اتحاد ساختگی نامزدهای اصولگرا

خرداد سال 92 با پیروزی حسن روحانی اصولگرایان ماجرا را فهمیدند. آن ها خود را به آب و آتش زده بودند اما از صندوق ها نام حسن روحانی بیرون آمده بود. اصولگرایان اصلی ترین عامل پیروزی را نداشتند؛ اتحاد!
به گزارش پایگاه خبری فریادگر، در انتخابات 92 جلیلی ساز خود را می زد و قالیباف درگیر تخریب روحانی بود و محسن رضایی تک روی می کرد. این در حالی بود که در آن انتخابات حداد عادل، محمد باقر قالیباف و علی اکبر ولایتی با یکدیگر ائتلاف کردند که به نفع دیگری کنار بروند اما دو نفر از آن ها تا پایان با یکدیگر رقابت کردند و آن دیگری (حداد عادل) به نفع سعید جلیلی کنار کشید. اما در جبهه مقابل محمد رضا عارف در یک حرکت حساب شده به نفع حسن روحانی کنار رفت و با ریختن آرای خود در سبد او؛ حسن روحانی پیروز انتخابات شد. اصولگرایان نقطه ضعف خود را یافتند و برای اصلاح آن تلاش کردند. اصولگرایان در ابتدا عزم خود را برای انتخابات مجلس جزم کردند و لیستی 30 نفره برای مجلس شورای اسلامی منتشر کردند اما با وجود تبلیغات فراوان با شکست کامل مواجه شدند و هیچ یک از آن سی نفر به مجلس راه پیدا نکردند. با این حال اصولگریان بیکار ننشستند و تلاش کردند قوای خود را برای انتخابات ریاست جمهوری جمع کنند. «جمنا» نیتجه این تلاش بود.
جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی (جمنا) در آستانه دوازدهمین انتخابات ریاست جمهوری و در پنجمین روز دی ماه سال 95 کارش را آغاز کرد.
اين جبهه در ابتدا با حضور هيئت موسس 10 نفره شامل حجت‌الاسلام حسن رحیمیان، مرضیه وحید دستجردی، مهدی چمران، یحیی آل‌اسحاق، حمیدرضا حاجی‌بابایی، رضا روستاآزاد،‌ محمود خسروی‌وفا، مهدی محمدی، علیرضا مرندی و نادر طالب‌زاده شكل گرفت. جمنا برای جبران شکست 92 دست به دامان تمام اصولگرایان شد و از هر حزب تشکلی در این جریان برای شرکت در مجمع عمومیش دعوت کرد. در اولين جلسه مجمع ملي، علاوه بر انتخاب اعضاي شوراي مركزي، تلاش شد تا از میان ۲۱ نامزدی كه اعلام حضور كرده بودند، براساس رأي مجمع ملي،10 نفر به مرحله بعدي براي حضور در انتخابات راه يابند اما اصولگرایان نتوانستند بر سر 10 نفر به اجماع برسند به جای آن لیستی 14 نفر منتشر کردند. تا در نهایت مشخص شود جبهه‌ای که قرار بود محور وحدت راست‌گرایان سیاست ایران شود محفلی از اختلافات شد.
با این حال جمنا خود را از تک و تا نیانداخت و در مجمع بعدی این جبهه لیستی 5 نفره از نامزدهای منتخب ارائه کرد. سید ابراهیم رئیسی علیرضا زاکانی ، مهرداد بذرپاش ، محمد باقر قالیباف و پرویز فتاح اعضای این لیست کذایی بودند. سید ابراهیم رییسی حالی نفر اول این لیست قرار گرفت که در بیانیه انتخاباتی خود اعلام کرد حضورش در انتخابات «فارغ از گروه بندی‌های سیاسی رایج است.» پرویز فتاح کاندیدای دیگر این لیست هم بارها اعلام کرده بود سودای ریاست جمهوری ندارد اما دست خالی اصولگرایان آن ها را مجبور کرد که برای خالی نماندن لیست هم که شده است نام فتاح را به عنوان کاندیدای مورد حمایت خود اعلام کند.
با انتشار لیست پنج نفره جمنا صدای انتقادها از داخل اردوگاه اصولگرایان بلند شد.بلندترین صدا، صدای عزت الله ضرغامی بود که با صدور بیانیه ای از جمنا خواسته است که نام رئیسی و فتاح را که از نامزدی انصراف داده بود از لیست انتخاباتی خود حذف کند و دو گزینه دیگر را جایگزین این دو نفر کند. با این حال رییسی و فتاح در لیست ماندند؛ اعضای دیگر جمنا هم که سر خود را در این بازی قدرت بی کلاه دیدند رو به تک روی آوردند. قالیباف که تا پیش از این ماجرا در بیاینه ای اعلام کرده بود قصد کاندیداتوری برای انتخابات ریاست جمهوری را ندارد پس از ثبت نام ابراهیم رییسی در انتخابات، او هم به صحنه آمد تا مهری بر انشقاق اصولگرایان بزند.
«انتخاب» در گزارشی در رابطه با ثبت نام شهردار تهران در انتخابات ریاست جمهوری می نویسد: « قاليباف برای سومين بار می خواهد بخت خود را بيازمايد. او سعي كرد به تقلید از مرحوم آیت الله هاشمي، در لحظات پایانی مهلت ثبت نام به وزارت کشور بیاید، اما تفاوت هاشمی و قالیباف این است که «آیت الله» تا لحظات پایانی درباره تاثیر آمدن و نیامدنش بر آینده کشور می اندیشید و در آخرین دقایق تصمیمی دشوار بواسطه ی درخواست های بسیار افکار عمومی گرفت و پا به میدان گذاشت و قالیباف تنها با هدف برگزاری یک شوی سیاسی و به خیال آنکه مردم تشنه حضور او هستند، تا آخرین دقایق در وزارت کشور حضور پیدا نکرد، غافل از اینکه بداند آنچه مردم را تشنه حضور هاشمی می کرد، ارتباط عمیق ملت با او بود، نه چیز دیگر» قبل از آن هم علیرضا زاکانی یکی دیگر از اعضای لیست پنج نفره کاندیدای ریاست جمهوری شد.
زمانی که عدم اتحاد اصولگرایان در انتخابات روشن شد؛ آن ها سعی کردند که با تحلیل گوناگون در رسانه های مختلف این انشقاق را هماهنگ شده جلوه دهند اما عدم ثبت نام مهرداد بذرپاش و قهر او با «جمنا» دست اصولگرایان را رو کرد.
آن چه امروز در جریان سیاسی اصولگرایی دیده می شود، نشان از پراکندگی، آشفتگی و چند دستگی در میان اعضای این جریان سیاسی دارد و از طرفی عنوان کننده این نکته است که دیگر شاهد جبهه ای متحد و منسجم به نام اصولگرایی در کشور نیستیم.
اصولگرایان همان پادشاهانی هستند که در یک اقلیم نمی گنجند و هر کدام ساز خود را می زنند. «جمنا»یی ها که روزی برای اتحاد اصولگرایان گرد هم آمده بودند دوباره متفرق شدند و از لیست 5 نفره آن ها یک نفر قهر کرد، یک نفر استعفا داد و سه نفر در انتخابات ثبت نام کردند.
گزارش : هاشم هاشمیان