آموزشی و آموزه های تربیتی، نیازهای حرکتی و جنبشی مقتضی سنین کودکی و نوجوانی  برآورده و هدفمند برنامه ریزی شود. درس تربیت بدنی در مقاطع مختلف تحصیلی به ویژه دوره ابتدایی دارای نقش مهمی است که در کنار افزایش دانش مربوط به سلامتی و ایمنی در فعالیت های جسمانی، باعث یادگیری مهارت های بنیادی می شود.
وست و بوچر در سال٢٠٠٣ تربیت بدنی را به عنوان فرایند آموزشی تعریف کرده اند که در آن فعالیت جسمانی به عنوان راهی برای کمک به دانش آموزان به منظور کسب مهارت ها، آمادگی، دانش و نگرش مثبت در جهت رشد مطلوب و تندرستی استفاده می شود.
حال تصور کنید در این معماری آپارتمان های شهری با فضای محدود و بسته و البته مدارسی  که فاقد فضای استاندارد ویژه فعالیت های ورزشی هستند، چگونه کودکان می توانند مهارت های بنیادی ‌حرکتی و جسمانی و به کارگیری آنها در موقعیت های مختلف زندگی را یاد بگیرند. نه خانه و نه مدرسه دارای ویژگی های لازمه است و حال اگر با این شرایط کمیت ساعت درس تربیت بدنی در مدارس را فرض مطلوب بگیریم، باید گفت که همین کمیت کم را هم هرازگاهی با تدریس دروس سخت تر مثل ریاضی و علوم جایگزین می کنند یا آلودگی هوا که کلا آن را حذف می کند. این درست که سلامت دانش آموزان در هوای آلوده اولویت اصلی و مهم است اما چرا به جای حل کردن مسئله، صورت مسئله را پاک می کنید. مسئولانی که تا این حد نگران سلامتی کودکان و نوجوانان هستند کمی هم به این فکر کنند که حذف کلاس درس تربیت بدنی برای دانش آموزی که تنها همان ساعت را دارد تا علمی و مهارتی فعالیت های جسمانی را یاد بگیرد و تخلیه انرژی مثبت داشته باشد، هم پر ضرر است. بهتر نیست به جای این که هر سال در فصل سرما چاره مقابله با آلودگی هوا را در تعطیلی کلاس های ورزشی یا مدارس بدانیم به دنبال علاج ماندگار آن باشیم. بدین منظور اگر متولیان امر در شهرداری ها  و استانداری ها می توانند با سیاست های پایدار شهرها را از آلودگی هوا نجات دهند که چه بهتر وگرنه پیشنهاد می شود سازمان نوسازی و توسعه مدارس، در ساخت مدارس استاندارد یکی از شاخص های خود را دارا بودن سالن ورزشی مجهز و ایمن تعریف کند تا در صورت وجود شرایط بحران هوا، دانش آموزان در سالن ورزشی درس تربیت بدنی داشته باشند و نشاط در کار تیمی را حداقل یک بار در هفته حس و تجربه کنند .
بهتر است سیاستگذاران و مدیران سطوح کلان کشور، برای انجام وظایف و مسئولیت های خود اهداف توسعه پایدار را مدنظر داشته باشند. چاره جویی و حل موقتی چالش های زیست محیطی که پس از مدتی مجددا به چرخه طبیعت برمی گردند با آرمان های پایداری توسعه جوامع منافات دارد .
به فکر سلامتی جسمی و روحی کودکان و نوجوانان باشید و سرمایه گذاری کنید اما این نکته را هم مدنظر قرار دهید که دانش آموزان برای داشتن زندگی سالم و خوب نیاز به فعالیت جسمانی تعریف شده دارند، این فعالیت را از آنان نگیریم .